Οι επιστήμονες κατατάσσουν τις ηλιακές καταιγίδες σε τρεις κατηγορίες. Η κατηγορία X θεωρείται η ισχυρότερη καθώς μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη λειτουργία των δορυφόρων και τις επίγειες υποδομές, όπως δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος. Η δεύτερη κατηγορία είναι η M που προκαλεί το φαινόμενο γνωστό ως Βόρειο Σέλας. Η λιγότερο ισχυρή κατηγορία είναι η C που δεν επηρεάζει τη δραστηριότητα στη Γη.
Η υπεριώδης ακτινοβολία που εκπέμπεται κατά τη διάρκεια της ηλιακής καταιγίδας προκαλεί επιπλοκές στην τροχιά των δορυφόρων καθώς θερμαίνει την ατμόσφαιρά αυξάνοντας την ελκτική της δύναμη. Η NASA εκτιμά πως ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός «κατεβαίνει» περισσότερα από 300 μέτρα σε περιόδους έντονης ηλιακής δραστηριότητας. Οι ηλιακές καταιγίδες επηρεάζουν επίσης τις τηλεπικοινωνίες καθώς αδρανοποιούν τους δορυφόρους.
Ωστόσο, αντίθετα με τους δορυφόρους, τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας δεν έχουν ενσωματωμένες συσκευές προστασίας για την περίπτωση γεωμαγνητικής καταιγίδας.
Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες μπορεί να πυροδοτήσουν κύματα που προκαλούν υπερθέρμανση, πυρκαγιά ακόμα και την έκρηξη δικτύων ηλεκτρισμού, με τις συνέπειες να είναι καταστροφικές.
Σύμφωνα με τον Τζον Κάπενμαν της Storm Analysis Consultants, η οποία μελετά τις επιπτώσεις των «καιρικών συνθηκών» στο διάστημα στα δίκτυα ηλεκτρισμού, μια ηλιακή καταιγίδα σαν εκείνη που εκδηλώθηκε το Μάιο του 1921 θα μπορούσε να προκαλέσει μπλακ-άουτ στη μισή Βόρεια Αμερική.
Αντίστοιχα, μια καταιγίδα όπως εκείνη του 1859 θα μπορούσε να θέσει εν αχρηστεία το δίκτυο στο σύνολό του με συνέπεια εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι να επιστρέψουν στον τρόπο ζωής «προ ηλεκτρικής ενέργειας».
