Η ανάληψη από μονάδες του πεζικού (οι οποίες δεν έχουν πρόβλημα εμπλοκής) μέρους των φυλακίων που αντιστοιχούν στο ΤΥΠΕΘ, επιτρέπει τις τελευταίες εβδομάδες να υπάρχει μια υποφερτή ροή υπηρεσιών γύρω στο 2-1 με 3-1, ακόμα και σε περίοδο που υπάρχουν ΣΠΕΝ και σχολεία.
Φυσικά η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη εάν οι στρατολογικές υπηρεσίες φρόντιζαν για την σωστότερη κατανομή των δυνάμεων, εάν δεν υπήρχαν βυσματικές μεταθέσεις και αποσπάσεις και πάνω απ' όλα εάν δεν υπήρχε αυτός ο υπερβολικός από κάθε άποψη αριθμός στρατιωτικών μονάδων στο νησί, που το μόνο που εξυπηρετεί είναι η διατήρηση του υπερπληθυσμού της στρατιωτικής ιεραρχίας. Αυτό μάλιστα συμβαίνει την ίδια στιγμή που γίνονται περικοπές ακόμα και στα υλικά καθαριότητας και που τα χαμηλόβαθμα στελέχη -ΕΠΟΠ και υπαξιωματικοί- βλέπουν τον μισθό του να εξανεμίζεται πριν τις 20 κάθε μήνα.
Όσο για τους φαντάρους με τα 8,62 ευρώ το μήνα (που δεν φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα της ατομικής μας γήινης, πόσο μάλλον που αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε και γάντια, απορρυπαντικά κτλ) εξακολουθούμε να αποτελούμε πληγή για τα οικονομικά των οικογενειών μας και κάθε σκέψη για αύξηση του χρόνου της θητείας είναι πραγματικά έξω από κάθε λογική και όριο που μπορούν να αντέξουν οι δικοί μας.
Εξοργιζόμαστε στη σκέψη ότι μας θέλουν μπαλάκι ανάμεσα σε μια άχρηστη, μακρόχρονη θητεία και στην παροπλισμό της ανεργίας - τη στιγμή που βρισκόμαστε στην πιο δημιουργική μας ηλικία, είτε για σπουδές οι πιο νέοι είτε για την παραγωγή οι μεγαλύτεροι- ή της σύγχρονης σκλαβιάς που επιβάλουν τα μνημόνια της Ε.Ε και των βιομηχάνων. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Είμαστε κομμάτι του κινήματος της νεολαίας και θα πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.
Πάντως ένα πράγμα είναι σίγουρο για τον στρατό. Αποτελεί σχολείο στο να μας διδάσκει πως στην σημερινή κοινωνία υπάρχουν κάποιοι λίγοι που με τον ατομικό δρόμο και το βύσμα θα βολευτούν, αλλά οι πολλοί θα τρώνε το ένα "άκυρο" μετά το άλλο. Μαθαίνουμε πώς μόνο μέσα από την αλληλεγγύη και τη συλλογική πάλη μπορούμε να διεκδικούμε το δίκιο μας και αυτή την παρακαταθήκη θα την κρατήσουμε για όλη μας τη ζωή.
Αλήθεια, πόσα και πόσα προβλήματα της καθημερινότητας στο στρατό δεν θα μπορούσαν να λυθούν εύκολα και άμεσα εάν επιτρεπόταν το συνταγματικό δικαίωμα του ελεύθερου συνδικαλισμού των στελεχών και των φαντάρων; Θα εξακολουθούσε και τότε το βασίλειο του βύσματος και της αυθαιρεσίας;
Υ.Γ
Ακόμα ένα ερώτημα. Νομίζουν ότι θα λύσουν το τρομερό πρόβλημα των ναρκωτικών στο στρατό με κηρύγματα και εξευτελιστικούς ελέγχους των φαντάρων από τη στρατονομία και το λιμενικό, όταν ο φαντάρος βιώνει τέτοια απαξίωση, νιώθει τέτοια ανασφάλεια για το μέλλον του και πάνω απ όλα ζει σε μια κοινωνία που τα ναρκωτικά προωθούνται επί τοις ουσίας ως μέσο καταστολής και περιθωριοποίησης των νεολαίων που "περισσεύουν" στις στατιστικές;
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
diktiospartakos.blogspot.com
