Η εικόνα την οποία εισέπραττε κανείς για τον Φώτη Κουβέλη, ήταν ενός συνετού και λογικού πολιτικού του αριστερού χώρου, χωρίς...
ακρότητες και δογματισμούς. Αυτή η εικόνα τον διαφοροποιούσε από τους εκφραστές των πολυάριθμων σεχτών της Αριστεράς. Στους δημόσιους άνδρες η σύνεση και η λογική, που δεν οδηγεί σε γενναίες αποφάσεις, όταν οι περιστάσεις το καλούν, παραπέμπει σε έναν καλό άνθρωπο που δεν είναι όμως διατεθειμένος να πέσει στη μανιασμένη θάλασσα να σώσει κάποιον που κινδυνεύει. Δυστυχώς ο Φώτης Κουβέλης, αρνούμενος να συμμετάσχει σε μία οικουμενική κυβέρνηση σωτηρίας, κωφεύει στο κάλεσμα της ιστορίας. Η εμμονή του Κουβέλη να συναρτά τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ από τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, που για ιδιοτελείς κομματικούς υπολογισμούς πεισματικά αρνείται, μπορεί να ερμηνευτεί επίσης ότι υπαγορεύεται από κομματικούς υπολογισμούς.
