Δεν είσαι παιδί της, δεν είσαι ένας απ' αυτούς τους "κολλήγους"...Ούτε σε νοιάζει να μάθεις…
Δεν είσαι σάρκα της…
Εχθρός της είσαι…
Δήμιός της είσαι…
Ένας «κατσαπλιάς»..
Θυμάσαι μήπως «Μνημονιακέ Πολιτικέ» τι ήταν οι «Κατσαπλιάδες» επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας;
Οι «Έλληνες εφιάλτες» ήταν που τους όριζε ο σουλτάνος να μαζεύουν τους φόρους από τους ραγιάδες.
Με το «αζημίωτο» βέβαια.
Αυτό είσαι.
Δεν ξέρεις Πολιτικέ του Μνημονίου τι σημαίνει να έχεις άδειο το ψυγείο…
Δεν ξέρεις πως είναι να χάνεις τη δουλειά σου και να αντικρύζεις τα γεμάτα παράπονο, λύπη και απορία βλέμματα των παιδιών σου επειδή φορούν μπαλωμένα ρούχα ή ακόμη χειρότερα όταν δεν έχει φαγητό το τραπέζι…..
Δεν ξέρεις πως είναι να έρχονται δικαστικοί επιμελητές να σου κατασχέσουν το σπίτι και τα κρεβάτια των παιδιών σου επειδή δεν έχεις να πληρώσεις τους πιστωτές σου…
Δεν ξέρεις πως είναι να τσακίζεται η υγεία σου επειδή δεν μπορείς ως γονιός να προσφέρεις στα παιδιά σου τα πιο βασικά, τα πιο απλά, τα πιο αυτονόητα για την ζωή τους…στέγη, φαγητό, ρούχα, παπούτσια, γιατρούς, σχολείο…
Δεν ξέρεις πως είναι να σε ρωτάει το παιδί σου «μπαμπά, γιατί τα άλλα παιδιά πάνε στον παιδότοπο, στο φροντιστήριο, στα αγγλικά, στη θάλασσα, βγαίνουν έξω οικογενειακώς, πάνε σινεμά, θέατρο, φοράνε καινούρια ρούχα, έχουν πάντα χρήματα για ένα μπισκότο στο σχολείο, έχουν πάντα καλό φαγητό στο σπίτι, κάνουν διάφορες δραστηριότητες (αθλητικές, πολιτιστικές, κλπ) κι εγώ δεν έχω τίποτε απ’ αυτά…πολλές φορές δεν έχουμε ούτε καν φαγητό»; Κι εσύ να μην ξέρεις τι να απαντήσεις, απλά να βουρκώνεις, να λιώνεις από την θλίψη και να ραγίζει η καρδιά σου….
Όχι Πολιτικέ του Μνημονίου, δεν ξέρεις πως είναι να είσαι βαριά άρρωστος και να μην έχεις περίθαλψη….
Δεν ξέρεις πως είναι να είναι άρρωστο το παιδί σου και να μην μπορείς να του προσφέρεις περίθαλψη…
Δεν ξέρεις πως είναι να είσαι βαριά άρρωστος κι όμως να κάνεις βαριά εργασία, κόντρα στις συμβουλές του γιατρού γιατί «δεν γίνεται αλλιώς»…
Δεν ξέρεις πως είναι να βάζεις λουκέτο στο μικρομάγαζό σου επειδή ο Πολιτικός το μόνο που ξέρει είναι να μοιράζει πολιτική στήριξη, λεφτά κι επιδοτήσεις στις μεγαλοεπιχειρήσεις κι εσένα τον «μικρό» απλώς να σε τσακίζει στους φόρους….
Δεν ξέρεις πως είναι να είσαι πάμφτωχος, κατεστραμμένος κι όμως να βλέπεις τους πολιτικούς να εξακολουθούν να ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ απ’ αυτούς που τα «έφαγαν» και αντιθέτως να συνεχίζουν να τσακίζουν εσένα που είσαι ήδη κατεστραμμένος και καταδικασμένος στις στερήσεις……
Όχι αδίστακτε Πολιτικέ του Μνημονίου, δεν ξέρεις πως είναι να σαλεύει ο νους σου απ’ τις στερήσεις….
Δεν ξέρεις, ούτε θες να φανταστείς τι «σκέψεις» περνάνε απ’ το μυαλό ενός τσακισμένου και θυμωμένου φτωχού ανθρώπου…
Είσαι τόσο θρασύς, αδιάφορος, και άπληστος που αρνείσαι και να το σκεφτείς αυτό…
Και τολμάς, ενώ δεν ξέρεις πως είναι να είναι κάποιος φτωχός εξ’ αιτίας σου, και να πεθαίνει μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, να ζητάς να ψηφίσει αυτός ο κατεστραμμένος άνθρωπος με το νου και όχι με την οργή….με τη λογική και όχι με το θυμό….
Προσπαθείς με νύχια και με δόντια να τον πείσεις να ψηφίσει με τρόπο που θα συμφέρει και πάλι τους «προστατευομένους» σου….να φάνε πάλι αυτοί που έτρωγαν τόσα χρόνια….
Πόσο θρασύς είσαι!
Πόσο αδίστακτος!
Πόσο αμετανόητος!
Κι αφού Πολιτικέ του Μνημονίου ξεκίνησε τούτη η γραφή με τους Κατσαπλιάδες, πρέπον είναι να τελειώσει και μ’ αυτούς…
Θυμάσαι την «Περαχώρα» Μνημονιακέ Κατσαπλιά των Βρυξελλών;
Όχι…σαφώς και όχι…
Απ’ εκεί ξεκίνησε ο ξεσηκωμός των ραγιάδων το 1821.
Στην Περαχώρα Κορινθίας.
Τότε που οι ραγιάδες δεν άντεξαν άλλο τους «έλληνες(;) εφιάλτες» και τους ντουφέκισαν…τους κρέμασαν…τους ξεπάστρεψαν…
Κι έτσι ξεκίνησε ο «Σηκωμός»….
Σε λίγες μέρες Πολιτικέ του Μνημονίου αυτός ο αφόρητος συρφετός από τα σκληρά χαράτσια που επέβαλλες στη φτωχολογιά θα πέσουν στα κεφάλια των ραγιάδων….
Που βεβαίως δεν θα έχουν να τα πληρώσουν.
Και εκατομμύρια Ελλήνων, φτωχών τσακισμένων ανθρώπων θα βρεθούν «υπόδικοι»….
Κατά τη γνώμη σου πως θα «ξεσπάσουν»;
aegeanhawk.blogspot.com
Δεν είσαι σάρκα της…
Εχθρός της είσαι…
Δήμιός της είσαι…
Ένας «κατσαπλιάς»..
Θυμάσαι μήπως «Μνημονιακέ Πολιτικέ» τι ήταν οι «Κατσαπλιάδες» επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας;
Οι «Έλληνες εφιάλτες» ήταν που τους όριζε ο σουλτάνος να μαζεύουν τους φόρους από τους ραγιάδες.
Με το «αζημίωτο» βέβαια.
Αυτό είσαι.
Δεν ξέρεις Πολιτικέ του Μνημονίου τι σημαίνει να έχεις άδειο το ψυγείο…
Δεν ξέρεις πως είναι να χάνεις τη δουλειά σου και να αντικρύζεις τα γεμάτα παράπονο, λύπη και απορία βλέμματα των παιδιών σου επειδή φορούν μπαλωμένα ρούχα ή ακόμη χειρότερα όταν δεν έχει φαγητό το τραπέζι…..
Δεν ξέρεις πως είναι να έρχονται δικαστικοί επιμελητές να σου κατασχέσουν το σπίτι και τα κρεβάτια των παιδιών σου επειδή δεν έχεις να πληρώσεις τους πιστωτές σου…
Δεν ξέρεις πως είναι να τσακίζεται η υγεία σου επειδή δεν μπορείς ως γονιός να προσφέρεις στα παιδιά σου τα πιο βασικά, τα πιο απλά, τα πιο αυτονόητα για την ζωή τους…στέγη, φαγητό, ρούχα, παπούτσια, γιατρούς, σχολείο…
Δεν ξέρεις πως είναι να σε ρωτάει το παιδί σου «μπαμπά, γιατί τα άλλα παιδιά πάνε στον παιδότοπο, στο φροντιστήριο, στα αγγλικά, στη θάλασσα, βγαίνουν έξω οικογενειακώς, πάνε σινεμά, θέατρο, φοράνε καινούρια ρούχα, έχουν πάντα χρήματα για ένα μπισκότο στο σχολείο, έχουν πάντα καλό φαγητό στο σπίτι, κάνουν διάφορες δραστηριότητες (αθλητικές, πολιτιστικές, κλπ) κι εγώ δεν έχω τίποτε απ’ αυτά…πολλές φορές δεν έχουμε ούτε καν φαγητό»; Κι εσύ να μην ξέρεις τι να απαντήσεις, απλά να βουρκώνεις, να λιώνεις από την θλίψη και να ραγίζει η καρδιά σου….
Όχι Πολιτικέ του Μνημονίου, δεν ξέρεις πως είναι να είσαι βαριά άρρωστος και να μην έχεις περίθαλψη….
Δεν ξέρεις πως είναι να είναι άρρωστο το παιδί σου και να μην μπορείς να του προσφέρεις περίθαλψη…
Δεν ξέρεις πως είναι να είσαι βαριά άρρωστος κι όμως να κάνεις βαριά εργασία, κόντρα στις συμβουλές του γιατρού γιατί «δεν γίνεται αλλιώς»…
Δεν ξέρεις πως είναι να βάζεις λουκέτο στο μικρομάγαζό σου επειδή ο Πολιτικός το μόνο που ξέρει είναι να μοιράζει πολιτική στήριξη, λεφτά κι επιδοτήσεις στις μεγαλοεπιχειρήσεις κι εσένα τον «μικρό» απλώς να σε τσακίζει στους φόρους….
Δεν ξέρεις πως είναι να είσαι πάμφτωχος, κατεστραμμένος κι όμως να βλέπεις τους πολιτικούς να εξακολουθούν να ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ απ’ αυτούς που τα «έφαγαν» και αντιθέτως να συνεχίζουν να τσακίζουν εσένα που είσαι ήδη κατεστραμμένος και καταδικασμένος στις στερήσεις……
Όχι αδίστακτε Πολιτικέ του Μνημονίου, δεν ξέρεις πως είναι να σαλεύει ο νους σου απ’ τις στερήσεις….
Δεν ξέρεις, ούτε θες να φανταστείς τι «σκέψεις» περνάνε απ’ το μυαλό ενός τσακισμένου και θυμωμένου φτωχού ανθρώπου…
Είσαι τόσο θρασύς, αδιάφορος, και άπληστος που αρνείσαι και να το σκεφτείς αυτό…
Και τολμάς, ενώ δεν ξέρεις πως είναι να είναι κάποιος φτωχός εξ’ αιτίας σου, και να πεθαίνει μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, να ζητάς να ψηφίσει αυτός ο κατεστραμμένος άνθρωπος με το νου και όχι με την οργή….με τη λογική και όχι με το θυμό….
Προσπαθείς με νύχια και με δόντια να τον πείσεις να ψηφίσει με τρόπο που θα συμφέρει και πάλι τους «προστατευομένους» σου….να φάνε πάλι αυτοί που έτρωγαν τόσα χρόνια….
Πόσο θρασύς είσαι!
Πόσο αδίστακτος!
Πόσο αμετανόητος!
Κι αφού Πολιτικέ του Μνημονίου ξεκίνησε τούτη η γραφή με τους Κατσαπλιάδες, πρέπον είναι να τελειώσει και μ’ αυτούς…
Θυμάσαι την «Περαχώρα» Μνημονιακέ Κατσαπλιά των Βρυξελλών;
Όχι…σαφώς και όχι…
Απ’ εκεί ξεκίνησε ο ξεσηκωμός των ραγιάδων το 1821.
Στην Περαχώρα Κορινθίας.
Τότε που οι ραγιάδες δεν άντεξαν άλλο τους «έλληνες(;) εφιάλτες» και τους ντουφέκισαν…τους κρέμασαν…τους ξεπάστρεψαν…
Κι έτσι ξεκίνησε ο «Σηκωμός»….
Σε λίγες μέρες Πολιτικέ του Μνημονίου αυτός ο αφόρητος συρφετός από τα σκληρά χαράτσια που επέβαλλες στη φτωχολογιά θα πέσουν στα κεφάλια των ραγιάδων….
Που βεβαίως δεν θα έχουν να τα πληρώσουν.
Και εκατομμύρια Ελλήνων, φτωχών τσακισμένων ανθρώπων θα βρεθούν «υπόδικοι»….
Κατά τη γνώμη σου πως θα «ξεσπάσουν»;
