του Στρατή Μαζίδη
Οι κάλπες άνοιξαν. Τόσο καιρό το περιμέναμε και το αποζητούσαμε. Ήδη λοιπόν βάπτεται κάλαμος αποφάσεως, που θα τη μάθουμε το βράδυ.Επειδή όμως το “βάπτεται” φανερώνει παρόντα χρόνο, μια διαδικασία που ΤΩΡΑ συντελείται, ας σκεφθούμε σοβαρά τι πρέπει να κάνουμε. Και μιας και το “βάπτεται” παραπέμπει σε βάψιμο ας φροντίσουμε το βράδυ να αντικρύσουμε μια όμορφη χαρούμενη εικόνα και όχι ένα σκοτεινό δημιούργημα.
Αν έχουμε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στην τράπεζα, αν φοβόμαστε μήπως ταραχθεί η ισορροπία μας, αν δε μας ενοχλεί η φωτιά που εξαπλώνεται, αν δε μας πειράζει να είμαστε υποτελείς στο ίδιο μας το σπίτι, τότε ψηφίζουμε το Μνημονιακό Κόμμα με τις δύο χρωματικές εκδοχές του και τα δύο wannaby δεκανίκια του.
Δεν έχει σημασία τι θα επιλέξεις, διότι η light αντιπαράθεση τους, φανερώνει το τι θα ακολουθήσει με το πρόσχημα πάντα βέβαια του μπαμπούλα της Ευρώπης. Διότι η διετής παρουσία τους στην εξουσία έδειξε ότι δεν μπορούν να αλλάξουν και να πράξουν τίποτε από όσα απαιτούνται ώστε είτε με 20ευρω είτε με 5000αρο αυτή η άμοιρη χώρα επιτέλους να ορθοποδήσει.
Αν είμαστε απόγονοι των παπούδων μας που πολέμησαν στην Πίνδο, των γιαγιάδων μας που ξεσπιτώθηκαν στις αλύτρωτες γωνιές του Ελληνισμού και που αυτοί μας έκαναν ανθρώπους, αν το αίμα μας είναι ίδιο με αυτό του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή, του Ηράκλειου, των Ισαυρων, των Κομνηνών, των Παλαιολόγων, του Καραϊσκάκη, του Μπότσαρη, του Καποδίστρια, του Σολωμού, του Παλαμά, του Καβάφη, του Ρίτσου, του Ελύτη, του Σεφέρη, του Ελευθέριου Βενιζέλου, του Μεταξά, αυτών που ασχέτως τι πίστευαν και που ανήκαν, αγωνίστηκαν, είπαν ΟΧΙ, εμπνεύστηκαν, εξάπλωσαν, υπερασπίστηκαν, τότε υπάρχουν επιλογές.
Έχει σημασία τι θα επιλέξεις διότι είτε προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά υπάρχουν φωνές που τις ακούσαμε να μας μιλούν για έναν άλλο δρόμο, περισσότερο υπερήφανο και εθνικά αξιοπρεπή. Όπως υπάρχουν και φωνές που μας προβλημάτισαν αφού ξεκαθάρισαν πως δε θέλουν να κυβερνήσουν ή που έχουν τις πλέον επικίνδυνες μειοδοτικές απόψεις για τα εθνικά θέματα και δεν πρέπει να περάσουν την πόρτα του Κοινοβουλίου ή έχουν τα πλέον επικίνδυνα άτομα στους κόλπους τους τα οποία δε θα πρέπει να… συνωστισθούν στα έδρανα της βουλής.
Και αυτό που θα επιλέξουμε, είτε μνηνομιακά είτε όχι έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία ποιους θα βάλουμε να μπουν στο γήπεδο. Μπούληδες; Απόγονους; Επαγγελματίες της πολιτικής; Ή ανθρώπους που ξέρουν πως στην ευχή βγαίνει το ψωμί;
Όπως και να χει:
. σήμερα ελευθερώνουμε την πατρίδα μας
. σήμερα συμμετέχουμε ενεργά σε αυτό που ΤΩΡΑ (και αυτό το τώρα θα ισχύει έως ότου κλείσουν οι κάλπες) συντελείται. Έχουμε τη δυνατότητα με μια ψήφο να διαμορφώσουμε την ιστορία. Ας το κάνουμε γιατί μετά δε θα υπάρχουν περιθώρια.
. σήμερα το βράδυ σαν μικρά παιδιά χτυπάμε το χέρι στον τοίχο φωνάζοντας ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
Η ιστορία γράφεται ΤΩΡΑ, ας πιάσουμε λοιπόν το μολύβι μας κι ας προσθέσουμε μερικές γραμμές…
