Οι απόψεις του Φρανσουά Ολάντ φαίνεται ότι κερδίζουν έδαφος, όχι μόνο μέσα στη Γαλλία, αλλά και ευρύτερα στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα η καγκελάριος Μέρκελ να εξαγγέλλει πρωτοβουλίες για την… ανάπτυξη. Η θέση του Ολάντ για επαναδιαπραγμάτευση του «δημοσιονομικού συμφώνου» μπορεί να μην γίνεται πλήρως αποδεκτή, αλλά από πολλές πλευρές στην ευρωπαϊκή ζώνη ακούγονται πλέον φωνές για το αδιέξοδο της πολιτικής τής λιτότητας που επιβλήθηκε από τη Γερμανία και για την ανάγκη αναζήτησης νέων τρόπων για να ενισχυθεί η ανάπτυξη!
Είναι σαφές ότι η καγκελάριος Μέρκελ δέχεται πίεση ακόμη και στο εσωτερικό της χώρας της, γιατί αλλιώς το περιβόητο «δημοσιονομικό σύμφωνο» δεν πρόκειται να εγκριθεί από τους σοσιαλδημοκράτες στη Βουλή. Το φάσμα της εκλογικής ήττας αρχίζει να διαγράφεται και για τη Γερμανίδα καγκελάριο, γιατί τον επόμενο χρόνο θα κριθεί συνολικά η πολιτική της στις βουλευτικές εκλογές της Γερμανίας...
Έτσι, ο Γάλλος σοσιαλιστής ηγέτης, μολονότι δεν προβάλλει κανένα εντυπωσιακό νέο όραμα για την ενωμένη Ευρώπη και μολονότι η αναμέτρηση στη Γαλλία γίνεται όσο διαρκεί ακόμη η οικονομική κρίση, καταφέρνει ωστόσο να δημιουργήσει κάποιες ελπίδες ότι η Ευρώπη μπορεί να υιοθετήσει διαφορετικούς τρόπους, αν όχι ριζικά αντίθετους με ό,τι εφαρμόζεται ώς σήμερα, τουλάχιστον τρόπους που θα ελαφρύνουν το βάρος που πέφτει στους ώμους της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων μικρών και μεσαίων στρωμάτων.
Αναμφίβολα σε αυτή τη μετριοπαθή ώθηση συνέβαλε και ο υποψήφιος του Μετώπου της Αριστεράς Μελανσόν, ο οποίος στον πρώτο γύρο κατάφερε να διπλασιάσει το ποσοστό που του έδιναν οι δημοσκοπήσεις, αλλά με το πρόγραμμα και τη συνθηματολογία του υποχρέωσε τον σοσιαλιστή υποψήφιο να λάβει υπόψη του ότι υπάρχει ξανά μια στοιχειωδώς συγκροτημένη Αριστερά στη Γαλλία, που θα είναι υπολογίσιμος παράγοντας στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου...
Ακροδεξιές ακροβασίες
Όμως, η μεγάλη αλλαγή που σημειώνεται στη Γαλλία είναι ότι η αλλοπρόσαλλη πολιτική του Σαρκοζί συνέβαλε στο να πετύχει σχεδόν κυριολεκτικά ο στόχος της Ακροδεξιάς: να γίνουν δηλαδή τα θέματά της τα κεντρικά θέματα της πολιτικής ημερήσιας διάταξης στη χώρα! Έτσι, η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη της οποίας ηγείται ο Σαρκοζί κινδυνεύει τώρα να διασπαστεί, ενώ διαγράφεται ο κίνδυνος το ακροδεξιό «Εθνικό μέτωπο» να αναδειχθεί πρώτη δύναμη στον χώρο της Δεξιάς!
Ο Σαρκοζί υποσχέθηκε πριν από πέντε χρόνια ότι θα πετύχει τη «ρήξη» με τα παραδοσιακά κατεστημένα. Αλλά η μόνη ρήξη που διαφαίνεται στον ορίζοντα είναι η κατάργηση της αυστηρής διαχωριστικής γραμμής που χώριζε την παραδοσιακή Δεξιά και Κεντροδεξιά από την Άκρα Δεξιά. Τώρα, ο Σαρκοζί πανικόβλητος μπροστά στην προοπτική της ήττας υιοθετεί τις θέσεις της Λεπέν και σε ορισμένα σημεία υπερθεματίζει ακόμη, αναδεικνύοντας ως φερέγγυα εναλλακτική λύση το «Εθνικό μέτωπο».
Έτσι, αντί να προσελκύσει τους ψηφοφόρους της Ακροδεξιάς, καταφέρνει να απομακρύνει τους κεντρώους και τους κεντροδεξιούς από την παράταξή του. Ο Σαρκοζί για να μπορέσει να πετύχει την επανεκλογή του, πρέπει να πραγματοποιήσει κυριολεκτικά έναν άθλο: πρέπει να ξαναφέρει κοντά του το τμήμα του εκλογικού σώματος το οποίο τον εγκατέλειψε ήδη πριν από τον πρώτο γύρο, κάτι δηλαδή σχεδόν αδύνατο. Πολύ πιο εύκολο είναι το έργο του Ολάντ, ο οποίος θα πρέπει να διευρύνει την πρόσκλησή του για συσπείρωση, κάτι το οποίο ήδη έχει ξεκινήσει πριν από τον πρώτο γύρο.
Για πρώτη φορά, έπειτα από πολλά χρόνια, η ανάδειξη προέδρου στη Γαλλία γίνεται υπόθεση σχεδόν ολόκληρης της Ευρώπης. Καλώς ή κακώς, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες οι πολίτες ελπίζουν ότι η εκλογή του Ολάντ θα σταματήσει την πορεία προς την οικονομική καταστροφή…
Το ενθαρρυντικό είναι ότι ο Ολάντ δεν διακρίνεται από καμία ακραία ιδεολογική εμμονή, ούτε από το γνωστό γαλλικό σοβινισμό και ακόμη περισσότερο δεν είναι ευρωσκεπτικιστής ή αντίπαλος του άξονα ανάμεσα στο Παρίσι και το Βερολίνο.
Πολύ μπροστά ο Ολάντ
Ο απερχόμενος πρόεδρος απέδειξε ότι είναι η κλασική περίπτωση του πολιτικού που δεν προσπαθεί να πείσει ή να πετύχει κάποιους στόχους, αλλά ελίσσεται συνεχώς για να εξασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία. Οι σφυγμομετρήσεις δίνουν μέχρι την τελευταία στιγμή διαφορά τουλάχιστον έξι ώς δώδεκα μονάδες στον Ολάντ. Αν δεν υπάρξει η έκπληξη της τελευταίας στιγμής το βράδυ της Κυριακής, το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών μπορεί να είναι μια παρηγοριά για πολλούς στην Ελλάδα!
