Θυμάσαι πως ήθελες να είναι ο κόσμος;
Θυμάσαι τι ήθελες να γίνεις και τι μέλλον ονειρεύοσουνα για τους δικούς σου και για όλο τον κόσμο;
Και δεν μιλάω γι αυτά που λες όταν σε ρωτούν, αλλά για αυτά τα...
κρυφά που κρατάς για τον εαυτό σου και καμιά φορά σου έρχονται στο μυαλό ακόμα και τώρα, λίγο πριν κοιμηθείς.
Αυτά τα όνειρα που δεν έχουν σχέση με δανεισμούς, επιτόκια, συνέπειες, ραντεβού, διεθνείς συσκέψεις, αλλά τα όνειρα για ένα έναν καλύτερο κόσμο...που τα έχεις ξεχάσει, που η καθημερινότητά σου τα έχει συντρίψει.
Σου θυμίζω ότι το σημαντικότερο που έχεις να κάνεις, είναι : το κόσμο καλύτερο.....και δεν τον κάνεις!
Ασχολείσαι με τα άλλα! Κυρίως με αριθμούς!
Αλλά οι αριθμοί δεν είναι άνθρωποι κι εσύ χειρίζεσαι τις τύχες ανθρώπων. Το κάνεις όμως με λάθος τρόπο.
Γιατί ; Επειδή εξ αιτίας αυτού που έχεις στο μυαλό σου, ολόκληροι λαοί χάνουν την ποιότητά τους και άνθρωποι αυτοκτονούν και το τελευταίο είναι ανεπίτρεπο.
Δεν ξέρω αν το θυμάσαι, αλλά το χρέος σου είναι να κάνεις τους ανθρώπους ευτυχισμένους κι όσο περισσότερη δύναμη έχεις τόσο αυτό το χρέος σου γίνεται και πιο επιτακτικό.
Θα σου θυμίσω δύο λέξεις : ποιότητα ζωής.
Μην ξεχνάς πως ποιότητα ζωής δεν σημαίνει πιο πολλά αγαθά, σημαίνει περισσότερη ευτυχία, που δεν πρέπει να εξαρτάται από τους αριθμούς.
Κι εσύ λάτρεψες τους αριθμούς, δηλαδή το τίποτα. Σε συμβουλεύω να λατρέψεις τους ανθρώπους.
Δοκίμασέ το θα δεις ότι αξίζει. Γίνε αυτό που σου ευχήθηκαν όταν πρώτο-αντίκρυσες το φως αυτού του κόσμου.
Καλός άνθρωπος.
Ελένη Γ.
