Μια τελευταία όμως έρευνα, που πραγματοποίησε η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά δεν πρέπει να παρακολουθούν λεπτό τηλεόραση.
«Τα παιδιά μαθαίνουν σε λιγότερο χρόνο, και ευκολότερα, όταν έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους, όχι όταν βρίσκονται μπροστά σε μια οθόνη»
Φυσικά, τονίζει η ίδια έρευνα, η απαγόρευση δεν αφορά μόνο την τηλεόραση, αλλά και το σερφάρισμα στο διαδίκτυο και τα βίντεο γκέιμ.
Επίσης προσθέτει ότι, προς αποφυγή παρανόησης, δεν υπάρχει κανένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην τηλεόραση, όπως πολλοί θέλουν να υποστηρίζουν. Αντίθετα, καλύτερη εκπαίδευση από το δημιουργικό παιχνίδι και την επαφή με άλλους ανθρώπους δεν υπάρχει.
Πιο αυστηρή είναι η έρευνα όσον αφορά τα βρέφη και τα παιδιά ηλικίας μικρότερης των δύο ετών που παρακολουθούν τηλεόραση. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς είναι βέβαιο ότι μεγαλώνουν παιδιά που θα έχουν πρόβλημα στην ανάπτυξη του λεξιλογίου, στη συγκρότηση της σκέψης τους, στην ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης και κοινωνικοποίησης.
Απόσπαση προσοχής
Πολλά είναι τα νοικοκυριά που έχουν μόνιμα μια τηλεόραση αναμμένη μέσα στο σπίτι, ανεξάρτητα αν παρακολουθεί κανείς. Αυτός ο συνεχόμενος ήχος είναι ό,τι πρέπει για να αποσπάται η προσοχή και να μην υπάρχει ηρεμία στο χώρο.
Ο παιδίατρος δρ Μπράουν ανέφερε ότι «πριν από μία δεκαετία είχαμε παρακαλέσει τους γονείς να επιστήσουν την προσοχή στην πολύωρη έκθεση των παιδιών τους μπροστά στις οθόνες. Φέτος προειδοποιούμε ότι οι επιπτώσεις στην υγεία των παιδιών είναι μεγάλες». Τονίζει ακόμη ότι «μέσα σε ένα σπίτι μπορεί να υπάρχουν και δέκα οθόνες (τηλεόραση, υπολογιστές, iPad, smartphone), άρα και οι επιρροές είναι πολύ περισσότερες».
Επαφή με άλλους ανθρώπους
«Τα παιδιά μαθαίνουν σε λιγότερο χρόνο, και ευκολότερα, όταν έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους, όχι όταν βρίσκονται μπροστά σε μια οθόνη», επισήμανε ο ψυχολόγος Τζόρτζεν Τρόσεθ σχετικά με τα δήθεν εκπαιδευτικά τηλεοπτικά προγράμματα αλλά και τα μαθησιακά dvd.
Πολλοί είναι οι γονείς που εξομολογούνται ότι αφήνουν τα παιδιά τους μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης όποτε χρειάζονται ησυχία για να κάνουν μια δουλειά ή όταν μεταδίδεται ένα αξιόλογο παιδικό πρόγραμμα.
Τέλος, η έρευνα επισημαίνει πως για κάθε μία ώρα που ένα παιδί μικρότερο των δύο ετών παρακολουθεί τηλεόραση μειώνεται κατά 50 λεπτά η επαφή με τους γονείς του και κατά 10% η ασχολία του με το δημιουργικό παιχνίδι.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (24.10.2011) με την υπογραφή της Δώρας Παπαγεωργίου και τον ίδιο τίτλο.
