ΚΑΜΩΘΗΚΑΝ πως ήθελαν να κυβερνήσουν οι (λεγόμενοι) αριστεροί, μας δούλεψαν και «δούλεψαν» για τη δεξιά.
Κι έρχονται αύριο τα τσακάλια της, αράζουν (δικαιωματικά) σε πόστα οι «σεμνοί και ταπεινοί» και βλέπεις στα ύπατα αξιώματα φάτσες ξεχασμένες(;) που επανέκαμψαν, άσωτους υιούς που τους έφαγε η μοναξιά έξω απ’ το μαντρί, πάνοπλους για έργα και «έργα». Γλυκιά η εξουσία και η πανστρατιά απέδωσε (θα αποδώσει). Κι αν μέχρι χτες αλληλοβρίζονταν οι συνιστώσες και τσίριζαν οι «ένοικοι», άντεξε τον σεισμό η «πολυκατοικία», άντεξε και το δοκιμασμένο τους φρόνημα.
ΟΛΑ ψωμί κι αλάτι και μόνο η πίκρα του κ. Καρατζαφέρη του τρώει τα σωθικά (και με το δίκιο του). Μάζεψε απ’ τα «αζήτητα» τον «τσεκουράτο» κ. Βορίδη, αγκάλιασε τον αποκαλούμενο «μπουμπούκο» κ. Άδωνη, για να τον εγκαταλείψουν την…κατάλληλη στιγμή. Για μια σίγουρη έδρα στη Ν.Δ. και στα δεξιά του κ. Σαμαρά.
ΑΣ δούμε το πρόβλημα γενικά και πέρα από κόμματα και «ιδεολογίες». Ν’ ακούσουμε τους αρχηγούς με τις (ανύπαρκτες) δεσμεύσεις. Τα λένε μια χαρά απλώνοντας τον τραχανά και ξανά στο καβούκι. Χωρίς να δεσμεύονται με συγκεκριμένες υποσχέσεις, χωρίς «συμβόλαιο» με το λαό και το στρίβουν για τη θαλπωρή (και τη σιγουριά) της αντιπολίτευσης.
ΤΟΥΣ ακούς με κλειστά τ’ αυτιά, τους βλέπεις κορδακιζόμενους, γελάς με τις ταχυδακτυλουργίες και τις ιδεολογικές τους (κωλο)τούμπες και ξέρεις το φινάλε της ταινίας πριν τελειώσει. Κι είναι το πράγμα τόσο απλό για να διαλέξεις και να ψηφίσεις…
ΑΝ κάποιος απ’ τους λαλίστατους αρχηγούς είχε δεσμευτεί, δημόσια, με 2-3 υποσχέσεις, θα’ ταν οι εκλογές περίπατος για τον ίδιο, για το κόμμα και την παράταξη. Να βγει, λοιπόν, στο τηλεοπτικό «μπαλκόνι» και, αντί να φλυαρεί και να τσακώνεται, να (μας) πει και να διακηρύξει, βάζοντας την…υπογραφή του:
-Δεσμεύομαι πως οι «300» θα γίνουν 150, αν μας ψηφίσετε και γίνω πρωθυπουργός.
-Καταργώ την βουλευτική σύνταξη και μόνο σαν χρόνος θα μετρά η τετραετία/τίες στην επαγγελματική του σύνταξη (πριν γίνει βουλευτής).
-Καταργώ βουλευτικά προνόμια που βγάζουν μάτι, μειώνω δραστικά την βουλευτική αποζημίωση, καταργώ την κρατική επιχορήγηση στα κόμματα και σας υπόσχομαι χειροπιαστή τη λίστα των ελβετοκαταθετών.
-Δημεύω περιουσίες κλεφτών και μιζαδόρων αλλάζοντας τον νόμο και μετατάσσω τους άεργους 16/μισθίτες της βουλής (διορισμένους απ’ τα κόμματα ρουσφετολογικά).
ΘΕΛΕΙΣ κι άλλα; Είναι αρκετά για τη νίκη. Τα υπόλοιπα (τα λόγια τους μεγάλα και…πτερόεντα) τα πετάμε στον κάλαθο και τους ίδιους στον κάδο.
