Δεν είναι όμως φτιαγμένο από σάρκα αλλά από μέταλλο. Είναι το νέο «ρομποτόψαρο» ένα νέο «όπλο» των επιστημόνων στον πόλεμο κατά της ρύπανσης.
Αυτή η θαλάσσια μηχανή λειτουργεί αυτόνομα και εντοπίζει τη μόλυνση στο νερό, στέλνοντας χρήσιμες πληροφορίες στους αρμόδιους. Οι Ισπανοί, στο λιμάνιGijon, έχουν κάνει αρκετά τεστ για να διαπιστώσουν αν έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να δημιουργήσουν τη μελλοντική «θαλάσσια αστυνομία».
«Η ιδέα είναι ότι θέλουμε να έχουμε σε πραγματικό χρόνο την παρακολούθηση της ρύπανσης, έτσι ώστε αν κάποιος ρίξει χημικά ή υπάρχει κάποια διαρροή, να μπορούμε να το αντιληφθούμε αμέσως, να μάθουμε τι προκαλεί το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουμε», εξηγεί ο Luke Speller, ανώτερος επιστήμονας στο ερευνητικό τμήμα της BMT Group, μιας εταιρείας συμβούλων τεχνολογίας. Η εταιρεία αυτή είναι μέρος της κοινοπραξίας Shoal, χρηματοδοτούμενη από Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αποτελούμενη από ομάδα ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων που έχει αναπτύξει τα υποβρύχια ρομπότ.
Εμπνευσμένο από τη φύση
Το ψάρι, το οποίο έχει περίπου 1,5μ. μήκος, μπορεί να είναι λίγο μεγαλύτερο από τα παρόμοια ψάρια του πραγματικού θαλάσσιου κόσμου, όμως οι κινήσεις τους μοιάζουν πάρα πολύ
Ο Δρ Ian Dukes από το Πανεπιστήμιο του Essex – μέλος της κοινοπραξίας- δηλώνει ότι η φύση είναι η προφανής πηγή έμπνευσης για το ρομπότ αυτό. «Εδώ και εκατομμύρια χρόνια, τα ψάρια έχουν εξελιχθεί κι έχουν αποκτήσει απόλυτο υδροδυναμικό σχήμα, το οποίο θα προσπαθήσει να μιμηθεί και το ψάρι-ρομπότ» εξηγεί ο Δόκτωρ.
«Κολυμπούν σαν τα ψάρια. Είναι πραγματικά αρκετά ευέλικτα και μπορούν να αλλάξουν κατεύθυνση γρήγορα, ακόμα και σε ρηχά νερά». Ωστόσο υπάρχουν και άλλα πλεονεκτήματα σε ένα τέτοιο σχεδιασμό ψαριού που μπορούν να συγκριθούν με άλλα αυτόνομα υποβρύχια (AUVs).
«Κυνηγοί της μόλυνσης»
Από τη στιγμή που θα εντοπίσει ένα πρόβλημα, τα ψάρια χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να «κυνηγήσουν» την πηγή της ρύπανσης. Μπορούν να λειτουργήσουν μόνα τους ή σε μια ομάδα, επικοινωνώντας το ένα με το άλλο χρησιμοποιώντας ηχητικά σήματα και μπορούν συνεχώς να αναφέρουν τις πληροφορίες πίσω στο λιμάνι.
«Στο μέλλον, θα υπάρξουν και ρομπότ που θα μπορούν να εκτελούν πολλαπλές λειτουργίες. όπως ρομπότ που μπορεί να κάνει έρευνα και διάσωση, ή παρακολούθηση για δύτες, ταυτόχρονα με την παρακολούθηση της ρύπανσης», δηλώνει ο Speller.
Η ρύπανση των υδάτων είναι μια δαπανηρή επιχείρηση. Το Τμήμα Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων (DEFRA) έχει υπολογίσει ότι στην Αγγλία και την Ουαλία μόνο, το κόστος της ρύπανσης των υδάτων στα ποτάμια, τα κανάλια, τις λίμνες και τα παράκτια ύδατα ανέρχεται σε 1,3 δις ετησίως. «Κάποια στιγμή τα ρομποτικά ψάρια θα καταστούν μόνιμος εξοπλισμός για τα ύδατά μας», δηλώνουν οι επιστήμονες.
Τo πρωτότυπο αυτό «ψάρι» στοιχίζει περίπου 20.000 λίρες Αγγλίας αν και αναμένεται το κόστος να μειωθεί. Ωστόσο, εμπόδιο στη λειτουργία τους είναι η διάρκεια της μπαταρίας, αφού τα ψάρια θα πρέπει να επαναφορτίζονται κάθε οκτώ ώρες περίπου.
Τα λιμάνια και οι εκβολές των ποταμών είναι μέρη που παρακολουθούνται σε τακτική βάση για τους ρύπους, αλλά συχνά με μια μακρά χρονική περίοδο μεταξύ της δειγματολειψίας και της μεταφοράς της στο εργαστήριο για ανάλυση. Με μια τηλεχειριζόμενη συσκευή θα μπορούσε να πλέει γρήγορα και απλά στα ρηχά νερά ώστε να επιτρέπεται η ταχεία ανταπόκριση για τη λήψη αποφάσεων και διορθωτικών μέτρων που θα πρέπει να ληφθούν.
