Έχουµε χορτάσει, όλον αυτόν τον καιρό, από απειλές, «εθνικές» κινδυνολογίες, εκβιασμούς και ψέματα, τα οποία έχουν έναν και μόνο στόχο: Nα φοβίσουν τον κόσμο και να τον υποτάξουν στην πολιτική του «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω».
Δεν χωρά αµφιβολία για το ποιοι είναι οι εκφραστές αυτής της πολιτικής. Είναι αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα, με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις. Είναι αυτοί που ακόμη και σήμερα, δίχως ίχνος αυτοκριτικής, προβάλλουν ο μεν Βενιζέλος ως ο καλύτερος διαπραγματευτής που υπήρξε ποτέ, ο δε Σαμαράς ως ο αρχιστράτηγος του λεγόμενου ευρωπαϊκού μετώπου.
Οι εν λόγω πολιτικοί ηγέτες, παρά το γεγονός ότι υπέγραψαν και με τα δυο χέρια δανειακές συμβάσεις και μνημόνια, εμφανίζουν εαυτούς και ως καταλληλότερους για να επαναδιαπραγματευθούν τους όρους της καταστροφής που οι ίδιοι προκάλεσαν!
Την ίδια στιγµή, στην άλλη γωνιά της Ευρώπης, στην Ισπανία, η πολιτική τάξη της χώρας ξεσκεπάζει την ελληνική πολιτική... πρώην ελίτ. Οι Ισπανοί δηλώνουν ορθά - κοφτά ότι δεν πρόκειται να δεχθούν μία «καταστροφική εξωτερική διάσωση» σαν της Ελλάδας και ότι, εφόσον εφαρμόστηκαν οι μεταρρυθμίσεις που ζήτησαν οι Βρυξέλλες, πρέπει τώρα η ΕΚΤ να της παράσχει στήριξη, «διαφορετικά το μέλλον του κοινού νομίσματος θα διακυβευτεί».
Με πιο απλά λόγια, η ισπανική πολιτική τάξη - σε αντίθεση με την ελληνική - γνωρίζει πολύ καλά ότι η ύπαρξη της χώρας αυτής εξαρτάται από την ικανότητά της να υπερασπιστεί το εθνικό συμφέρον και όχι από τα ραπόρτα του... Σόιμπλε.
