Κι αυτό γιατί το τελευταίο διάστημα, δείχνουν να βγαίνουν εκτός ελέγχου, αφού η αύξηση τους, σχεδόν από μήνα σε μήνα, παίρνει μεγάλες διαστάσεις.
Σε αυτή την εξέλιξη, σύμφωνα με τους τραπεζίτες, συνέβαλε η αίσθηση που καλλιεργείται ότι «επίκειται και κούρεμα των δανείων προς τις τράπεζες», γεγονός το οποίος, σε ορισμένες περιπτώσεις, είχε ως αποτέλεσμα αρκετοί δανειολήπτες να φτάσουν στο όριο της στάσης πληρωμών. Αλλιώς δεν εξηγείται το φαινόμενο το οποίο εξελίσσεται τους τελευταίους μήνες μπροστά από τα γκισέ.
Εκεί όπου διαπιστώνεται, σύμφωνα με τα στοιχεία Δεκεμβρίου του 2011 της Τράπεζας της Ελλάδας, ότι τα «κόκκινα δάνεια» έφτασαν στο 16%, όταν μόλις πριν από έναν χρόνο ακριβώς (Δεκέμβριος του 2010) το αντίστοιχο ποσοστό διαμορφώνονταν στο 10,5%! Δηλαδή, μέσα σε ένα 12μηνο, η αύξηση έφτασε στις 5,5 ποσοστιαίες μονάδες, χτυπώντας όχι απλώς καμπανάκι αλλά ...καμπαναριό ολόκληρο στις διοικήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων για την κατάσταση που διαμορφώνεται ως προς την τακτοποίηση των υποχρεώσεων από πλευράς δανειοληπτών.
Οπότε, κατ επέκταση και η περιγραφή περί στάσης πληρωμών, μπορεί να ακούγεται κάπως υπερβολική, αλλά μετά τα παραπάνω, μόνο ως τέτοια δεν μπορεί να εκληφθεί. Το ζητούμενο είναι τι θα γίνει απ εδώ και στο εξής, για να περιορισθεί κάπως η διάσταση του εν λόγω φαινομένου.
Στην πραγματικότητα, τα μέσα αντίδρασης που έχουν στη διάθεση τους οι τράπεζες, δεν είναι και τόσα πολλά. Στο μόνο που πραγματικά έχουν να επενδύσουν είναι στην ...ελπίδα ότι με κάποιον τρόπο το κλίμα θα βελτιωθεί στην αγορά. Πέραν τούτου ουδέν, αφού ούτε το φάρμακο των αναχρηματοδοτήσεων αποδείχθηκε αποτελεσματικό.
