Όλα άρχισαν τις αρχές τις εβδομάδας όταν ο ηγέτης του Συνασπισμού αρνήθηκε (όπως ήταν αναμενόμενο) την πρόταση του κ.Σαμαρά για να συμμετέχει και αυτός σε μια κυβέρνηση συνεργασίας.Έπειτα με κάποιες περίεργες δηλώσεις έδειξε σημάδια < μεγαλοφροσύνης> και προβλημάτισε αρκετούς πολίτες αλλά και οικονομικούς επιστήμονες.
-Κρατικοποίηση των τραπεζών. Ομολογουμένως μια βόμβα καθώς σήμερα μιλάμε για αποκρατικοποιήσεις. Κατακρίθηκε
-Λογιστικός έλεγχος του κράτους. Σχολιάστηκε χαλαρώς
-Επιμένει στο σλόγκαν <κυβερνώσα αριστερά> ενώ μαθηματικά δεν βγαίνουν τα...κουκιά.Κανείς δεν ξέρει γιατί επιμένει.Παραμένει απορία
-Παραμένει απορία βέβαια,γιατί αρνήθηκε και την πρόταση Σαμαρά για ψήφο ανοχής σε κυβέρνηση αριστεράς(μειοψηφίας) με όρο να εγγυηθεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και την παραμονή της στο ευρώ, κάτι που έτσι κι αλλιώς θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί δεν δέκτηκε ούτε να το σκεφτεί και το απέρριψε αμέσως?
-Θέλει να μιλήσει με τον Ολάντ. Οκ δεκτό. Γιατί όμως? Τι έχει να πει με τον Ολάντ? Επειδή είναι σοσιαλιστής σημαίνει ότι θα δεχθεί αυτά που λέει ο Τσίπρας ?Δεν μας δανείζει η Γαλλία? Αν θέλει να πάει να μιλήσει με όλους τους Ευρωπαίους. Προσωπικά πιστεύω πως ήταν λάθος δήλωση
-Τέλος <γρκεμίζει> τις γέφυρες που προσπαθούν οι ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να ρίξουν στο κόμμα του.Τι φοβάται?Κάνει σκληρές δηλώσεις όπως να στείλουν χαρτιά στην Ευρώπη που να λένε πως δεν αποδέχονται το Μνημόνιο. Τέτοια πράγματα δεν γίνονται και τέτοιες δηλώσεις έχουν σκοπό την πόλωση και θυμίζουν πιο πολύ προεκλογικό σκηνικό παρά προσπάθεια εξεύρεσης λύσης.
Πολλά ακούγονται και για την ικανότητά του να κυβερνήσει ή αν θέλει πραγματικά να κυβερνήσει. Δεν ξέρω γι αυτό και δεν το σχολιάζω. Αλλά σίγουρα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσέξει λίγο καλύτερα στο μέλλον τις κινήσεις του γιατί πλέον δεν αποτελεί μειοψηφία.
telalhs.blogspot.com
