Οι Εξελίξεις είναι πιο γοργοπόδαρες από τους δημοσιογράφους κι αν ένας δημ/φος τσακώσει καμιά Εξέλιξη, οι άλλες τρέχουν γρηγορότερα κι η Εξέλιξή του αμέσως γίνεται μπαγιάτικη, χωρίς αξία. Γιατί τις Εξελίξεις πρέπει να τις προλάβει κανείς φρέσκιες, μακιγιαρισμένες κι ατσαλάκωτες, αλλιώς δεν έχουν σημασία, μπαίνουν και κλείνονται στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Οι Εξελίξεις φορούν ρούχα παρδαλά για να μπερδεύουν τους διώκτες τους, αλλά μπορεί να είναι κι εντελώς γυμνές, μερικές φορές μπορεί να είναι κι αόρατες. Να μη διακρίνονται καθόλου δηλαδή, και να παρουσιάζονται άξαφνα μπροστά σου, να τρομάζουν τον κοσμάκη. Το πιο δύσκολο είναι όταν οι Εξελίξεις δεν τρέχουν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά καθεμιά τους έχει ξεχωριστό προορισμό -λέμε τώρα, γιατί οι Εξελίξεις γενικά δεν έχουν κανένα προορισμό, τρέχουν για να τρέχουν, το τρέξιμο είναι ο αυτοσκοπός τους. Υπάρχουν για να τρέχουν, "Τρέχω, άρα υπάρχω" είναι το μότο τους.
Μερικές φορές, κάποιος πολιτικός μπορεί να συλλάβει τις Εξελίξεις και να τις μπαγλαρώσει σ' ένα κελί στενό, να μή μπορούν να κάνουν βήμα σημειωτόν, όχι να τρέξουν. Μπορεί και να τις δέσει, να μην μπορούν να κουνηθούν ρούπι, οπότε, τότε, οι Εξελίξεις το ρίχνουν στον ύπνο. Αν κάνει το λάθος να τις φυλακίσει σε ευρύχωρο κελί, οι Εξελίξεις θα τρέχουν -έστω και φυλακισμένες- θα τρέχουν στα τυφλά και θα κουτουλάνε στους τοίχους, οπότε, τότε, λέμε οτι οι Εξελίξεις δεν οδηγούν πουθενά.
Οι Εξελίξεις τρέχουν γρηγορότερα μετά από μια παρατεταμένη περίοδο περιορισμού, τρέχουν σαν τρελές μόλις ελευθερωθούν και τότε δεν τις προλαβαίνει κανείς. Τρέχουν στο φώς της μέρας ή και στο απόλυτο σκοτάδι φωσφορίζοντας σαν πυγολαμπίδες. Μια ανάβουν και μια σβήνουν αλλάζοντας κατεύθυνση, παραπλανώντας όσους τις κυνηγούν.
Υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι που όχι μόνο προλαβαίνουν τις Εξελίξεις αλλά τις ξεπερνούν κιόλας. Αυτοί είναι καταδικασμένοι να ζουν στη μοναξιά τους. Βλέπουν τις Εξελίξεις να έρχονται καταπάνω τους και κανένας δεν τους πιστεύει.. κανένας από τους πολλούς που έχουν ξελιγωθεί να τρέχουν πίσω από τις Εξελίξεις, αν και το ιδανικό τους είναι να προφτάσουν να βρεθούν κι αυτοί μπροστά από αυτές, δεν δίνουν σημασία στα λόγια εκείνων που κατάφεραν να προπορεύονται. Λένε π.χ. "και πού το ξέρεις εσύ αυτό;" "μα.. βλέπω τις Εξελίξεις να έρχονται βρε παιδιά" απαντάς, αλλά πώς να σε πιστέψουν όταν εκείνοι βλέπουν τον ποδόγυρο των Εξελίξεων ν' ανεμίζει μπροστά τους, κάπου μακριά στον ορίζοντα, αν τον βλέπουν κι αυτόν.
Υπάρχουν κι αρκετοί που δεν ενδιαφέρονται καν για τις Εξελίξεις κι αντιλαμβάνονται τη σημασία τους μονάχα όταν το βάρος των Εξελίξεων πέσει πάνω τους και τους πλακώσει. Τότε, λειτουργούν κάτω απ' το βάρος των Εξελίξεων, αλλά τότε συνήθως είναι πολύ αργά, οι Εξελίξεις τους συμπαρασύρουν στο τρελό τους τρέξιμο και τρέχουν κι αυτοί και δεν φτάνουν, που λένε. Τρέχουν στα τυφλά, ψάχνοντας διέξοδο στα σκοτάδια...
Αυτά με τις Εξελίξεις, που μπορώ να τις φανταστώ σαν καθωσπρέπει κυρίες που έχουν ξεσαλώσει μετά από γερή οινοποσία κι έχουν μεταβληθεί σε άγριες μαινάδες, ή σαν μαυροντυμένους ροκάδες με πέτσινα μπουφάν και μηχανές -βρουμ.. βρουμ!- ακόμα και σαν ζωηρούτσικα κοριτσάκια του νηπιαγωγείου. Διαλέγετε και παίρνετε!
thesecretrealtruth.blogspot.com
