την Πεύκη. Πρέπει να ήταν η δεύτερη φορά που βρίσκομαι στη γήπεδο για να στηρίξω την ομάδα της περιοχής μου που αγωνιζόταν πριν κάτι χρόνια και ο μπαμπάς μου! Παίρνουμε αγκαλιά τις κάμερες, σκαρφαλώνουμε σε κάτι χώματα (Αλήθεια, αυτά τα σκαλάκια που μας είπαν ότι είχε ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ;) και περιμένουμε να ξεκινήσει το ματς.
Οι παίκτες βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, μπαίνει το πρώτο γκολ κ ξαφνικά χωρίς να υπάρξει κάποια αφορμή ορμάνε άτομα που καθόντουσαν μαζί με τους φιλάθλους του Περαμαϊκού και σπάνε στο ξύλο έναν άνθρωπο που είχε πάει να παρακολουθήσει την ομάδα του! Τον ρίχνουν κάτω και αρχίζουν να τον ποδοπατάνε! Οι μοναδικοί που αντέδρασαν ήταν κάποιοι άνθρωποι που καθόντουσαν στην κερκίδα, μπήκαν ανάμεσα κ ευτυχώς δε θρηνήσαμε θύματα. Η αστυνομία απούσα, εγώ έβλεπα μόνο δύο να κάνουν τον κύκλο του γηπέδου και να μιλάνε μεταξύ τους! Με όλο το θάρρος βρε παιδιά, μήπως θα έπρεπε να πάτε στις κερκίδες και να πιάσετε όλους αυτούς που δημιούργησαν όλη αυτή τη φασαρία; Και η δικαιολογία του τύπου περιμέναμε τα ΜΑΤ, εμένα τουλάχιστον δε με πείθει. Από τη στιγμή που είσαι αστυνομικός και συμβαίνει αυτό μπροστά στα μάτια σου, μπουκάρεις και πιάνεις όποιον μπορείς!! Μπορεί έτσι και οι επόμενοι να το σκεφτόντουσαν καμιά φορά παραπάνω και να μην είχαμε αυτήν την κατάληξη!
Τέλος πάντων, μετά από αυτό το περιστατικό το παιχνίδι συνεχίζεται. Υπάρχουν συνθήματα και από τις δύο πλευρές, αλλά σε ποιο παιχνίδι δεν υπάρχουν; Μπαίνει το δεύτερο γκολ της Πεύκης και εκεί λίγο τα πράγματα «αγριεύουν». Αλλά και πάλι όλα αυτά λογικά; Δε ξέρω! Πάντως σίγουρα μέσα στα πλαίσια των οπαδών μέσα σε έναν αγώνα!
Δέκα λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα γυρίζω πίσω μου και βλέπω 5-6 άτομα με κράνη και καδρόνια στο χέρι. Ήμουν σίγουρη ότι πάνε για τσαμπουκά, αλλά επειδή τους έβλεπα λίγους δεν έδωσα και πολύ σημασία! Ξαφνικά αυτοί οι 5-6 που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν γίνει 50 κατεβαίνουν τρέχοντας το δρόμο για να μπούνε στο γήπεδο!! Άτομα που καθόντουσαν από τη μεριά του Περαμαϊκού ανεβαίνουν τις σκάλες και συναντιούνται με τους κρανοφόρους. Ξύλο, φωτιές, μαχαιρώματα…. Ο απολογισμός;; Σπασμένες οι εξέδρες του γηπέδου, φωτιές σε δέντρα, σπασμένα αυτοκίνητα και το χειρότερο: 4 τραυματίες από το Πέραμα!
Καταστάσεις πέρα από κάθε περιγραφή. Άνθρωποι να τρέχουνε δεξιά και αριστερά προσπαθώντας να βρούνε μια έξοδο να σωθούνε, τα «παλικάρια» να δίνουν ξύλο σε όποιον έβρισκαν και εγώ με τον πατέρα μου να είμαστε μέσα στον αγωνιστικό χώρο και να πηγαίνουμε προς την πόρτα για να φύγουμε. Ευτυχώς που κάποιο από τα καλόπαιδα είχε σπάσει τα κάγκελα και καταφέραμε να βγούμε – πηδώντας βέβαια πάνω από κάτι φωτιές, αλλά μικρό το κακό.
Εδώ και 20 χρόνια πάω στο γήπεδο. Έχω βρεθεί στις έδρες όλων των μεγάλων ομάδων και φυσικά παρούσα σε επεισόδια μεταξύ φιλάθλων. Πάντα στο σπίτι μου έλεγαν να προσέχω εκεί που πάω και συνέχεια απαντούσα ότι «Σιγά μωρέ.. Σε εμένα θα τα κάνουνε που είμαι κοπέλα;» Ναι, τελικά δεν έχει σχέση αν είσαι κοπέλα, αν είσαι μεγάλος σε ηλικία ή αν δε θέλεις να έχεις καμία σχέση με αυτούς τους ανθρώπους. Και ειλικρινά μετά τα προχθεσινά θα το ξανασκεφτώ αν θα ξαναπάω.
Βγαίνουν όλοι και δηλώνουν ότι ήταν ραντεβού Ολυμπιακών Παναθηναϊκών. Κανείς δεν έχει απορία πώς κλείνονται αυτά τα ραντεβού; Ποιος τους ειδοποιεί; Και τόσο μίσος πια; Πάμε για να σκοτώσουμε, έτσι;; Και όχι μόνο τους…κακούς, αλλά και τον άσχετο φίλαθλο που δεν έχει σχέση με τις διαφορές σας. Τη γυναίκα που πήγε να παρακολουθήσει τον γιο της, τον άνθρωπο μεγάλης ηλικίας που θέλει να στηρίξει την ομάδα του, τα παιδάκια που αγαπάνε το ποδόσφαιρο και κάτι αλήτες τους έχουν «απαγορεύσει» να βλέπουν τη μεγάλη ομάδα που αγαπάνε!
Ότι ομάδα και να στηρίζεις, πήγαινε στο γήπεδο, φώναξε, βρίσε, αλλά μέχρι εκεί! Το να ορμάς με κράνη και μαχαίρια δεν δείχνει πόσο άντρας είσαι, αλλά πόσο δολοφόνος είσαι!! Κρίμα…
Και ευχαριστούμε πολύ τα παλικάρια που έσπασαν την κάμερα με τα πλάνα!!! Είστε μάγκες!!
Υ.Γ. Ευχαριστούμε πολύ τον αναγνώστη που μας έστειλε τη φωτογραφία από τα επεισόδια!
