Μετά από χρόνια διαδικασιών, οι περίπου 6.000 κάτοικοι της Πάτμου, της Κύθνου, της Αντιπάρου, της Χάλκης, της Φολεγάνδρου και του Κουφονησίου θα αποκτήσουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και το ελληνικό Δημόσιο θα απαλλαγεί από μερικά εκατομμύρια ευρώ που στοιχίζει η μεταφορά νερού με το καράβι. Το πρώτο έργο, που θα δημοπρατηθεί μέσα στον Ιούνιο, θα ξεκινήσει στο Κουφονήσι και θα ακολουθήσει η μονάδα της Αντιπάρου.
Κάθε μονάδα θα έχει δυναμικότητα παραγωγής 500-600 κυβικών μέτρων αφαλατωμένου νερού ημερησίως, ποσότητα που καλύπτει πλήρως τις ανάγκες υδροδότησης ακόμη και τη θερινή περίοδο, οπότε υπάρχει αυξημένη τουριστική κίνηση.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, το πρόβλημα της έλλειψης πόσιμου νερού στα συγκεκριμένα νησιά θα λυθεί τουλάχιστον για τα επόμενα δέκα χρόνια ή και περισσότερο, αν δεν αυξηθεί δραματικά ο τουρισμός, είτε ο αριθμός των μόνιμων κάτοικων.
Σημαντική οικονομία
«Το όφελος για το περιβάλλον και τον κρατικό προϋπολογισμό είναι πολύ σημαντικό. Το Δημόσιο πληρώνει κάθε χρόνο πάνω από 8 εκατ. ευρώ για να μεταφέρει νερό με το βαπόρι, ενώ με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μονάδες αφαλάτωσης σε όλα τα νησιά» δηλώνει στη Real planet ο αντιπεριφερειάρχης Nοτίου Αιγαίου, Τζώρτζης Μακρυωνίτης.
Η διαφορά στην τιμή είναι τεράστια, καθώς το αφαλατωμένο νερό στοιχίζει περίπου 1,5 ευρώ ανά κυβικό μέτρο, ενώ το νερό που μεταφέρεται στα νησιά κοστίζει 12 ευρώ το κυβικό μέτρο.
Η δαπάνη για την κατασκευή των έξι μονάδων αφαλάτωσης φτάνει στα 3,5 εκατ. ευρώ, τα οποία για το Κουφονήσι, τη Χάλκη, την Κύθνο και την Πάτμο θα προέλθουν από το ΕΣΠΑ και για την Αντίπαρο από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα LIFE. Η αφαλάτωση στη Φολέγανδρο θα γίνει με ιδιωτική χορηγία, όπως έχει συμβεί και στη Σίκινο.
Εμπόδιο η γραφειοκρατία
Ο λόγος που τόσα χρόνια δεν έχει προχωρήσει η αφαλάτωση στα άνυδρα νησιά του Αιγαίου είναι, σύμφωνα με την περιφέρεια, η χαοτική και βραδυκίνητη γραφειοκρατία.
Για να πάρει έγκριση κατασκευής μια μονάδα αφαλάτωσης απαιτούνται 15 διαφορετικές αδειοδοτήσεις, οι οποίες μάλιστα κάποιες φορές αλληλεπικαλύπτονται. «Αν δεν υπήρχε η γραφειοκρατία, θα γινόταν από χρόνια αφαλάτωση σε όλα τα νησιά! Υπάρχουν προσπάθειες από 2005 που ακόμη βρίσκονται σε εκκρεμότητα, ενώ ο μέσος όρος “αναμονής” για τα μικρά νησιά είναι 4-5 χρόνια. Ακόμη και ο νόμος που λέει πως αν οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν απαντήσουν σε δύο μήνες τότε η αδειοδότηση θεωρείται θετική, δεν τηρείται στην πραγματικότητα. Και όλα αυτά για ένα έργο που θα προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο και το περιβάλλον και που δεν προϋποθέτει μεγάλα έργα και υποδομές, μόνο ένα κοντέινερ με διαστάσεις 10Χ3Χ3», καταγγέλλει ο αντιπεριφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου.
Για παράδειγμα, στο Κουφονήσι εκκρεμεί εδώ και έναν χρόνο μια άδεια από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου. Η άδεια αφορά την παραχώρηση δύο τετραγωνικών μέτρων για τη χρήση του αιγιαλού απ’ όπου θα περάσει ο αγωγός που θα επιστρέφει την άλμη, μετά την αφαλάτωση. Παρότι υπάρχει έγγραφο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας που εγκρίνει τη χωροθέτηση του έργου, η Κτηματική Υπηρεσία ξαναστέλνει την Αρχαιολογική να γνωμοδοτήσει για την ίδια περιοχή! «Αν όμως ένας ιδιώτης διάλεγε στο ίδιο οικόπεδο να κάνει σπίτι με πισίνα, θα χρειάζονταν λιγότερες άδειες απ’ ό,τι ένα κοινωφελές έργο» λέει ο Τζ. Μακρυωνίτης.
