ατιμώρητοι οι ανίκανοι και υποβολιμαίοι "πολιτικοί", που μας οδήγησαν στον γκρεμό;
Ή θα αρχίσουμε να βασανιζόμαστε για την υπέρ του Λαού ανασυγκρότηση του παραγωγικού και κοινωνικού δυναμικού της χώρας, αρνούμενοι ή διαπραγματευόμενοι, μέρους του χρέους, καθιστώντας το μεν ελληνικό χρέος εξυπηρετησιμο, τους δε Ελληνες Πολίτες ενεργούς και κυρίαρχους του τόπου τους.
Θα αποφασίσουμε να "μην κάνουμε πειράματα", να παραμείνουμε στις ίδιες "λύσεις", στα ίδια λιπαρά πρόσωπα, στις ίδιες απύθμενου θράσους δικαιολογίες, στις ίδιες γραβάτες, στον ίδιο εμπαιγμό του πολίτη, στο ίδιο ακραίο συναίσθημα του σπάσιμου της συσκευής όταν δείχνει παληάτσους παλιάτσους ντυμένους πολιτικούς;
Ή θα αποφασίσουμε να αποτινάξουμε τον ζυγό τού καθεστωτικού καθωσπρεπισμού, αποποιούμενοι τους υποτακτικούς στην Ευρώπη πολιτικούς και τον θανάσιμο εναγκαλισμό του αντικοινωνικού, απάνθρωπου, έξω από κάθε έννοια ανθρώπινου νόμου, χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Οι Ευρωπαίοι συμπολίτες μας, συνθλιβόμενοι στις ίδιες "χρηματοπιστωτικές συμπληγάδες", περιμένουν με αγωνία το αποτέλεσμα της ελληνικής κάλπης, από τη στιγμή που κατανόησαν πως δεν υπάρχουν τεμπέληδες και δουλευταράδες, μπαταξήδες και καλοπληρωτές, κανάγιες και "κομ ιλ φό", αλλά πως όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, με αρχιθερμαστές τους χρηματοπιστωτικούς εγκληματίες.
Κανένας δεν μπορεί να αντισταθεί στον συνειδητοποιημένο πολίτη. Στον πολίτη που περνάει από την επανάσταση της συνείδησης στην συνείδηση της επανάστασης.
