Οι εκλογές της 6ης Μαΐου, ολοκληρώθηκαν επιτυχώς. Ο Ελληνικός λαός, μίλησε, φώναξε, έδειξε το δάχτυλο σε κάποιους... και την πόρτα εξόδου σε κάποιους άλλους. Το αποτέλεσμα των εκλογών για κάποια κόμματα ήταν αναμενόμενο, για κάποια άλλα όχι και τόσο και για κάποια άλλα ήταν πραγματικά έκπληξη ή και αδικία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ας τα δούμε αναλυτικά.
Ο μεγάλος κερδισμένος των εκλογών είναι αδιαμφισβήτητα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα της αριστεράς, που στις προηγούμενες εκλογές ήταν πέμπτο κόμμα, τώρα είναι δεύτερο. Από σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι επίσημα η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Το γεγονός ότι υποστήριξε την παραμονή της Ελλάδας στην Ε.Ε. και στο € και για πρώτη φορά ένα κόμμα της αριστεράς έθεσε θέμα συνεργασίας με όλα τα κόμματα της αριστεράς, φάνηκε πως ήταν ένα έξυπνο προεκλογικό σύνθημα.
Στην Ελληνική Βουλή κατάφεραν να μπουν και δύο νέα πολιτικά κόμματα. Τέταρτο κόμμα είναι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, που προέρχεται από το χώρο της δεξιάς. Έβδομο πολιτικό κόμμα είναι η Δημοκρατική Αριστερά, που προέρχεται από το χώρο της αριστεράς. Αυτά τα δύο κόμματα είναι νικητές των εκλογών. Ο λόγος είναι γιατί κατάφεραν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη αρκετών ψηφοφόρων, σε μια εποχή που ο λαός αντιδρά στο πολιτικό σύστημα. Το γεγονός ότι τα δύο αυτά κόμματα είναι νέα και έχουν άφθαρτους συνεργάτες, του βοήθησε ώστε αρκετοί ψηφοφόροι να τους επιλέξουν να ενταχθούν στη Βουλή. Οι μεν Ανεξάρτητοι Έλληνες, πήραν ουσιαστικά τη θέση που είχε στις προηγούμενες εκλογές ο ΛΑ.Ο.Σ. Οι δεν Δημοκρατική Αριστερά, ένα αριστερό κόμμα χωρίς εντάσεις και χωρίς ακραίες πολιτικές υποσχέσεις πέτυχαν την εισαγωγή 18 βουλευτών.
Οι μεγαλύτεροι χαμένοι είναι τρία πολιτικά κόμματα. Ας πάρουμε πρώτα το ΚΚΕ. Ένα κόμμα της αριστεράς, που με επιμονή στην έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε. και απ’ το €, όπως και η απόφασή της να μην υπάρξει καμία συνεργασία με κανένα πολιτικό κόμμα, έθεσε τον εαυτό της στην πέμπτη θέση. Να σημειωθεί ότι στις προηγούμενες εκλογές το ΚΚΕ βρισκόταν στην τρίτη θέση.
Το ΠΑΣΟΚ, ένα πολιτικό κόμμα που από το 1981 ήταν σε θέση Κυβερνητική ή Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ένα Σοσιαλιστικό κόμμα που πλήρωσε ακριβά την επιλογή του, τα τελευταία δύο χρόνια, να πάρει μέτρα δεξιάς πολιτικής.
Η Νέα Δημοκρατία, από την μία βλέπουμε ότι βγήκε πρώτο κόμμα στις εκλογές, από δεύτερο κόμμα στις προηγούμενες εκλογές. Από την άλλη, βλέποντας τα ποσοστά, διαπιστώνουμε ότι η Ν.Δ. είναι εκ των τριών χαμένων πολιτικών κομμάτων. Αυτό που στοίχισε στη Ν.Δ. ήταν η απόφασή της να στηρίξει το 2ο Μνημόνιο και να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ. Όπως και το γεγονός ότι απομάκρυνε στελέχη της λόγο της άρνησής τους να στηρίξουν το 2ο Μνημόνιο.
Εκτός αυτών, έχουμε ένα νέο μέλος στην Ελληνική Βουλή. Είναι η Χρυσή Αυγή. Μία παράταξη, που στηρίζει τις θέσεις του Χίτλερ και των ΝΑΖΙ. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που τα πιστεύω τους και η ιδεολογία τους ανήκει σε αυτόν τον χώρο. Επομένως είναι λογικό ότι τους ψήφησαν. Υπάρχουν όμως πολλοί ψηφοφόροι, που επέλεξαν να ψηφήσουν το συγκεκριμένο κόμμα, με το σκεπτικό να τιμωρήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα (Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ.).
Η είσοδος της Χρυσής Αυγής, στην Ελληνική Βουλή, την χαρακτηρίζω, ως άτομο ιδεολογικά δημοκρατικό, άκρος δημοκρατική. Ανήκουμε σε μία δημοκρατική χώρα. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε υποχρέωση, απέναντι στη δημοκρατία να ακούμε τη διαφορετική άποψη του κάθε ένα.
Όμως σαν άνθρωπος, με αισθήματα και γνώστης της ιστορίας, μου προκαλεί φόβο, για το μέλλον μας, αυτή η είσοδος.
Όταν υπάρχουν άτομα που στηρίζουν, με γνώση, τις απόψεις των ΝΑΖΙ. Όταν υπάρχουν αύξηση των μελών σε Νέο-ΝΑΖΙ παρατάξεις ανά τον κόσμο, με κάνει να φοβάμαι για το μέλλον της Ανθρωπότητας.
Υπάρχει όμως ένα ποσοστό των ατόμων που ψήφησαν την Χρυσή Αυγή, που δεν γνωρίζει ποιες θέσεις στηρίζει και από πού προέρχονται. Δεν γνωρίζει ποιοι είναι οι ΝΑΖΙ, τι έκαναν στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στους Εβραίους, στους Ομοφυλόφιλους, στους φιλο-εβραίους, στους φιλο-ομοφυλόφιλους, στην ίδια την Ανθρωπότητα!
Αυτή η ομάδα των ατόμων, με τρομάζει ακόμα περισσότερο! Γιατί, Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν.
Οι Βουλευτικές Εκλογές, της 6ης Μαΐου, έδειξαν και κάτι ακόμα. Ο λαός δεν θέλει πια να την κυβερνούν συγκεκριμένες οικογένειες. Δεν θέλει να ανήκει στα κλειστά επαγγέλματα η πολιτική. Δεν θέλει άτομα που επί 30 έτη βρίσκονταν στη Βουλή. Θέλει νέους, άφθαρτους πολιτικούς. Θέλει άτομα που να μπορεί να τους πιστέψει χωρίς να τους βαραίνει το παρελθόν τους. Χωρίς να αμφισβητούν την εντιμότητά τους. Όπως φημολογείται από δημοσιογράφους και έγκυρα δημοσιογραφικά site, οι νέοι πολιτικοί που θα βρίσκονται στη Βουλή θα αγγίζουν τα 200 άτομα!
Όπως ανέφερα στην εισαγωγή μου, υπήρξαν και ‘αδικίες’. Η άποψή μου είναι ότι η ‘αδικία’ υπήρξε στο πολιτικό κόμμα Οικολόγοι Πράσινοι. Ένα δυναμικό κόμμα με απόψεις, με θέσεις, με ιδεολογία, έμεινε εκτός βουλής έχοντας μόλις 2,93%.
Ο λαός έκρινε, μίλησε, τιμώρησε, αποφάσισε!
