Αποφάσισε ότι δε θέλει το μνημόνιο και την πολιτική που απορρέει από αυτό...
(η οποία εφαρμόζεται με μεγάλη αποτυχία τα τελευταία δυόμισι χρόνια) και ότι θα πάρει την εξουσία από τα δυο μεγάλα κόμματα και θα τη μοιράσει αλλού και ότι δεν έχει ενδοιασμό να τη δώσει και σε πολιτικές δυνάμεις που ....
πρεσβεύουν ακραίες πρακτικές και μεθόδους και ότι δε θα δώσει απόλυτη εξουσία σε καμία από τις πολιτικές δυνάμεις, διότι δεν εμπιστεύεται απολύτως καμία από τις δυνάμεις αυτές.
Ο λαός δε μίλησε πουθενά για την πρόθεση του να παραμείνει στο ευρώ ή τη δραχμή, αν θέλει να είναι στην Ευρώπη ή όχι, αν θέλει να περιθάλψει ή να παλουκώσει τους παράνομους μετανάστες, αν θέλει να πουλήσει τη ΔΕΗ ή τις εταιρίες ύδρευσης ή τα λιμάνια, αν θέλει ή όχι τη βουλευτική ασυλία ή οτιδήποτε άλλο και όσοι διαλαλούν από τηλεοράσεως ότι "έλαβαν τα παραπάνω μηνύματα" και ότι έχουν αλλάξει αντιλήψεις και μας υπόσχονται ότι θα αγωνιστούν και θα διαπραγματευτούν σκληρά, είναι υποκριτές και ψεύδονται, όπως έκαναν τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν. Απόδειξη ότι ο λαός δεν απάντησε για όλα αυτά, είναι το γεγονός ότι ο λαός δεν ερωτήθηκε από κανέναν για όλα αυτά.
Πλήθος επαγγελματίες πολιτικοί ως εξειδικευμένοι μεταφραστές εκλογικών μηνυμάτων, πηγαινοέρχονται από παράθυρο σε παράθυρο και λένε τη γνώμη τους για το τι θέλει ο λαός και για το πως θα πρέπει να διοικηθεί η χώρα. Ακόμα και αυτοί που την κατέστρεψαν έχουν το δικαίωμα να μιλάνε και να εκφέρουν άποψη. Ο μόνος που δε δικαιούται να εκφέρει άποψη, είναι ο λαός. Κανείς δεν τον ρωτά στα ίσια. Ποτέ. Γιατί αν μιλήσει ο λαός, ο ρόλος όλων αυτών τελειώνει. Και πάει η μαρμίτα. Φοβούνται. Για να ξεπεραστεί ο φόβος, τα κόμματα προτείνουν λύσεις. Και όχι μόνο λύσεις, αλλά πακέτα λύσεων. Κι όχι μεμονωμένα, ανα ζήτημα, αλλά λύσεις πακέτο, ή ένα πολιτικό προϊόν τέλος πάντων που θα περιλαμβάνει σίγουρο πακετάρισμα. Το πρόγραμμα ανακούφισης των ασθενέστερων του Τσίπρα, παραδίδεται σε πακέτα, που τα ξεφορτώνουν μελαψοί αδερφοί υπό την επίβλεψη του Τατσόπουλου. Στο πακέτο περιλαμβάνονται οι μελαψοί και ο Τατσόπουλος. Κουβέλης, αναμνημόνιο, Ρεπούση, τρία σε ένα. Προσφορά ανάπτυξη, μνημόνιο, κόρη απέθαντου, κωλοτούμπας ξανα μέσα στη βουλή. Σούπερ προσφορά, αντιμνημόνιο, νεοφιλελευθερισμός, πατριωτισμός. Ολα τα κόμματα, έχουν συνθέσει λύσεις για τη σωτηρία μας, με πρώτες ύλες το αμνημονιακό οξύ, το απαγκιστρέλαιο, αναπτυξίνη, λαθροπαλουκάλευρο, σαν μικροί σεφ σε διαγωνισμό κέικ, που το φτιάχνουν με φρέσκο αλεύρι, φρέσκο βούτυρο και φρέσκα αυγά, και αφού ανακατέψουν τα υλικά, προσθέτουν μέσα και μια κουράδα για γέμιση. Και όλοι μας ζητούν να φάμε το κέικ που φτιάξανε ειδικά για την περίσταση.Και όχι μόνο να το φάμε, αλλά να συμφωνήσουμε κι όλας ότι είναι καλό. Αλλιώς δε μας σώζουν.
Και έρχεται το μαύρο φάντασμα της ακυβερνησίας στην περίπτωση που το επόμενο εκλογικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο και το πιο αστείο είναι, ότι αυτό είναι το καλό σενάριο, διότι το κακό είναι ο λαός να φοβηθεί και να υποκύψει στην ψυχολογική βία που του ασκείται και να επιστρέψει στο δικομματισμό και να συγκυβερνήσουν με εκατόν ογδόντα έδρες το πασόκ και η νέα δημοκρατία.
Αλλά ας είμαστε αισιόδοξοι.
Η από ιστορικής σκοπιάς μεγαλειώδης ανακάλυψη της δημοκρατίας δε θα πρέπει να θεωρηθεί τυχαίο γεγονός, αλλά προϊόν ζυμώσεων σε ένα πολιτικό περιβάλλον για να καλυφθεί η ανάγκη της εποχής και κρίνοντας υπο το πρίσμα των σημερινών εξελίξεων, είναι μάλλον πολύ πιθανό η δημοκρατία να εφευρέθηκε από τους Ελληνες για την αντιμετώπιση της ασυνεννοησίας, και της αδυναμίας λήψης αποφάσεων από μια πολιτεία που αδυνατεί να συμφωνήσει. Η λύση για τα μυαλά της εποχής, ήταν απλή. Θα ψηφίζανε όλοι ανα θέμα και όλοι θα δεσμευόντουσαν ότι θα σέβονταν και θα εφάρμοζαν την απόφαση της πλειοψηφίας. Με τον τρόπο αυτόν παύουν τα αδιέξοδα. Παύουν οι διχασμοί και τα διλήμματα. Οι πολίτες, μπορεί να έχουν διαφορετικές αντιλήψεις που προσπαθούν να επιβάλλουν, αλλά με επιχειρήματα, ενώ παράλληλα σέβονται την πλειοψηφία. Και η κοινωνία είναι ήρεμη και ενωμένη.
Σήμερα βέβαια, κανείς από αυτούς που συνωστίζονται και αλληλοκατηγορούνται στα τηλεπαράθυρα και ορκίζονται πίστη στη δημοκρατία και στη θέληση του Ελληνικού λαού, δεν προτείνει, να ληφθούν αποφάσεις με δημοψήφισμα και η στάση τους αυτή εξηγείται από το γεγονός ότι αν ο λαός αποφάσιζε τι θέλει να γίνει για όλα τα σοβαρά θέματα, τα κόμματα δε θα είχαν πια ιδεολογίες να μας πουλήσουν, αφού το μόνο που θα κρίνονταν στις εκλογές θα ήταν το ποιον εμπιστεύεται ο Ελληνικός λαός ότι θα εφαρμόσει τις πολιτικές που ο ίδιος επιθυμεί και όχι ποιανού κόμματος η ιδεολογία είναι πιο κοντά στα πιστεύω του κάθε ψηφοφόρου. Ενα δημοψήφισμα, θα απαξιώνε απότομα το πολιτικό τους εμπόρευμα, την ιδεολογία τους, που δε θα είχε πλέον καμιά αξία, και κανένας λόγος δε θα υπήρχε να συσπειρώνονται γύρω τους οπαδοί και ιδεολόγοι και όλα αυτά θα γίνουν με τρόπο φυσικό. Είναι στη φύση της δημοκρατίας να αφαιρεί εξουσία από τις πολιτικές δυνάμεις και τα συμφέροντα και να την δίνει στο λαό.
Το δημοψήφισμα είναι μέσο εφαρμογής δημοκρατίας. Πείτε την άμεση, πείτε την πραγματική, πείτε την όπως θέλετε, δεν έχει σημασία. Δημοκρατία υπάρχει όταν αποφασίζουν οι πολλοί. Οχι όταν οι πολλοί αποφασίζουν ποιοι λίγοι θα πάρουν τις αποφάσεις. Και οι πολλοί αποφασίζουν με δημοψήφισμα. Οχι με εκλογές. Με τις εκλογές, οι πολλοί μπορούν να αποφασίζουν κάθε τέσσερα χρόνια ποιοι από τους λίγους θα λαμβάνουν τις αποφάσεις και ποιοι θα γκρινιάζουν για τις αποφάσεις αυτές, όμως θα διαλέξει ανάμεσα στους εγκεκριμένους λίγους που έχουν πρόσβαση στο βήμα, αυτούς που έχουν αποδείξει την αφοσίωση τους στους χρηματοδότες τους, και που μπορούν με άνεση να υπόσχονται προεκλογικά ευημερία και ασφάλεια, και με την ίδια άνεση κάθε φορά να αθετούν τις υποσχέσεις τους, χωρίς να μπορεί ο λαός που τους ψήφισε να τους ανακαλέσει. Ολα αυτά, μέσα σε ένα πολιτικό περιβάλλον που είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να εμποδίζονται νέοι άνθρωποι και πολιτικές δυνάμεις να εισέλθουν στην κλειστή λέσχη. Για να διεκδικήσει κάποιος την εξουσία, πρέπει να προβάλει τις θέσεις του από το βήμα, που σήμερα είναι η τηλεόραση, και για να εμφανιστεί κάποιος στην τηλεόραση σήμερα, χρειάζονται χρήματα πολλά, τόσα που κανείς ιδιώτης πολίτης δεν μπορεί να διαθέσει, παρά μόνο μπορεί να τα δανειστεί από αυτούς που τα έχουν, υποσχόμενος προφανώς ότι θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα τους σε περίπτωση που αναλάβει την εξουσία. Στις τελευταίες εκλογές, το βήμα ήταν διαθέσιμο για μια ώρα στους νέους υποψήφιους σχηματισμούς και κόμματα, ενώ την ίδια ώρα πρόβαλε ασταμάτητα τους παλιούς, εγκεκριμένους πολιτικούς της ολιγαρχίας. Δεν είναι δημοκρατία αυτό. Είναι ολιγαρχία.
Σε ένα τέτοιο πολιτικό περιβάλον, το δημοψήφισμα, είναι ο μοναδικός τρόπος να εκφράσει την άποψη του και να επιβάλλει τη θέληση του ο Ελληνικός λαός, και γι αυτό το πολέμησαν και το πολεμούν οι πολιτικές δυνάμεις και τα συμφέροντα. Γι αυτό φρόντισαν αυτοί που διαμόρφωσαν το σύνταγμα η απόφαση για τη διενέργεια δημοψηφίσματος να λαμβάνεται από τα 2/3 της βουλής και όχι με συλλογή υπογραφών ή άλλο τρόπο που να εξαρτάται από το λαό. Γι αυτό χρησιμοποίησε το δημοψήφισμα ο μέγιστος των υποκριτών τέως πρωθυπουργός μας στο μεγάλο του φινάλε, διαστρεβλώνοντας το και χρησιμοποιώντας το σαν μέσο αξιοπρεπούς αποχώρησης από το πολιτικό προσκήνιο, (παραιτούμενος από ευθιξία που οι μεγάλοι της Ευρώπης τον μάλωσαν και δεν του επέτρεψαν να εφαρμόσει την αμεσοδημοκρατία που πάντα ονειρεύονταν).
Και αν όλα αυτά είναι ψέμματα και έχουμε όπως λένε δημοκρατία, και όλοι αυτοί που εμφανίζονται στην τηλεόραση είναι δημοκράτες και ο τρελός είμαι εγώ, τότε σας παρακαλώ, ΚΑΝΤΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Με το δημοψήφισμα, η θέληση του λαού θα καταγραφεί, δε θα υπάρχουν πια αριστεροί και δεξιοί, μνημονιακοί και αντι-μνημονιακοί, πατριώτες και προδότες. Θα υπάρχουν αυτοί που σέβονται τον Ελληνικό λαό και τις αποφάσεις του και αυτοί που δεν τις σέβονται. Και κανένας δε θα μπορεί να μεταφράζει τη θέληση του λαού κατα πως τον συμφέρει.
Αν όλα εσείς τα "μικρά" κόμματα πραγματικά θέλετε το καλό του λαού μας, κάντε ένα δημοψήφισμα, καταγράψτε τις αποφάσεις, και μετά καθίστε να συμφωνήσετε στο ΠΩΣ θα εφαρμόσετε τις αποφάσεις του λαού, μοιραστείτε τις αρμοδιότητες και τις εξουσίες, και κάντε ότι χρειάζεται για να τηρήσετε τις αποφάσεις του λαού, χωρίς να σας χωρίζουν ιδεολογίες και διλήμματα. Σε όλους εσάς τους "μικρούς", δίνεται μια τεράστια μοναδική ευκαιρία να γράψετε ιστορία και να κρατήσετε στα χέρια σας αναμμένη τη δάδα της δημοκρατίας. Τώρα που πήραμε την εξουσία από τους κακούς, και στη βουλή είστε πολλοί, και η πολυφωνία έχει απογυμνώσει τις λύσεις και τα πακέτα, σας δίδεται η ευκαιρία να ξανακάνετε την Ελλάδα λίκνο της δημοκρατίας και του πολιτισμού.
Κι αν κι εσείς γίνετε εχθροί του λαού, για να εξυπηρετήσετε τα συμφέροντα σας τα ιδιοτελή, και συναινέσετε στην καταδίκη του Ελληνικού λαού σε θάνατο πολιτικό, ηθικό, πνευματικό και φυσικό, μάθετε πως θα χάσετε τον πόλεμο αυτό, γιατί ο λαός πολεμάει για δίκαιο σκοπό, που είναι το δικαίωμα του σε μια αξιοπρεπή ζωή, και έχει και όπλο δυνατό, που του το χάρισαν οι πρόγονοι του οι καλοί και το λένε δημοκρατία.
Το δίλημμα μας πια δεν είναι το ευρώ ή η δραχμή, η Ευρώπη της Μέρκελ ή η Ελλάδα η τριτοκοσμική, το δίλημμα μας είναι,
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ
ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ
thalamofilakas.blogspot.com
