Αλβανοί, Βούλγαροι και Ρώσοι υπήκοοι είναι οι βασικοί «διαχειριστές» της πορνείας στο κέντρο της Αθήνας. Σε αυτούς έχουν προστεθεί τα τελευταία χρόνια «συνάδελφοί» τους από τη Δυτική Αφρική, που εκμεταλλεύονται κοπέλες κυρίως από τη Νιγηρία.
Πρόκειται για μικρές ομάδες που -στις περισσότερες περιπτώσεις- δεν έχουν τη διάρθρωση της μαφίας αλλά της «οικογενειακής επιχείρησης».
Μπορεί για τον νόμο, όμως, οι ευθύνες να... περιπλέκονται, καθώς άλλος φαίνεται ως ενοικιαστής των κτιρίων, άλλοι τα εκμεταλλεύονται, άλλοι εισπράττουν, ωστόσο η οργάνωσή τους είναι υποτυπώδης. Ενας είναι ο «αρχηγός», ο οποίος είναι και υπεύθυνος της επιχείρησης, και όλοι ακολουθούν τις διαταγές του. Οι περισσότεροι από τους επικεφαλής έχουν στο ποινικό τους μητρώο καταγεγραμμένα άλλου τύπου αδικήματα -από ναρκωτικά μέχρι ληστείες-, ωστόσο έχουν στραφεί στο «εμπόριο σαρκός» εξαιτίας των μεγάλων κερδών που αποφέρει.
Στον δρόμο, σε οίκους ανοχής, σε «στούντιο μασάζ», σε νυχτερινά κέντρα στριπτίζ, αλλά και σε ξενοδοχεία, οι... υπηρεσίες χαλάρωσης προσφέρονται απλόχερα - ανάλογα με το βαλάντιο και τις... ορέξεις. Οσο πιο καλό είναι το «προϊόν», τόσο περισσότερο κοστίζει και τόσο λιγότεροι έχουν πρόσβαση σε αυτό.
Οι πιο φθηνές υπηρεσίες διατίθενται στον δρόμο και στους οίκους ανοχής. Σε αυτό τον τομέα, «πρωταγωνιστές» της εκμετάλλευσης των γυναικών είναι άνδρες από την Αλβανία. Είναι και οι πιο... επιθετικοί επιχειρηματίες, αφού -σύμφωνα με έγκυρες πηγές του «Έθνους της Κυριακής»- τον τελευταίο καιρό αναζητούν παλιά πορνεία, τα αγοράζουν και τα ανακαινίζουν, περιθωριοποιώντας κατά κάποιο τρόπο τους Βουλγάρους.
Περισσότερες από 1.000 γυναίκες υπολογίζεται ότι εργάζονται στους περίπου 400 οίκους ανοχής της Αθήνας. Αλλες τόσες εκδίδονται στον δρόμο, ενώ πολλαπλάσιος αριθμός «εργάζεται» στις πάσης φύσεως «επιχειρήσεις» του αγοραίου έρωτα (στούντιο, «μασατζίδικα» κ.λπ.).
Η εθνικότητα που «επικρατεί» είναι η αλβανική, αλλά έντονη είναι η «παρουσία» και άλλων Βαλκανίων, κοριτσιών δηλαδή από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Αρκετές είναι οι Ρομά, που μπορεί να έχουν ρουμανική ή βουλγαρική υπηκοότητα. Κοντά σε ξενοδοχεία ημιδιαμονής κάνουν πιάτσα και ορισμένες «παλιές» από την Ελλάδα, στην πλειονότητά τους «δηλωμένες».
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες επαγγελματίες που οι «προστάτες» τους είναι κυρίως Αλβανοί ή ομοεθνείς τους, οι τοξικομανείς δουλεύουν συνήθως μόνες τους. Οι περισσότερες εκδίδονται για να μπορέσουν να καλύψουν την ανάγκη τους για ναρκωτικά. Εκεί, μόνος «νταβατζής» είναι η δόση τους...
«Γκελ» στα πορνεία του κέντρου κάνουν οι γυναίκες από την πρώην Σοβιετική Ένωση, που όμως έχουν περιορισμένη παρουσία, κυρίως γιατί η ομορφιά τους τις κατατάσσει αυτόματα σε άλλες «βαθμίδες» εκμετάλλευσης...
