Στο πλαίσιο αυτό χθες η κυρία Ελένη Παναγοπούλου προϊσταμένη της Εφορίας Παλαιοανθρωπολογίας Σπηλαιολογίας Νότιας Ελλάδας με τους συνεργάτες της αρχαιολόγους, τον αρμόδιο αντιδήμαρχο της περιοχής και κατοίκους του Γερανίου έκαναν αυτοψία στο χώρο του σπηλαίου, το οποίο κατά κοινή ομολογία κρύβει ένα τεράστιο αρχαιολογικού και σπηλαιολογικού ενδιαφέροντος πλούτο.
Με βασική προϋπόθεση οι όποιες παρεμβάσεις να είναι ήπιες και να μην αλλοιώσουν το φυσικό τοπίο της περιοχής οι σπηλαιολόγοι-αρχαιολόγοι εμφανίζονται αισιόδοξοι για την υλοποίηση του έργου που με την ολοκλήρωσή του αναμένεται να συμβάλλει καθοριστικά στην τουριστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.
Χαρακτηριστικά, σε δηλώσεις της η κυρία Παναγοπούλου, προϊσταμένη της Εφορίας Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος ανέφερε: «Το Γεράνι είναι μεγάλου ενδιαφέροντος σπήλαιο για εμάς. Έχει σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα και θέλουμε να αποκατασταθεί και να είναι επισκέψιμο, πάντα όμως με ήπιες παρεμβάσεις που δεν θα επηρεάζουν το τοπίο αλλά θα το αναδεικνύουν.
Αναζητούμε τώρα τρόπους πρόσβασης και για τα ΑΜΕΑ που είναι υποχρεωτικό για το έργο και ένα πληροφοριακό υλικό που προγραμματίζεται να υπάρχει στο χώρο που σήμερα στεγάζεται η ταβέρνα, αλλά και να αποκαταστήσουμε γενικότερα το τοπίο στην περιοχή με την βλάστηση που θα αναπτυχθεί. Στην είσοδο του σπηλαίου θα κάνουμε ένα πλάτωμα από όπου οι επισκέπτες θα βλέπουν τα ευρήματα και θα κάνουμε και μια ανασκαφή και στο μέλλον, ενώ θα είναι επισκέψιμο το σπήλαιο θα μπορούν να συνεχιστούν οι έρευνες και οι ανασκαφές να λειτουργήσουν κατά κάποιο τρόπο ως ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα».
Από την πλευρά του ο αρμόδιος αντιδήμαρχος εμφανίστηκε αισιόδοξος για την υλοποίηση του έργου που εδώ και πολλά χρόνια προγραμματίζεται, σημειώνοντας πως πλέον έχουν εξασφαλιστεί 250.000 ευρώ από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΟΣΑΠΥ, υπογραμμίζοντας πως με τις καθοδηγήσεις των ειδικών επιστημόνων θα μπορέσει ο φάκελος που θα κατατεθεί στη Διαχειριστική Αρχή να είναι άρτιος και ώριμος, ώστε το έργο να επιλεγεί και να εξασφαλίσει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.
Ειδικότερα, ο κ. Κώστας Ηλιάκης ανέφερε: «Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την κυρία Παναγοπούλου που βρέθηκε με τους συνεργάτες της στο σπήλαιο για να δουν τους χώρους αλλά και τις μελέτες που έχουμε εκπονήσει και να μας καθοδηγήσουν για τυχόν τροποποιήσεις ή βελτιώσεις που απαιτούνται.
Το βασικό είναι ότι πρέπει να γίνει η πρώτη έγκριση των ηλεκτρομηχανολογικών και υδροστατικών που απαιτούνται για το έργο και πρέπει να περάσουν από το Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Αυτό είναι το πρώτο στάδιο, το δεύτερο είναι ότι ήδη ο Δήμος έχει από το πρόγραμμα ΟΣΑΠΥ 250.000 ευρώ για το σπήλαιο Γερανίου. Φιλοδοξούμε ότι με την ανάδειξη αυτή του σπηλαίου θα δώσουμε ώθηση και τουριστική ανάπτυξη στην ευρύτερη περιοχή».
Ο σχεδιασμός του έργου περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας εξέδρας στην είσοδο του σπηλαίου ύψους τεσσάρων-πέντε μέτρων από την οποία οι επισκέπτες θα μπορούν να δουν στο σύνολό τους τα ευρήματα. Στην περιοχή θα δημιουργηθεί ένα περίπτερο και θα μείνει μια αίθουσα ως εκθετήριο με τα ευρήματα σε φωτογραφικό υλικό και θα λειτουργεί παράλληλα ως εκδοτήριο εισιτηρίων.
Σε δεύτερη φάση μάλιστα η δημοτική αρχή στοχεύει στην ανάδειξη των παράκτιων και ενάλιων σπηλαίων μέσω μιας τουριστικής διαδρομής.
Πληροφορίες σχετικά με την ιστορία του σπηλαίου
Το σπήλαιο Γερανίου βρίσκεται 7 χιλιόμετρα δυτικά του Ρεθύμνου, στη βόρεια ακτή της Κρήτης, στην περιοχή "Κυανή Ακτή".
Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε τυχαία το 1969 κατά τη διάρκεια κατασκευής της νέας εθνικής οδού. Η σημερινή είσοδός του δεν είναι η αρχική, αλλά ανοίχθηκε από τα εκρητικά που χρησιμοποιήθηκαν για τη διάνοιξη της οδού. Η αρχική είσοδος εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια της ανασκαφής. Είχε κλειστεί από βράχους πριν από το τέλος της ύστερης Νεολιθικής περιόδου.
Γι΄αυτό το λόγο, αντίθετα με άλλα σπήλαια στην Κρήτη, η τελική και η μεταβατική Νεολιθική περίοδος, όπως και η Μινωική, δεν αντιπροσωπεύονται. Το τελευταίο γεγονός μας δίνει ένα terminus post quem για τη χρήση του. Επειδή το σπήλαιο ήταν σφραγισμένο, η στρωματογραφία της πρώιμης Νεολιθικής ΙΙ, της μέσης Νεολιθικής και της ύστερης Νεολιθικής περιόδου ήταν εξαιρετικές.
Η έκταση που καλύπτει το σπήλαιο είναι 1200 τ.μ. και έχει χωριστεί σε έξι θαλάμους. Οι πέντε θάλαμοι είναι διαδοχικοί κατά μήκος και χωρίζονται από μεγάλους σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Ο έκτος θάλαμος είναι παράλληλος του πρώτου προς τα αριστερά. Σ΄αυτόν υπήρχε η φυσική είσοδος του σπηλαίου.
Κατά την ανασκαφή βρέθηκαν εστίες και από τις τρεις περιόδους, που περιβάλλονταν από αγγεία, εργαλεία και οστά ζώων. Υπήρχαν επίσης άφθονα όστρεα. Στο άλλο άκρο του σπηλαίου βρέθηκαν οι σκελετοί τριών ανθρώπων, οι οποίοι προφανώς παγιδεύτηκαν και πέθαναν από ασφυξία. Το σπήλαιο είχε χρησιμοποιηθεί ως κατοικία μόνο σποραδικά κατά τη διάρκεια του έτους, πιθανώς σε συνδυασμό με την καλλιέργεια, την κτηνοτροφία και ίσως την αλιεία. Η εργασία επεκτεινόταν επίσης στην παραγωγή λίθινων και οστέινων εργαλείων. Αυτά τα εργαλεία αναγνωρίστηκαν ως προερχόμενα κυρίως από οστά λαγού, κουνελιού, χοίρου και κατσίκας.
erroso.blogspot.com
