ΔΕΝ είναι όλα ιδανικά στις χώρες των «κουτόφραγκων» και, βέβαια, «δεν τους πάμε», ως έλληνες του άρπα κόλλα και της αρπαχτής.
Εκεί, λοιπόν, όπου κυβερνώνται «οικουμενικά» έχοντας από χρόνια μάθει να συνεργάζονται, δεν αλλάζει κάτι, όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις. Δεν έχουμε τελετές, συγκίνηση και λογύδρια για παράδοση και παραλαβή. Όποια κυβέρνηση κι αν ορκιστεί, θα στρωθούν στο άρμα οι άνθρωποί της, σοβαροί, μετρημένοι και προβληματισμένοι. Δεν θα…αρπάξουν τα ηνία με πάθος, δεν θα σηκώσουν λάβαρο τα ποσοστά τους κι ούτε θα «ξαποστείλουν» τον…εχθρό. Δεν θα αντικαταστήσουν τον ΑΓΕΣ και τους προέδρους των ΔΕΚΟ, δεν θ’ αρπάξουν (με νόμο) διευθυντική θέση στο ΕΣΥ αποτυχημένοι βουλευτές (γιατροί).
ΚΑΙ ο λαός; Θα ταξιδεύει με τα ίδια (τέλεια) τραίνα με τη νέα κυβέρνηση, θα βρει το δίκιο του από αρχές και οργανισμούς του δημοσίου ο πολίτης, θα του δώσουν καρέκλα στο «ΙΚΑ» να καθίσει και η δίκη (μια δίκη) σε δικαστήριο θ’ αρχίσει και θα τελειώσει στην ώρα της. Με την τσάντα χαλαρά στον ώμο η γυναίκα, ασφαλής μόνη στο δάσος με ποδήλατο η κοπέλα κι ας κάποιος τολμήσει…
ΝΑ έρθουμε στα ημεδαπά της πλάκας και της χαλαρότητας; Χιλιοειπωμένα και δεν (ξανα)μπαίνουμε στον κόπο. Γι αυτό θα αναφερθούμε, επιλεκτικά, στο αίσχος της εγκατάλειψης του πολίτη στα χέρια και στις ορέξεις του κακοποιού.
ΔΕΝ είπε κάτιτις για να τον συμπαθήσεις και να πάρεις το μέρος του ο κ. Μιχαλολιάκος. Κι αν επιμένει στη πρακτική των μπράβων του που «δεν τους προδίδει», κακό του κεφαλιού του και των ποσοστών του(ς). Ωστόσο, θα σταθούμε στην πρόθεσή του να προστατέψει τον τρομαγμένο πολίτη. Χωρίς να υιοθετούμε τις μεθόδους των παλικαριών του που δέρνουν (λαθρο)μετανάστες καταμεσής του δρόμου ή βάζουν φωτιά στα «σπίτια» τους. Για πρόθεση μιλάμε και είμαστε σύμφωνοι. Να νιώσει έναν δίπλα του ο τρομοκρατημένος των Εξαρχείων (και όχι μόνο) κι ας είναι αυτόκλητος «φουσκωτός». Να ψηλαφίσει την αόρατη ασπίδα που τον προστατεύει απ’ τον ξένο κακοποιό αγκαλιά με τον ντόπιο που βρήκε το άλλοθι και τη…χαρά του.
ΓΙΑ δεκαετίες τους περιμέναμε (Πολιτεία, Κυβερνήσεις, Υπουργούς) να πάρουν μέτρα. Να τρομάξουν τον κακοποιό, να τον προλάβουν, να τον τιμωρήσουν. Για να μην ξενυχτάμε με την έγνοια του. Και, βέβαια, το φρόντισαν δεόντως και (αποκλειστικά) για…πάρτη τους! Με διπλοσκοπιές στα σπίτια και χωροφύλακες ξοπίσω τους. Κι ήταν τα λεφτά δικά μας. Δικά τους ήταν τα…τομάρια μη τα τρυπήσουν βόλια κακοποιών και μείνουμε χωρίς τους «βαρβάρους» των προνομίων και της…ρεντιγκότας.
