(*εγράφη τον Ιούλιο 2011, λίγο μετά την ψήφιση του ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ και του αντίστοιχου... εφαρμοστικού νόμου για την ίδρυση του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων)
(κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και λαούς του σήμερα είναι ...εντελώς συμπτωματική!)
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ζούσε ένας επιχειρηματίας με πολλά ακίνητα, ο οποίος «έπεσε έξω» και έχει ένα χρέος 1.000.000€ σε κάποιους ιδιώτες δανειστές-επενδυτές, που δεν μπορεί να αποπληρώσει. Κανείς άλλος ιδιώτης δεν του δανείζει και ο επιχειρηματίας αυτός, αν και έχει ακόμα αρκετά έσοδα για να θρέψει ο ίδιος την οικογένειά του (έστω αφού περιορίσει βέβαια τις δαπάνες του), δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα και τους δανειστές του και τα έξοδα διαβίωσής του. Η συνολική αξία της περιουσίας του είναι κατά μία νορμάλ αποτίμηση 1.000.000€, υπάρχουν όμως και έντονες φήμες ότι σε κάποια χωράφια του υπάρχει χρυσός εκτιμώμενης αξίας 10.000.000€, δηλαδή πολύ-πολύ μεγαλύτερης από όλο το χρέος του η εκμετάλλευση του οποίου αρκεί ώστε για να γίνει ζάμπλουτος αυτός και οι απόγονοί του για αρκετές γεννεές. Αυτός ο επιχειρηματίας έχει και μερικά «τζιμάνια» συνεταίρους σε κάποιες από τις επιχειρήσεις του, οι οποίοι ορίζουν έναν εκπρόσωπο (στο εξής ο ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ) που του προτείνει να τον βοηθήσει ως εξής:
ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ: Θα σου ΔΑΝΕΙΣΩ με το «εκπληκτικό» επιτόκιο 5% το 1.000.000€ που χρειάζεσαι και θα στο δίνω με δόσεις αλλά με όρους, που αφορούν και πόσα θα ξοδεύεις εσύ και η οικογένειά σου.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ: Δεκτοί. «Τι να κάνουμε», σκέφτεται, «θα βάλω και σε κάποια τάξη τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου να είναι λιγότερο σπάταλοι, άντε πες ότι θα μου βγει και σε καλό.
ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ: Υπάρχει όμως και ένας άλλος όρος: Θέλω να μου μεταβιβάζεις σταδιακά ΟΛΗ την περιουσία σου σε μία εταιρία (στην οποία εγώ θα ασκώ τον καθοριστικό έλεγχο), κινητά και ακίνητα, συμπεριλαμβανομένων και όλων των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης που μπορούν να απορρέουν από αυτήν (έχει λίγο στο νου του και τον χρυσό...). Εγώ θα λαμβάνω όλα τα έσοδα που έχεις π.χ από τα μαγαζιά σου, ΕΣΥ θα πληρώνεις τα ΕΞΟΔΑ (φως, νερό, υπαλλήλους) και θα μπορώ να εκμεταλλεύομαι με όποιον τρόπο θέλω, π.χ να τα πουλήσω όπου θέλω, όσο θέλω και όποτε θέλω. Φυσικά, θα έχω και τον πλήρη έλεγχο των περιουσιακών σου στοιχείων, π.χ. θα μπορώ να απολύω όσους θέλω, να αλλάζω τις τιμές στα προϊόντα που πουλάς κλπ., κλπ.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ: Μα, σε κάποια από τα μαγαζιά μου έχω και άλλους συνεταίρους με δικαιώματα, τι θα γίνουν αυτοί; (απορώντας και αρχίζοντας να μην πιστεύει στα αυτιά του, αλλά κάνει υπομονή).
ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ: Δεν με ενδιαφέρει, να τους αποζημιώσεις ΕΣΥ, άμεσα με δικά σου έξοδα και να μου παραδώσεις ολόκληρο το περιουσιακό στοιχείο απαλλαγμένο από δικαιώματα τρίτων (!).
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ: Καλά η περιουσία μου με μια συντηρητική αποτίμηση αξίζει τουλάχιστον 1.000.000€.
ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ: Άξιζε ίσως, κάποτε. Τώρα με το χάλι που έχεις πιάνει βία 100.000€. Λοιπόν, τα 100 χιλιάρικα και ό,τι ίσως άλλο βγάλω από την εκμετάλλευσή της θα τα αφαιρώ από το χρέος σου σε μένα.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ: Μισό λεπτό! Εγώ, αν μου πάρεις τα πάντα, μου επιβάλεις και λιτότητα, δεν θα έχω ποτέ τη δυνατότητα να σου ξεπληρώσω τόσα πολλά χρήματα συν τους τόκους! Πόσο χρόνο μου δίνετε;
ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ: Ας πούμε 7 χρόνια και βλέπουμε. Είπαμε στην αρχή για 3-4, αλλά επειδή σε συμπαθούμε, είσαι το συνεταιράκι μας, και θέλουμε να σε βοηθήσουμε θα σου κάνουμε και μία επιμήκυνση να μας ευγνωμονείς!
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ: Καλά, σε επτά χρόνια και με 5% επιτόκιο, οι τόκοι μόνον θα είναι... [εδώ βγάζει και ένα κομπιουτεράκι], θα είναι 400.000€ περίπου!.
ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ: Ε, εντάξει κόψε και κάτι, διότι θα αφαιρούμε εντωμεταξύ και τα έσοδα από την εκμετάλλευση της περιουσίας σου και κάτι ψιλά θα μας δίνεις και εσύ, δε θα έχουμε τόσο πανωτοκισμό. Τέλος, πάντων εγώ υπολογίζω γύρω στους 350.000€ σε τόκους. Βγάλε και 100 χιλιάρικα από την αξιοποίηση της περιουσίας σου, μένουν άλλα 250.000.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ: Μισό λεπτό! Μου λες ότι όλη η περιουσία μου, αξίας 1.000.000 €, δεν επαρκεί ούτε για τους ΤΟΚΟΥΣ! Σε 7 χρόνια μάλιστα θα σας χρωστάω 1.250.000€, δηλαδή περισσότερα από ό,τι χρωστάω σήμερα στους πιστωτές μου. Και θα είμαι σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από ό,τι σήμερα λόγω της λιτότητας και της ύφεσης στις δραστηριότητές μου που μου επιβάλεις. Τέλος, χωρίς να έχω ούτε κοτέτσι δικό μου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μπορώ να σου τα ξεπληρώσω ούτε τότε!
ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ: Εε, πιθανόν τότε θα σου κάνω και άλλη επιμήκυνση, ίσως και καμιά άλλη διευκόλυνση. Είδες, είδες σε τι μπελάδες μας βάζεις!
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ: Ναι, αλλά οι επιμηκύνσεις και οι διευκολύνσεις, δεν είναι τζάμπα, είναι με το αζημίωτο, από ό,τι καταλαβαίνω, και άρα θα έχουμε και άλλους τόκους και άλλα ξεπουλήματα, (μάλλον ονειρεύεσαι να μου πάρεις στο τζάμπα και το χρυσό που υπάρχει στο υπέδαφος των κτημάτων μου) θα είμαι εγώ και τα εγγόνια μου για πάντα υπόδουλοι!
ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ: Τι να σου κάνουμε, να μην χρώσταγες!
Σε αυτό το σημείο ο επιχειρηματίας, αποφασίζοντας να κρατήσει για λίγο ακόμα την ψυχραιμία του, αποφασίζει να κάνει μία σούμα:
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ: Λοιπόν έχουμε και λέμε: Μου προτείνεις να με «σώσεις» από τα σημερινά μου προβλήματα και το αποτέλεσμα είναι ότι στο μέλλον:
1) Δεν θα έχω καθόλου περιουσία, (η οποία αξίζει μεν κανονικά 1.000.000€ αλλά αναγκάζομαι να παραχωρήσω έναντι μόλις 100.000 που δεν φτάνουν ούτε για τους τόκους του δανείου που θα μου δώσεις, και την οποία άμεσα ή έμμεσα θα καρπωθείς εσύ),
2) θα ζω πολύ πιο φτωχικά και εγώ και η οικογένειά μου,
3) Θα είμαι έρμαιο του κάθε γείτονα που επιβουλεύεται την ασφάλεια, την τιμή και την υπόληψη της οικογένειάς μου, διότι θα έχω παραδώσει ό,τι είναι δικό μου στον έλεγχό ΣΟΥ και δεν ξέρω εσύ τι είδους χρήση θα κάνεις και με ποιον τρόπο θα μπορείς να με εκβιάζεις στο μέλλον,
4) θα χάσω και όλα τα δικαιώματα στο χρυσό που είναι σε γνώση μου ότι υπάρχει στα χωράφια μου και αξίζει ίσως πολύ περισσότερα από αυτά που χρωστάω, ενώ τα έσοδα από την εκμετάλλευση του οποίου άμεσα ή έμμεσα θα καρπωθείς και εσύ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ,
5) ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΩ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΗΜΕΡΑ!, ενώ εσύ θα καυχιέσαι ότι είσαι και ο σωτήρας μου, άρα θα σου οφείλω αιώνια ευγνωμοσύνη! ΣΩΣΤΑ;
ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ: Σωστά!
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ: Ε, άι ... (στην ευχή). Ένα μεγάλο ΟΧΙ, στην πρότασή σου! ΠΑΡΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟ, και θα δω τι εναλλακτικές έχω για την κατάστασή μου! Υπάρχουν και εναλλακτικές. Καλύτερα να βουλιάξω, παρά αυτά που μου προτείνεις! Αλλά, πρόσεξε, αν βουλιάξω εγώ, πιθανότατα θα βουλιάξεις και εσύ! Ξανασκέψου το λοιπόν, μήπως βρεις κάτι καλύτερο να μου προτείνεις από αυτές τις ανοησίες που προσπαθείς να μου σερβίρεις τόση ώρα!
Στο άκουσμα των παραπάνω, οι ξύπνοι δανειστές, αναδιπλώνονται και καταλαβαίνοντας ότι το ΚΟΛΠΟ τους και ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ δεν έπιασαν, αρχίζουν ήδη να σκέφτονται αλλιώς, διότι και η τελευταία απειλή του ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ δεν είναι για αυτούς και άνευ περιεχομένου...
ΤΕΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Λοιπόν, η δική μας η κυβέρνηση και οι βουλευτές, που τους βάλαμε διαχειριστές του υποστατικού μας, όχι μόνον μας χρεωκόπησαν, αλλά στις παραπάνω ΑΚΑΤΟΝΟΜΑΣΤΕΣ προτάσεις είπαν ένα ανεύθυνο πανηγυρικό ΝΑΙ!
ΤΩΡΑ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΪΟΥ, ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟ ΟΧΙ. ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΟΤΙ ΟΙ ΕΔΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΗ, ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΥΠΟΟΔΟΥΛΩΜΕΝΗ.
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗΣ!
ΥΓ: Έχει και μία τελευταία λεπτομέρεια η παραπάνω ιστορία, που έχει ενδιαφέρον: Ο ΠΑΤΕΡΑΣ του ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗ ήταν αρχηγός συμμορίας, η οποία είχε κάψει πολλά από τα κτήματα του πατέρα του οφειλέτη-ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ, είχε αφαιρέσει και όλα τα κοσμήματα του σπιτιού, αφού σκότωσε και αρκετούς της οικογενείας. Μετά όταν συνέλαβαν τον αρχισυμμορίτη, ο πατέρας του ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ, δεν του ζήτησε καμία αποζημίωση για τις ζημιές, τους φόνους, ούτε καν τα κοσμήματά του πίσω, ελπίζοντας ότι κάποτε τα παιδιά του πρώτου (ο μετέπειτα θρασύς ΑΡΧΙΔΑΝΕΙΣΤΗΣ), που ήταν τότε μικρό, θα το θυμάται με κάποια ευγνωμοσύνη...
