Πωλούνται εισιτήρια διαρκείας. Ευχαριστώ, δε θα πάρω! Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές και έχουν βγει όλοι για να καβατζώσουν μια θέση στο γήπεδο. Πάσες αλλάζουν δεξιά και αριστερά για να εξασφαλίσουν τα παιχτρόνια μας last moment ψήφους. Δηλώσεις και επιλογές υποψηφίων βγαίνουν off-site και αλλάζουν τελευταία στιγμή τα αποτελέσματα και οι προθέσεις των ανθρώπων στις εξέδρες. Δυστυχώς δεν έχει μπει κανένα γκολ που να αντιπροσωπεύει ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου. Και αυτό γιατί είναι ελάχιστοι αυτοί που παίζουν πλέον για την φανέλα από τις μεγάλες ομάδες. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι το χρήμα, το πολιτικό Lifestyle, η εξουσία, οι ίντριγκες. Ό,τι πουλάει δηλαδή στην εποχή μας. Ό,τι μας οδήγησε σήμερα στη δίνη του κυκλώνα. Οι βαθιά πολιτικοποιημένοι, αυτοί που διαθέτουν πραγματική πολιτική συνείδηση, παλαίμαχοι υποστηρικτές, έχουν εγκαταλείψει τα γήπεδα λόγω μεγάλης απογοήτευσης. “Το αποτέλεσμα του ματς θα κριθεί από την στρατηγική, την φυσική κατάσταση, την τύχη και φυσικά το ταλέντο των παιχτών, ειδικά των αρχηγών των ομάδων” (με το Πρωθυπουργικό μοντέλο να συνεχίζει να βρίσκεται σε περίοπτη θέση). Έτσι θα θεωρούσε οποιοσδήποτε ανυποψίαστος. Η κάμερα όμως, όπως πάντοτε στη χώρα μας, δεν πιάνει ποτέ όλες τις φάσεις. Τα περισσότερα παιχνίδια είναι βρώμικα και αυτά που γίνονται off κάμερα είναι τα χειρότερα, που δυστυχώς θα φτάσουν στα αυτιά μας μόνο μετεκλογικά ή μπορεί και καθόλου. Κατά πόσον είναι δίκαιη τελικά η διαιτησία θα φανεί στο τέλος. Και αυτοί που διαιτητεύουν τα πολιτικά ματς συνεχίζουν να είναι οι τηλεοπτικοί αστέρες-δημοσιογράφοι που ορισμένες φορές ακόμη και αυτοί δεν είναι «πυλωροί», γιατί από πίσω τους κρύβονται επιχειρηματικά συμφέροντα που χαράζουν τις κατευθυντήριες γραμμές. Απ’ ότι γνωρίζω μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ποδοσφαιρικό ματς που ολοκληρώνεται χωρίς να κριθεί κατόπιν η διαιτησία. Γι’ αυτό και θα κριθούν οι υπηρέτες του δημόσιου χώρου, που έχει μεταφερθεί εδώ και χρόνια από τις πλατείες και τα καφενεία στην τηλεόραση. Οι πουλημένοι διαιτητές βέβαια πάντοτε υπήρχαν και θα συνεχίσουν να βασιλεύουν. Όπως και οι ομάδες εξουσίας θα συνεχίζουν να εμπλέκονται ώστε κρατικοί αξιωματούχοι των πνευματικών ελίτ από στρατιωτικούς, πανεπιστημιακούς, υψηλόβαθμους στρατιωτικούς να καταλήγουν τελικά στην πολιτική, μετά από μακροχρόνιες σχέσεις με τους εκάστοτε εξουσιαστές. Τι διαφορά όμως έχει τελικά ένα ποδοσφαιρικό ματς από το ματς που παίζουν κάθε φορά τα κόμματα; Αυτό που κάνει ενδιαφέρον το ποδόσφαιρο από την στιγμή που γεννήθηκε είναι η ίδια η μπάλα. Εκεί βρίσκεται και η μεγάλη διαφορά. Η μπάλα είναι που κάνει το ποδόσφαιρο παιχνίδι για μικρούς και μεγάλους. Αντίθετα, η πολιτική σήμερα αποδεικνύεται περίτρανα ότι μόνο παιχνίδι δεν είναι. Εκτός και αν θεωρεί κάποιος ότι μπορεί να παίζει με τις ζωές των ανθρώπων. Γιατί τελικά στο ποδόσφαιρο αυτοί που επιλέγουν τους παίχτες δεν είναι αυτοί που γεμίζουν τα γήπεδα, εκείνοι που τα σπάνε, αλλά οι πρόεδροι και οι επιχειρηματίες. Όχι ότι δεν συμβαίνει στην πολιτική, αλλά η ψήφος του απλού πολίτη, του ευγενούς υποστηρικτή μιας ομάδας που δε δηλώνει φανατισμένος, κρύβει μέσα της ιδιαίτερη δύναμη, την οποία είναι έτοιμος να την ασκήσει πλέον ανά πάσα στιγμή, αφού δεν συγχωρεί λάθη. Εξάλλου, υπάρχει άνθρωπος που θα παρακολουθήσει ένα ματς όταν η μπάλα είναι τελείως ξεφούσκωτη;
