Αυτό επιτυγχάνεται διότι αυξάνεται η ροή του αίματος στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου το οποίο σχετίζεται με τα θετικά συναισθήματα. Αυξάνονται παράλληλα οι καρδιακοί παλμοί, η αρτηριακή πίεση και η τεστοστερόνη.
Επίσης, βγαίνει έξω από το εύθραυστο «παιχνίδι» της ψυχοσωματικής ισορροπίας η κατ΄ εξοχήν ορμόνη που προκαλεί το άγχος, η κορτιζόλη και παρατηρείται μεγάλη μείωση της παραγωγής της, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να ενεργοποιείται το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου το οποίο σχετίζεται με θετικά συναισθήματα, όπως η οικειότητα και η χαρά.
«Η πρόκληση συναισθημάτων οδηγεί σε σημαντικές αλλαγές στο αυτόνομο νευρικό σύστημα, το οποίο ελέγχει την καρδιαγγειακή λειτουργία, καθώς και το ενδοκρινικό σύστημα. Επιπροσθέτως παρατηρούνται αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα, κυρίως στον πρόσθιο και κροταφικό λοβό», εξήγησε ο επικεφαλής της έρευνας δρ Νόις Χερέρο.
Ειδικότερα, προκλήθηκε το αίσθημα του θυμού στους εθελοντές, χρησιμοποιώντας 50 φράσεις σε πρώτο πρόσωπο και οι οποίες αναφέρονται σε καθημερινές καταστάσεις και ενεργοποιούν το συγκεκριμένο συναίσθημα.
Οι ερευνητές μέτρησαν τους καρδιακούς παλμούς, την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα τεστοστερόνης και κορτιζόλης των ανδρών πριν και αμέσως μετά την πρόκληση του θυμού και παράλληλα την ασύμμετρη δραστηριότητα του εγκεφάλου, τη γενικότερη διάθεση των ατόμων και την υποκειμενική τους εμπειρία προς το συναίσθημα του θυμού.
Βάσει των ερευνητικών δεδομένων, αποκαλύφθηκε πως ο θυμός προκαλεί αύξηση των καρδιακών παλμών, της αρτηριακής πίεσης και της τεστοστερόνης, αλλά η εκτόνωσή του λειτουργεί λυτρωτικά στο σώμα και το πνεύμα του ανθρώπου. «Η περίπτωση του θυμού είναι μοναδική. Διότι, αν και βιώνεται ως αρνητικό συναίσθημα, τελικά στους υγιείς ανθρώπους προκαλεί ένα αίσθημα οικειότητας», προσέθεσε ο δρ Νόις Χερέρο.
Όταν θυμώνουμε, η ασύμμετρη εγκεφαλική αντίδραση υπολογίζεται βάσει της προσπάθειάς μας να προσεγγίσουμε το ερέθισμα που μας προκαλεί θυμό και όχι βάσει του γεγονότος ότι θεωρούμε αυτό το ερέθισμα αρνητικό. «Συνήθως όταν θυμώνουμε εμφανίζουμε μια φυσική τάση να βρεθούμε πιο κοντά σε αυτό που μας έκανε να θυμώσουμε παρά να προσπαθήσουμε να το εξαλείψουμε», κατέληξε ο Νόις Χερέρο.
ygeianews
