Πρότυπα άριστα, καταξιωμένα θεϊκά, πρότυπα Αγιοσύνης, πρότυπα ξεχωριστά, όχι πρότυπα θεωρίας αλλά πρότυπα πράξεως.
Τέτοια πρότυπα βρίσκει κανείς εκατομμύρια μέσα στο χώρο της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας, με πρώτο μεταξύ των Αγίων, αυτό της Υπεραγίας Θεοτόκου και Μητέρας όλων μας.
Σε αυτή την εποχή της πνευματικής κρίσης, της συγχύσεως του νοώς, της οικονομικής κρίσης που ζούμε αλλά και της κρίσεως αξιών και προσώπων, οι ελπίδες μας, στηρίζονται στη γυναίκα - στη Μητέρα - στον βασικό συνεργό της δημιουργίας και της διαιωνίσεως του ανθρωπίνου γένους.
Μοναδικό τέτοιο παράδειγμα είναι η παρουσία της Υπεραγίας Θεοτόκου της Μητέρας πάντων όταν ήρθε στη γη και έφερε την αλλαγή και την αναγέννηση.
«Δώστε μου, μητέρες Χριστιανές και μπορώ να αναμορφώσω τον κόσμο» με αυτά τα σοφά και θεοφώτιστα λόγια, διατύπωσε ένας μεγάλος παιδαγωγός των νεώτερων χρόνων την αξία της Μητέρας και είχε απόλυτο δίκιο.
Αυτό κηρύσσει αδιαλείπτως και η Εκκλησία, αυτό το μήνυμα μεταφέρει η Εκκλησία μας, στις Ελληνίδες Χριστιανές γυναίκες και όχι μόνο.
Μοναδικό και ξεχωριστό καθαγιασμένο πρότυπο είναι η Υπεραγία Θεοτόκος, ο ουρανός και η γη την χαιρετίζουν και την ονομάζουν «κεχαριτωμένη» και αυτή πάντα ξεχωρίζει ως «ευλογημένη εν γυναιξί».
Η Θεία χάρη και η ευλογία της Παναγίας Μητέρας μας, είναι πρότυπο προς μίμηση, έτσι ώστε επιτέλους αυτός ο τόπος, η Ελλάδα μας, να δει καλύτερες ήμερες.
Την Παναγία Μητέρα μας, την αισθανόμαστε πάντες, την επικαλούμαστε σε κάθε δύσκολη ώρα, προσφεύγοντας σε αυτήν σε κάθε πόνο ή χαρά. Κι αυτό πολύ δικαιολογημένο. Γιατί έζησε ως Μητέρα κατά την επίγεια ζωή της. Πέρασε τα χρόνια που έζησε στη γη μέσα στη φροντίδα για τον Υιό της. Η ταπείνωσή της δεν σταμάτησε με τη γέννηση του Χριστού, αλλά συνεχίστηκε σε όλα της τα χρόνια που έζησε στην γη. Μέσα στη καθημερινή σιωπή, της μητρικής φροντίδας, κύλισε ολόκληρη η ζωή της. Έζησε και αυτή ως Μητέρα και αγάπησε ως Μητέρα, αλλά και πόνεσε ως Μητέρα όλες εκείνες τις δύσκολες ώρες του Πάθους του Χριστού.
Ο πανέμορφος μακαρισμός προς την Παναγία μας «Μακαριά ή κοιλία ή βαστάσασά σε και μαστοί ους έθήλασας» (Λουκ. 11, 27), ανήκει σε όλες τις Μητέρες, αυτές πού πέρασαν από αυτόν τον κόσμο, αυτές που ζουν σήμερα, αλλά και αυτές που θα έρθουν στις επόμενες γενιές. Ανήκει σε αυτές που έχει αφιερωθεί η σημερινή ημέρα, όλες η Μητέρες εορτάζουν σήμερα, εορτάζουν για κάθε παιδί που ανάθρεψαν και έδωσαν ή θα δώσουν στον κόσμο.
Η Μητέρα πάνω από όλα είναι η Μητέρα των παιδιών της. Ξεκινάει από θυγατέρα και αδελφή για να γίνει σύζυγος και δεν βρίσκει την ολοκλήρωση της, παρά όταν θα γίνει Μητέρα. Η Μητέρα πού κυοφορεί, η Μητέρα πού τίκτει και θηλάζει, η Μητέρα που ανατρέφει και μεγαλώνει το παιδί της και όχι μόνο, η Μητέρα που λαχταρά να δει το παιδί της σαν τον Ιησού Χριστό, αυτή η Μητέρα είναι υπέρ-ευλογημένη και πρόσωπο Ιερό.
Έτσι πρέπει να βλέπουμε κι εμείς πάντα τη γυναίκα σαν πρόσωπο Ιερό και σεβαστό. Όταν είναι κορίτσι να την βλέπουμε σαν την αυριανή Μητέρα, όταν είναι σύζυγος, να την βλέπουμε σαν τη σημερινή Μητέρα, όταν είναι γιαγιά, να την βλέπουμε δυο φορές ως Μητέρα.
Η γυναίκα στα μάτια μας, είναι πάντα η Μητέρα, το πιο σεπτό και Άξιο πρόσωπο στη ζωή μας, πού στη χαρά μας και στο πόνο μας, φωνάζουμε το όνομα της.
Όποιος σέβεται τη Μητέρα, τιμά την Παναγία και τη γυναίκα, όποιος φέρεται άσχημα στη γυναίκα, υβρίζει και αδικεί την Παναγία και την Μητέρα που τον γέννησε.
Η γυναίκα δεν είναι δούλα, ούτε παιχνίδι στα χέρια κανενός, είναι πάντα η Μητέρα - είναι δεν είναι παντρεμένη, έχει δεν έχει παιδιά. Είναι η πάνχρυσος στάμνα, είναι ένα σκεύος εκλογής. Η ιστορία της Ελλάδας μας, γράφει με χρυσά γράμματα για την Ηρωίδα Μητέρα και γυναίκα που βρέθηκε μπροστά στο μέτωπο του πολέμου για την ελευθερία της Πατρίδας.
Αναγνωρίζουμε λοιπόν ότι η Μητέρα κατέχει μια ξεχωριστή θέση στον κόσμο, έτσι όπως ξεχωριστή είναι η θέση της Παναγίας μέσα στους Αγίους της Εκκλησίας.
Χρόνια Πολλά και ευλογημένα σε όλες τις Μητέρες και τις γυναίκες του κόσμου.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
