Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε, προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στις αντιπαραθέσεις, στους συχνούς και αιματηρούς πολέμους μεταξύ των γειτονικών χωρών και να προχωρήσει τη συνεργασία και την ανάπτυξη, δεν τα κατάφερε σε κανέναν από τους προαναφερθέντες στόχους της. Η οικονομία όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης έμεινε αθωράκιστη. Η πολιτική ένωση δεν επιτεύχθηκε ποτέ και ούτε πρόκειται να επιτευχθεί, αφού Γαλλία, Αγγλία και Γερμανία προωθούν τα στενά δικά τους συμφέροντα.
Στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, τώρα, φαίνεται ότι η αβεβαιότητα στην Ευρώπη ευνοεί -προσωρινά κατά την άποψή μας, την αμερικανική οικονομία- μέσω των χαμηλών επιτοκίων και της πτώσης των τιμών στην ενέργεια, όπως δηλώνει ο πρόεδρος της Federal Reserve Bank of Philadelphia, Charles Plosser, σε συνέντευξή του στη Wall Street Journal και τονίζει: Οι ανησυχίες για την Ελλάδα μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση των διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων που τοποθετούνται στις ΗΠΑ ενισχύοντας τα επίπεδα ρευστότητας εκεί. Αντίθετα το Κρεμλίνο εμφανίζεται απ’ την πλευρά του απαισιόδοξο, επιμένοντας ότι έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ θα προκαλέσει παγκόσμιους τριγμούς.
Η συγκεκριμένη ρωσική επισήμανση αφήνει αδιάφορη την αλαζονική Γερμανία, της οποίας η πολιτική οδηγεί, κατά τα φαινόμενα, στη διάλυση της Ευρωζώνης. Φωνές όπως του νομπελίστα οικονομολόγου, Paul Krugman, διατυμπανίζουν ότι για να σωθεί εν τέλει η Ευρωζώνη πρέπει να πειστούν οι Γερμανοί να αλλάξουν τη φιλοσοφία τους για την οικονομική ζωή, κάτι που βάσει ιστορικής εμπειρίας μοιάζει εξαιρετικά απίθανο να συμβεί.
Ο ελληνικός λαός, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, επιθυμεί την παραμονή στο ευρώ και κατ’ επέκταση τη διατήρηση της Ευρωζώνης. Αντιστέκεται όμως, εκ μέρους όλων των καταπιεσμένων λαών της Ευρώπης, σε πολιτικές που οδηγούν στην καταρράκωση και στην ένδεια. Έτσι καθυστερεί τα σχέδια κατάρρευσης της ευρωπαϊκής οικονομικής ζώνης, κάτι που εφόσον συμβεί, θα οδηγήσει σε ντόμινο αναταραχών σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να προχωρήσει η παγκόσμια δεσποτική κυβέρνηση, η οποία θα προσφέρει τη «λύση» στο τεχνηέντως δημιουργημένο οικονομικό-πολιτικό αλαλούμ.
Με το μήνυμα που πέρασαν την 6η Μαΐου οι Έλληνες κατόρθωσαν να αναγκάσουν ορισμένους κύκλους στην Ευρώπη -και όχι μόνο- να συζητούν για περιθώρια ανάπτυξης. Τα αποτελέσματα θα ήταν ακόμα καλύτερα, εάν η συγκεκριμένη διαδικασία συνοδευόταν και από σθεναρή διαπραγμάτευση μίας κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης.
Ο ελληνικός λαός βάσει των δημοσκοπήσεων επιθυμεί την παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ, με συγκεκριμένους όμως κανόνες και όρους που έχουν να κάνουν τόσο με την αξιοπρέπεια όσο και με την επιβίωσή του. Μια απόλυτα υγιής στάση, την οποία πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τα ελληνικά κόμματα και ιδιαίτερα οι δύο πρωταγωνιστές του «ντέρμπυ», που απ’ ότι φαίνεται θα ακολουθήσει, ΝΔ δηλαδή και ΣΥΡΙΖΑ.
Από την πλευρά τους οι πολίτες θα πρέπει να προετοιμαστούν για όλα τα ενδεχόμενα, αφού η κατάσταση τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο είναι δύσκολη και πολύπλοκη. Και γι’ αυτό δεν είναι υπεύθυνοι οι Έλληνες, όπως επιχειρούν να διαλαλήσουν σε όλους τους τόνους διάφοροι εξωγενείς παράγοντες, προκειμένου να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες και σκοπιμότητες. Το ντόμινο αναταραχών, που αργά ή γρήγορα θα προκύψει στην πορεία, δεν πρέπει να μας φοβίσει, αλλά να μας ατσαλώσει, προκειμένου να συμβάλλουμε και να δεχτούμε το νέο που σίγουρα θα είναι καλύτερο από το παλιό. Άλλωστε πολλές φορές οι ανατροπές είναι πιο εύκολες και αποδοτικότερες από τα μπαλώματα και τις επιμέρους διορθωτικές αλλαγές.
pygmi.gr
Ο ελληνικός λαός, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, επιθυμεί την παραμονή στο ευρώ και κατ’ επέκταση τη διατήρηση της Ευρωζώνης. Αντιστέκεται όμως, εκ μέρους όλων των καταπιεσμένων λαών της Ευρώπης, σε πολιτικές που οδηγούν στην καταρράκωση και στην ένδεια. Έτσι καθυστερεί τα σχέδια κατάρρευσης της ευρωπαϊκής οικονομικής ζώνης, κάτι που εφόσον συμβεί, θα οδηγήσει σε ντόμινο αναταραχών σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να προχωρήσει η παγκόσμια δεσποτική κυβέρνηση, η οποία θα προσφέρει τη «λύση» στο τεχνηέντως δημιουργημένο οικονομικό-πολιτικό αλαλούμ.
Με το μήνυμα που πέρασαν την 6η Μαΐου οι Έλληνες κατόρθωσαν να αναγκάσουν ορισμένους κύκλους στην Ευρώπη -και όχι μόνο- να συζητούν για περιθώρια ανάπτυξης. Τα αποτελέσματα θα ήταν ακόμα καλύτερα, εάν η συγκεκριμένη διαδικασία συνοδευόταν και από σθεναρή διαπραγμάτευση μίας κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης.
Ο ελληνικός λαός βάσει των δημοσκοπήσεων επιθυμεί την παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ, με συγκεκριμένους όμως κανόνες και όρους που έχουν να κάνουν τόσο με την αξιοπρέπεια όσο και με την επιβίωσή του. Μια απόλυτα υγιής στάση, την οποία πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τα ελληνικά κόμματα και ιδιαίτερα οι δύο πρωταγωνιστές του «ντέρμπυ», που απ’ ότι φαίνεται θα ακολουθήσει, ΝΔ δηλαδή και ΣΥΡΙΖΑ.
Από την πλευρά τους οι πολίτες θα πρέπει να προετοιμαστούν για όλα τα ενδεχόμενα, αφού η κατάσταση τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο είναι δύσκολη και πολύπλοκη. Και γι’ αυτό δεν είναι υπεύθυνοι οι Έλληνες, όπως επιχειρούν να διαλαλήσουν σε όλους τους τόνους διάφοροι εξωγενείς παράγοντες, προκειμένου να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες και σκοπιμότητες. Το ντόμινο αναταραχών, που αργά ή γρήγορα θα προκύψει στην πορεία, δεν πρέπει να μας φοβίσει, αλλά να μας ατσαλώσει, προκειμένου να συμβάλλουμε και να δεχτούμε το νέο που σίγουρα θα είναι καλύτερο από το παλιό. Άλλωστε πολλές φορές οι ανατροπές είναι πιο εύκολες και αποδοτικότερες από τα μπαλώματα και τις επιμέρους διορθωτικές αλλαγές.
