Η οικονομική ανέχεια και τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε η υπερήλικη μητέρα του λύγισαν έναν 60χρονο μουσικό, ο οποίος αυτοκτόνησε πέφτοντας μαζί της από την ταράτσα της πολυκατοικίας όπου διέμεναν στο Μεταξουργείο.
Στις 8 χθες το πρωί ο Αντώνης Περρής και η μητέρα του βγήκαν από το διαμέρισμά τους, στον πρώτο όροφο πολυκατοικίας στη διασταύρωση των οδών Ακομινάτου και Τράιμπερ. Αντί να κάνουν την καθημερινή βόλτα τους ανέβηκαν στην ταράτσα. Στάθηκαν στην άκρη και για λίγα λεπτά κοιτούσαν το κενό. Οι καταστηματάρχες και οι γείτονες που είδαν το περιστατικό βγήκαν στον δρόμο και προσπάθησαν να πείσουν τον Αντώνη να μην πέσει. Κανένας, ωστόσο, δεν κατάφερε να τον μεταπείσει. Οι γιατροί που έφτασαν στο σημείο απλώς διαπίστωσαν τον θάνατο τους.
Οσοι έγιναν αυτόπτες μάρτυρες του περιστατικού μιλούν για στιγμές που δεν θα καταφέρουν να βγάλουν εύκολα από το μυαλό τους.
«Δούλευα στο μαγαζί και ξαφνικά είδα κάτι να πέφτει. Στην αρχή νόμισα ότι ήταν απλωμένα ρούχα που πήρε ο αέρας, αλλά μόλις άκουσα τον θόρυβο κατάλαβα ότι είχε συμβεί κάτι πολύ άσχημο» διηγείται στο «Εθνος» ο Β. Καπάσογλου. «Βγήκα έξω και είδα τη γυναίκα που είχε πέσει στον δρόμο. Κοίταξα ψηλά και είδα τον γιο της να κοιτάζει στο κενό. Για μια στιγμή μου φάνηκε ότι δεν ήταν αποφασισμένος να πηδήξει. Γύρισε την πλάτη και νόμισα ότι θα κατέβαινε. Ομως έκανε ένα βήμα πίσω και μπροστά στα μάτια μας έπεσε. Εύχομαι να μη χρειαστεί κανείς άνθρωπος να δει αυτά που είδα εγώ» συνεχίζει.
Το βράδυ της Τετάρτης ο Αντώνης Περρής είχε απευθύνει «κραυγή βοήθειας» με κείμενο που «ανέβασε» στην ιστοσελίδα www.stixoi.info. Στο κείμενό του αναφέρει ότι τα τελευταία 20 χρόνια φροντίζει την 90χρονη μητέρα του, η οποία πάσχει από Αλτσχάιμερ και σχιζοφρένεια.
Αν και, όπως γράφει, η περιουσία του δεν ήταν μικρή, αντιμετώπιζε πρόβλημα ρευστότητας, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
«Ζω πια συνέχεια μια ζωή δράμα. Τώρα τελευταία δυστυχώς έχω νέα σοβαρότατα δικά μου προβλήματα υγείας. Δεν έχω καμία λύση μπρος μου. Περιουσία αρκετή, αλλά ρευστό καθόλου, οπότε χωρίς φαγητό τι γίνεται; Μήπως ξέρει κανείς καμία λύση;» έγραψε συνοδεύοντας το κείμενο με ένα ποίημα που έχει τίτλο «Μη μείνει απ' αυτούς κανείς»
Στο ποίημα ο Αντώνης Περρής επιτίθεται σε όλους όσοι προκάλεσαν την οικονομική κρίση, ενώ στους τελευταίους στίχους προαναγγέλλει την πράξη του: «Λέει η εντολή ου αυτοκτονήσεις, μα κατ' ανάγκην αυτοκτονείς».
Σοκαρισμένοι οι κάτοικοι της περιοχής
«Θα τους βοηθούσαμε αν μας το ζητούσαν»
Οι κάτοικοι της πολυκατοικίας στην οποία ζούσε ο 60χρονος με τη μητέρα του μιλούν με τα καλύτερα λόγια γι' αυτούς και επισημαίνουν ότι ποτέ δεν είχαν δώσει την εικόνα ανθρώπων που βρίσκονταν στα όρια της αξιοπρεπούς επιβίωσης. «Ηξερα ότι η μητέρα είχε σοβαρά προβλήματα υγείας. Πολλές φορές έβγαινε από το σπίτι για να πάει βόλτα και χανόταν. Την έφερνε πίσω μετά από ώρες η αστυνομία» τονίζει ο Γιώργος Δουλγέρης.
Για το πόσο μεγάλα ήταν τα οικονομικά προβλήματά τους κανένας δεν είχε ιδέα, αν και όλοι ήξεραν ότι μητέρα και γιος τα έφερναν δύσκολα βόλτα. «Ζούσαν με τη σύνταξη του ΟΓΑ της μητέρας που ήταν περίπου 400 ευρώ τον μήνα. Ο Αντώνης δεν είχε σταθερή δουλειά και έκανε κάποια μεροκάματα σε ένα ωδείο της περιοχής για να τα βγάλει πέρα. Οταν ερχόταν η αλληλογραφία, έβλεπα τις επιστολές από τις τράπεζες και καταλάβαινα ότι υπάρχει πρόβλημα, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι τα πράγματα θα έφταναν σε αυτό το σημείο» λέει ο κ. Δουλγέρης.
Η Παναγιώτα Νταρλάνου περιγράφει τον Αντώνη Περρή και τη μητέρα του ως ανθρώπους που δεν είχαν στενές σχέσεις με τους γείτονές τους και δεν τους απασχολούσαν με τα προβλήματά τους. «Εβλεπα κάθε πρωί τον Αντώνη να πηγαίνει βόλτα τη μητέρα του. Δεν ήξερα ότι αντιμετώπιζαν προβλήματα. Δεν ζήτησαν ποτέ βοήθεια από κάποιον. Αν ήξερα ότι είχαν πρόβλημα θα τους βοηθούσα. Ολοι στην πολυκατοικία θα τους βοηθούσαμε» επισημαίνει.
Λέει η εντολή ου αυτοκτονήσεις, μα κατ' ανάγκη αυτοκτονείς, χτύπα τους πριν σε αφανίσουν, εγκληματείς που αδρανείς, της ηθικής μας απραξίας όπως και της νωθρό- τητάς μας πια ας μην είμαστ' ασθενείς.
Το τελευταίο σημείωμα
Δεν έχω καμία λύση μπρος μου. Περιουσία αρκετή, αλλά ρευστό καθόλου, οπότε χωρίς φαγητό τι γίνεται; Μήπως ξέρει κανείς καμία λύση;
ethnos
