Η Ευρώπη κατά της Ελλάδας

Σήμερα η Ευρώπη ζητά από μας απολύσεις, περικοπές μισθών, μει­ώσεις συντάξεων και κατάργηση των κεκτημένων των εργαζομέ­νων. Και με το επαίσχυντο Μνη­μόνιο έχει...
επιβάλει στην Ελλάδα μία Νέα Κατοχή, ένα Νέο Αποκλει­σμό.

Τώρα πια δεν μας κυβερνά η Ελληνική Κυβέρνηση. Μας κυβερ­νά η Ευρωπαϊκή Τρόικα με τοπο­τηρητές την επικεφαλής του Διε­θνούς Νομισματικού Ταμείου, τον Επίτροπο Οι­κονομικών της Ευρωπαϊκής Επιτρο­πής, τον υπεύθυνο Απο­στολής του Διεθνούς Νομισματι­κού Ταμείου στην Ελλάδα , τον Πρόεδρο ....Ευρωπαϊκής Κε­ντρικής Τράπεζας και άλλους σωτήρες και φωστήρες.. Και όλα αυτά με την πρωτο­βουλία και ευθύνη της Γερμανίας.

Έτσι έγινε και στην Κατοχή. Ήταν τότε που η Γερμανική Μπότα ρή­μαξε την οικονομία μας. Και όπως σήμερα έτσι και τότε δημιούργη­σε οικονομική ασφυξία και απόλυ­το χάος σ' όλους τους Έλληνες και ακολούθησε τρομοκρατία, πείνα, πληθωρισμός. Με αυτό τον τρόπο η Ναζιστική Γερμανία αποτελεί­ωσε την Ελληνική Πατρίδα. Τότε οι διάφοροι Τοποτηρητές, όπως ο Έκτακτος Πληρεξούσιος του Ράιχ, ο μισητός Νιμπάκερ, είχαν ακριβώς την ίδια αποστολή, όπως οι Τοπο­τηρητές του σημερινού Μνημονί­ου: Την αφαίμαξη της κατεχόμε­νης οικονομίας μας. Η σημερινή Κατοχή της Ελλάδος έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, τον ίδιο σχεδια­σμό και την ίδια «δεξαμενή σκέ­ψης και έμπνευσης»: όπως και η προηγούμενη: Την Ευρώπη και κυ­ρίως τη Γερμανία. Πάντοτε τα ίδια έκαναν σε βάρος μας: Τα ίδια στην κορύφωση της Κατοχής το 1944. Τα ίδια και το 1886 όταν με την πίεση της Γερμανίας μας επέβα­λαν Αποκλεισμό και ανάγκασαν την Ελληνική Κυβέρνηση να διατάξει αποστράτευση και να σταματήσει κάθε πολεμική ενέργεια σε βάρος της Βουλγαρίας και της Τουρκίας που αδίστακτα μας απειλούσαν.

Τα ίδια ακριβώς μας κάνουν και σή­μερα. Τότε, εί­χε ξεσηκωθεί όλος ο Λαός. Και με ογκώδεις διαδηλώσεις, φλογερές συγκεντρώσεις και μεγάλα συλλα­λητήρια απαιτούσε από την Ευρώ­πη και κυρίως από την Γερμανία να σταματήσουν τις σε βάρος της Ελ­λάδας ενέργειες. Λέει σχετικά στον «Ρωμιό» του -στα 1886- ο Γεώρ­γιος Σουρής, απευθυνόμενος στην Ευρώπη και εκφράζοντας τα αισθή­ματα του Λαού μας.

Απόστασε το χέρι μου από το
να μουντζώνω
και σάλιο δεν μου έμεινε από
το φτύσε φτύσε.

Αλλ' έως τώρα τίποτε μ' αυτά
δεν κατορθώνω,
Και συ, Ευρώπη, μας γελάς
και πάντα ίδια είσαι.

Και απορώ, μα το σταυρό,
πως σ αυτή την ώρα
και άλλα δεν μας έστειλες
εδώ θωρακοφόρα!

Και συνεχίζοντας τονίζει ότι μο­λονότι κάναμε ό,τι μας επέβαλαν, η Ευρώπη όχι μόνο δεν σταμάτη­σε τις απαιτήσεις της, αλλά εξα­κολουθούσε να μας πιέζει και να έχει από μας παράλογες απαιτή­σεις που κάθε μέρα μας έπνιγαν όλο και πιο πολύ. Ακόμη τους κα­λούσε ο Γ. Σουρής να έρθουν και να διαπιστώσουν ότι εκτελέσαμε τις εντολές τους.

Προθύμως σας εκάμαμεν εκεί­νο που ζητείτε,
και αν δεν μας πιστεύετε, κοπιάστε να δήτε,
ποία ειρήνη κατ' αρχάς στο
κράτος βασιλεύει
και πως καθένας ήσυχα γλε­ντά και χουζουρεύει.

Ήλθε το άντε στάτους κβο με
τόσας αναπαύσεις
και άρχισαν να γίνονται διορι­σμοί και παύσεις.

Μετά απ' όλα αυτά ο Γεώργιος Σουρής διερωτάται με αγανάκτη­ση: Γιατί η Ευρώπη συνεχίζει να μας πιέζει, να μας εξοντώνει οι­κονομικά και κυριολεκτικά να μας πνιγεί Γιατί, αφού κάναμε ό,τι μας επέβαλαν. Γιατί: Λοιπόν τι άλλο από μας, Ευ­ρώπη, απαιτείς, κι ακόμη από το λαιμό πια­σμένους μας κρατείς, θέλεις λοιπόν να ζήσομε χω­ρίς πολιτικήν και ως στρατόν να έχομεν την χωροφυλακήν, κι ουδέ ο ρήτωρ Κωσταντής ν' ακούεται παρλάρων δια το πραξικόπημα εκείνο των Βουλγάρων; Και σε μία κορύφωση της διαμαρ­τυρίας των Ελλήνων επιτίθεται στη Γερμανική Κυβέρνηση και στον Κα­γκελάριο, που ήταν τότε στη θέ­ση της Μέρκελ, και τους αποκα­λεί -συνεπεία της ασυνάρτητης πολιτικής τους- σαχλό-Γερμανούς τονίζοντας: Εσύ, βρε Καγκελάριε των σα­χλό - Γερμανών, συ εναντίον μας κινείς και γην και ουρανόν, εσύ, διαόλου αλεπού, που ψό­φος δε σε πιάνει, εσύ κρατείς κατάκλειστο το κάθε μας λιμάνι, και όλα τα καράβια σου εις τα νερά μας στέλλεις, διότι έτσι αγαπάς, διότι έτσι θέλεις..

Και ο μεγάλος μας ποιητής απο­καλεί τον Γερμανό Καγκελάριο άξε­στο, βάρβαρο και δολοπλόκο. Τον χαρακτηρίζει δε με χαρακτηρισμούς' που και σήμερα ταιριάζουν στη ση­μερινή Καγκελάριο και καταλήγει:

Εσύ, Καγκελάριε, εσύ, βρε Μαμελούκε,
εσύ, παν ευγενέστατε της Δύσης τραμπούκε,
παίζεις και πάλι πρόστυχο και βρωμερό παιχνίδι,
mi zau κυρίου Γλάδσχωνος του πάει ριπιτίδι,
και αισθάνεται το βάρος σου ο σβέρκος κάθε ράχης...
αλλ' έστι Δίκης οφθαλμός, που κακό ψόφο να' χεις\

Η Ευρώπη λοιπόν και σήμερα και χθες είναι η ίδια σε βάρος της Ελ­λάδος με την πρωτοβουλία πάντο­τε της Γερμανίας!

Της Γερμανίας που ρήμαξε την Ελλάδα στην Κατοχή!

Της Γερμανίας που μας έστειλε τη Ζήμενς!

Της Γερμανίας που μας πούλησε τα υποβρύχια που γέρνουν!

Της Γερμανίας που ύμνησε, που δόξασε και χειροκρότησε το άξιο τέκνο της, τον Χίτλερ, και της Γερ­μανίας που δόξασεκαι ύμνησε το υπεράξιο γέννημα και θρέμμα της, το Γ Ράιχ!

Της Γερμανίας που με τον οίστρο αυτής της δόξας αιματοκύλησε και την Ελλάδα και ολόκληρο τον κό­σμο στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο!

«Αλλ.' έσα Δίκας Οφθαλμός.» Όμως μετά από τόσα κακουργήματα, τό­σες βαρβαρότητες, τόσες φρικαλεότητες, τόσες κατάφορες αδικίες σε Βάρος της Ελλάδας, τι θα προ­λάβει να δει ο Οφθαλμός της Δίκης!

-ο Επαϊων-

greveniotis.gr