Το συνέδριο έχει το γενικό τίτλο “Μining Injustice” – “Mεταλλεία και Αδικία”, όπου η λέξη “αδικία” περιλαμβάνει ότι μπορεί να φανταστεί κανείς – αρπαγή γης και φυσικών πόρων, καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκτοπίσεις πληθυσμών, χρηματοδότηση πολέμων, περιβαλλοντικό όλεθρο και ωμή βία. Ειδικό θέμα του συνεδρίου είναι η “Αντίσταση”, οι τοπικές αντιστάσεις σαν και τη δική μας στη βόρεια Ελλάδα, που έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας όπου εμφανίζονται αυτές οι “επενδύσεις”.
Διαβάστε παρακάτω μεταφρασμένο ολόκληρο το σχετικό άρθρο από το Rabble.ca. Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι ένα δεύτερο διήμερο συνέδριο με το ίδιο ακριβώς θέμα, Shout Out Against Mining Injustice, διοργανώνεται στις 1-2 Ιουνίου από το “Συμβούλιο των Καναδών”, στην άλλη άκρη του Καναδά, το Βανκούβερ, έδρα της ELDORADO GOLD.
Toronto conference highlights global resistance to Canadian mining
By Rebecca Bartel
Κατά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής Βορείου και Νοτίου Αμερικής στην Καρθαγένη, ο πρωθυπουργός του Καναδά Στίβεν Χάρπερ δήλωσε: “Κοιτάζοντας προς το μέλλον, βλέπουμε αύξηση των Καναδικών επενδύσεων στο μεταλλευτικό τομέα σε όλη την Αμερικανική ήπειρο – κάτι που θα είναι καλό για την αμοιβαία ευημερία μας και συνεπώς αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησής μας. “ Πάνω από το 60% των εταιρειών εξόρυξης στον κόσμο είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο του Τορόντο και οι διευθύνοντες σύμβουλοι και πρόεδροι των εταιρειών αυτών είναι από τους πιο σημαίνοντες παράγοντες της καναδικής εξωτερικής πολιτικής.
Πράγματι, η πρόσφατη απόφαση της Καναδικής κυβέρνησης να συνδέσει την εξωτερική βοήθεια με προγράμματα “Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης” που πραγματοποιούνται από ΜΚΟ χρηματοδοτούμενες από μεταλλευτικές εταιρείες αποδεικνύει ποια είναι η κινητήριος δύναμη της εξωτερικής πολιτικής του Καναδά: τα οικονομικά οφέλη για τις Καναδικές επιχειρήσεις.
Με την τιμή του χρυσού σήμερα να βρίσκεται στο ιστορικά υψηλό σημείο των 1.640 δολαρίων ανά ουγκιά, τα συμφέροντα των επιχειρήσεων είναι μεγάλα. Ο διευθύνων σύμβουλος του Καναδικού γίγαντα εξόρυξης χρυσού, Goldcorp, έλαβε $ 11,4 εκατ. το 2011, έναντι 9,7 εκατομμύρια δολάρια το 2010. Ο διευθύνων σύμβουλος της Barrick Gold έχει ονομαστεί ο πιο ακριβοπληρωμένος διευθύνων σύμβουλος στον Καναδά, με πάνω από $ 24 εκατομμύρια το 2009. Αυτό αναλύεται σε περίπου 13.000 δολάρια ανά ώρα. Αυτό είναι το 1%.
Ωστόσο η υπόσχεση του Χάρπερ περί “αμοιβαίας ευημερίας” είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή, όταν αυτά τα αστρονομικά κέρδη συγκριθούν με τις καταστροφικές συνέπειες της εξόρυξης στις τοπικές κοινότητες. Η εμφανής απουσία μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης οικονομικής και κοινωνικής προόδου στίς ίδιες τις κοινότητες όπου λειτουργούν αυτά τα μεταλλεία διαψεύδει τους ισχυρισμούς του Χάρπερ. Στην πραγματικότητα, ένα αυξανόμενο κίνημα αντίστασης κερδίζει ορμή στον Καναδά και σε όλο τον κόσμο για να αποδείξει πόσο λανθασμένοι είναι οι ισχυρισμοί αυτοί. Και πόσο καταστροφικές είναι οι πραγματικές επιπτώσεις της εξόρυξης στον κοινωνικό ιστό, την εθνική κυριαρχία, το περιβάλλον, τα συλλογικά δικαιώματα και την ασφάλεια των ανθρώπων στις επηρεαζόμενες κοινότητες.
Οι πρώην πυλώνες της Καναδικής εξωτερικής πολιτικής – ό, τι μας έκανε υπερήφανους που είμαστε Καναδοί – τώρα έχουν αντικατασταθεί από μια μονότονη μονοδιάστατη ατζέντα, που έχει κάνει το να φέρεις μια Καναδική σημαία στο σακίδιό σου όχι πλέον ένα σύμβολο σεβασμού, αλλά μάλλον ένα επικίνδυνο εγχείρημα σε ορισμένα τμήματα του κόσμου όπου υπάρχουν μεταλλεία.
Η ανοιχτή πληγή της Goldcorp στη Γουατεμάλα
Για παράδειγμα, στην πόλη San Miguel Ixtahuacán, στα υψίπεδα της Γουατεμάλας, η ανοιχτή πληγή του μεταλλείου Marlin, της Goldcorp με έδρα το Βανκούβερ, έχει προκαλέσει σφοδρή αντίσταση και καταστροφικές επιπτώσεις.
Πραγματοποιήθηκαν πολυάριθμες διαβουλεύσεις με τις τοπικές κοινότητες σύμφωνα με τη Σύμβαση 169 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, το συνταγματικό δίκαιο της Γουατεμάλας και την Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ιθαγενών, ως μια νομικά δεσμευτική διαδικασία κατά την οποία χιλιάδες αυτόχθονες κάτοικοι της Γουατεμάλας ψήφισαν με συντριπτική πλειοψηφία κατά της λειτουργίας του μεταλλείου.
Παρά τις διεθνείς συνθήκες και την αναγνώριση των δικαιωμάτων των αυτόχθονων πληθυσμών από το κράτος, το μεταλλείο Marlin δεν έχει σταματήσει από το 2005 που ξεκίνησαν οι εργασίες εξόρυξης χρυσού και αργύρου. Η συνεχιζόμενη λειτουργία του μεταλλείου έχει οδηγήσει σε διαρρηγμένες κοινότητες, υποβάθμιση του περιβάλλοντος και βία. Οι ηγέτες της κοινότητας έχουν απειληθεί, δεχθεί επιθέσεις, συλληφθεί και εξοστρακiστεί μέσα στις οικογένειες και τις κοινότητές τους.
Χρησιμοποιώντας πάνω από 250.000 λίτρα νερό την ώρα, οι εξορυκτικές δραστηριότητες έχουν προκαλέσει δραματική μείωση των πηγών νερού. Η χρήση του κυανίου στη διαδικασία εκχύλισης έχει ρυπάνει τα υπόγεια ύδατα και το έδαφος. Ένας ηγέτης της κοινότητας εξήγησε την αντίθεσή τους: “Είναι ένα έργο του θανάτου. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να πουλήσουμε το μέλλον των παιδιών μας προς όφελος των λίγων ξένων. Τι θα πούμε στα παιδιά όταν δεν θα μπορούν πλέον να πίνουν νερό ή να καλλιεργούν τρόφιμα στη γη επειδή είναι γεμάτη κυάνιο; Τι μέλλον θα τους αφήσουμε; “.
Την ώρα που ο διευθύνων σύμβουλος της Goldcorp κερδίζει έναν από τους υψηλότερους μισθούς στον Καναδά, και τα κέρδη της Goldcorp έχουν εκτοξευθεί στα ύψη χάρη στην αύξηση της τιμής του χρυσού, το αποτέλεσμα στον τόπο φαίνεται να είναι λιγότερο από την άποψη του οφέλους και περισσότερο από την άποψη του πόνου. Χωρίς αμφιβολία, τα μεταλλεία παράγουν οικονομική ανάπτυξη και οφέλη. Είναι επίσης χωρίς αμφιβολία, ωστόσο, ότι η ανάπτυξη και τα οφέλη παραμένουν στα χέρια της εταιρικής ελίτ.
Κολομβία: Τα λάφυρα του πολέμου και του εκτοπισμού
Στην Κολομβία, οι μεταλλευτικές δραστηριότητες έχουν εμπλακεί στη συνεχιζόμενη ένοπλη σύγκρουση που έχει στοιχίσει εκατομμύρια ζωές και πάνω από πέντε εκατομμύρια ανθρώπους εκτοπισμένους από τη γη τους. Κατά το περασμένο έτος, η εσωτερική εκτόπιση αυξήθηκε κατά 7%, με μέσο όρο 323 άνθρωπους την ημέρα να εκτοπίζονται βάναυσα και βίαια.
Αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση τις διαβεβαιώσεις τόσο της Κολομβίας όσο και της Καναδικής κυβέρνησης ότι «όλα είναι καλά» στη χώρα. Οι πόλεμος μαίνεται. Και η κλεμμένη γη είναι πλούσια γη. Πάνω από το 87% των εκτοπισμένων πληθυσμών της Κολομβίας προέρχονται από περιοχές της χώρας που είναι πλούσιες σε φυσικούς πόρους. Και η πώληση πάνω από το 40% της εθνικής επικράτειας σε μεταλλευτικές παραχωρήσεις από τη σημερινή κυβέρνηση, θα πρέπει να κάνει τόσο τους Καναδούς μετόχους όσο και τους πολίτες να νιώθουν άβολα.
Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με τη μορφή σφαγών, απειλών κατά της ζωής και δολοφονιών, μαζί με τη βίαιη καταστολή της εργατικής οργάνωσης, πάνε χέρι χέρι με την εξορυκτική βιομηχανία στην Κολομβία. Σύμφωνα με τον Κολομβιανό δικηγόρο και ηγέτη εργατικού σωματείου Φρανσίσκο Ραμίρεζ, «περιοχές της Κολομβίας, που είχαν ανακηρυχθεί από τον πρώην Πρόεδρος Ουρίμπε ως περιοχές αποκατάστασης περιβάλλοντος, είναι εκεί όπου λειτουργούν εταιρείες όπως η British Petroleum, η Repsol, η Occidental, η Talisman και η Harken Energy. Κατά τα τελευταία 20 χρόνια, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτές τις περιοχές έχουν αυξηθεί πάνω από 200 τοις εκατό.”
Αυξανόμενη αντίσταση
Ωστόσο, υπάρχει μια άγρια και τολμηρή κραυγή που ακούγεται από την πλειοψηφία του κόσμου και λέει “Φτάνει πια!”. Το 99% του κόσμου αντιστέκεται, και η αντίσταση αυξάνεται ως απάντηση στην επίθεση της εταιρικής αποικιοκρατίας.
Οι κοινότητες οργανώνονται, οι άνθρωποι κινητοποιούνται, και οι εναλλακτικές λύσεις στην καπιταλιστική οικονομική ανάπτυξη γίνονται οι κοινοί στόχοι ενός αποφασισμένου διεθνούς κινήματος αντίστασης. Από τις κοινότητες των Πρώτων Εθνών στον Καναδά, στα ιθαγενικά κινήματα των Φιλιππίνων. Από τις αγροτικές οργανώσεις της Ονδούρας στην αντίσταση των κοινοτήτων στην Τανζανία, το κίνημα μεγαλώνει και δεν θα σιωπήσει.
Σε μια προσπάθεια να στηρίξει αυτές τις κινήσεις, να αυξήσει την ευαισθητοποίηση και την συνειδητοποίηση στον Καναδά, το δίκτυο Mining Injustice Solidarity Network φιλοξενεί την τέταρτη ετήσια διεθνή διάσκεψη “Μεταλλεία και Αδικία”, με τη στήριξη, χορηγία και συμμετοχή τοπικών και διεθνών οργανώσεων και κινημάτων. Το θέμα του συνεδρίου φέτος είναι η “Αντίσταση” και εστιάζει στους τρέχοντες αγώνες, στους θριάμβους και στη δημιουργική πολιτική δουλειά που γίνεται σε όλο τον κόσμο, ως απάντηση στα Καναδικά μεταλλευτικά έργα.
Πάνω από 20 συζητήσεις σε πάνελ και ομάδες εργασίας θα περιλαμβάνουν συμμετέχοντες από τον Καναδά και όλο τον κόσμο, από επηρεαζόμενες κοινότητες και οργανώσεις που εργάζονται σε διάφορους τομείς. Οι ομιλητές και τα πάνελ του συνεδρίου θα καλύψουν ευρύ και ποικίλο φάσμα θεμάτων, από τα μεταλλεία και ένοπλες συγκρούσεις, στις νομικές εξελίξεις στη μεταλλευτική νομοθεσία, στην προστασία του περιβάλλοντος και τα δικαιώματα των Ιθαγενών.
Ακτιβιστές, ακαδημαϊκοί και ειδικοί νομικοί και θα μοιραστούν εμπειρίες και στρατηγικές για την αντίσταση στην εξορυκτική βιομηχανία και τους αποικιοκρατικούς σχεδιασμούς της πάνω στους πολύτιμους φυσικούς πόρους και τους ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να τους προστατεύσουν.
