Μια νέα μελέτη έχει διαπιστώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα, στην θεραπεία που υποβάλλονται πειραματόζωα(αρουραίοι) που πάσχουν από τη νόσο του Alzheimer με πολυφαινόλες που προέρχονται από
το κόκκινο κρασί. Η έρευνα είναι σημαντική, διότι είναι μια σπάνια περίπτωση κατά την οποία τα συστατικά του κρασιού εργάζονται έξω από το τρυβλίο Petri. Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, η ιατρική έρευνα έχει επικεντρωθεί στις πολυφαινόλες του κρασιού, ως μια πιθανή προληπτική μέθοδος για την εξασθένηση των γνωστικών λειτουργιών, αλλά δεν υπήρξε μεγάλη επιτυχία με τις δοκιμές στα ζώα. Αυτή η νέα μελέτη, από το νοσοκομείο Mount Sinai στη Νέα Υόρκη, έρχεται ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματοποίηση τέτοιας θεραπείας.
Σε συνθήκες εργαστηρίου, οι πολυφαινόλες διασπούν τις πλάκες του αμυλοειδούς-β, οι οποίες φράζουν τις οδούς του εγκεφάλου στη νόσο Αλτσχάιμερ. Η δοκιμή στα τρωκτικά, όμως, μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε μια πρόκληση. Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι τα συστατικά του κόκκινου κρασιού συχνά διασπόνται στο έντερο, μεταφέρονται στο συκώτι και στη συνέχεια μεταβολίζονται χωρίς μεγάλα οφέλη. Για να δημιουργηθεί ένα κλινικό προϊόν και να απορροφάται από το σώμα, μια βιοσυνθετική πολυφαινόλη θα πρέπει να προσλαμβάνεται από το στόμα, τη μύτη ή υποδόρια για να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος και να ταξέψει προς τον εγκέφαλο.
Υπάρχουν και άλλες επιπλοκές. Ως επικεφαλής ερευνητής ο Dr.Giulio Pasinetti, ένας νευρολόγος και ερευνητής γηριατρικής στο Mount Sinai, επισημαίνει, ότι τα σταφύλια από την Καλιφόρνια είναι διαφορετικά από τα σταφύλια από την Ελλάδα. Το κόκκινο κρασί μπορεί να περιέχει πολυφαινόλες, με πολύ διαφορετικές χημικές δομές. Το να βρεις τον καλύτερο συνδυασμό μορίων κόκκινου κρασιού να ταιριάζει με τα ανθρώπινα τεστ μπορεί να βρεθεί και να χαθεί. «Είναι ένα σχετικά νέο πεδίο, η εστίαση σε σταφύλια των φαρμακοτροφίμων, και είναι τόσο πολύ περίπλοκο,» είπε ο Pasinetti στο Wine Spectator. «Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι απαντήσεις φαίνεται να είναι κάπου στο κόκκινο κρασί, αλλά στο εμπόριο διατίθενται προσομοιώσεις, όπως η σκόνη σταφυλιών, που δεν είναι τόσο ισχυρό.»
Σ’ αυτή τη μελέτη, αναφέρθηκαν σε ένα πρόσφατο τεύχος του Journal of Neuroscience, οι ερευνητές του Mount Sinai που διαχειρίζονται αρκετές δόσεις από πολυφαινόλες κόκκινου κρασιού με κατεχίνη και επικατεχίνη σε αρουραίους στο εργαστήριο. Ανακάλυψαν ότι όταν μεταβάλλεται η χημική δομή από ένα πολυμερές με ένα πιο απλό μονομερές, οι πολυφαινόλες συσσωρεύονται στον εγκέφαλο. Οι ενώσεις κόκκινου κρασιού χορηγήθηκαν σε πόσιμο νερό, πράγμα που σημαίνει ότι απορροφήθηκαν νωρίς στην διαδικασία της πέψης.
Είναι η πρώτη φορά που αυτές οι χημικές ουσίες βρέθηκαν στον εγκέφαλο, γεγονός που υποδηλώνει έναν πιθανό προληπτικό ρόλο, πιστεύει ο Pasinetti. Οι Αρουραίοι στο συνδυασμό του μονομερούς όχι μόνο έδειξαν λιγότερα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ, αλλά επίσης φαίνεται να έγιναν πιο έξυπνοι σε διάφορες δοκιμές.
Ο Pasinetti παραδέχθηκε ότι η ανάπτυξη μιας πιθανής θεραπείας για τους ανθρώπους που πάσχουν από Αλτσχάιμερ ή άλλες γνωστικές ασθένειες θα πάρει χρόνο. Όμως, το Mount Sinai χρησιμοποιεί τα αποτελέσματα της κλινικής έρευνας προς την κατεύθυνση της γήρανσης και στην κατανάλωση κόκκινου κρασιού. Μέχρι στιγμής, οι ερευνητές δεν έχουν βρει ένα επαρκές υποκατάστατο για την υπεύθυνη κατανάλωση του κόκκινου κρασιού. Και εμφανίζονται, συχνά πυκνά, οπισθοδρομήσεις στην έρευνα που μπορεί να καθυστερήσουν τα αποτελέσματα. «Η φύση είναι απρόβλεπτη», δηλώνει ο Passinetti. «Μερικές φορές μπορεί να καταλήξουν σε λάθος κατεύθυνση»
