Ήδη έχουμε ακούσει πολλά, θα ακούσουμε ακόμη περισσότερα: Έρχεται η δραχμή, διαλύεται η χώρα, δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, θα γίνουμε ζούγκλα, συμμορίες με... καλάσνικοφ θα τριγυρνούν στους δρόμους, θα πέσει κομήτης, περονόσπορος και φυλλοξήρα. Κι όλα αυτά, όχι μόνο γιατί ψηφίσαμε όπως ψηφίσαμε, αλλά γιατί το «σύστημα» δεν κατάφερε να φορέσει τον φερετζέ της τρόικας δημιουργώντας μια κυβέρνηση μαριονέτα των τραπεζιτών, ξένων και εγχώριων...
Προφανώς οι δόσεις κινδυνολογίας θα αυξηθούν στον μέγιστο βαθμό όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες. Πηγαίνοντας, ωστόσο, προς τα εκεί ας έχουμε κατά νου ότι, με πολύ απλό τρόπο, ρίχνοντας μια ψήφο στην κάλπη, η ελληνική κοινωνία κατάφερε:
● Να «καθαρίσει» (σχεδόν) με αυτούς που κυβέρνησαν τα τελευταία 40 χρόνια, χρεοκόπησαν τη χώρα, την οδήγησαν στα μνημόνια και το ξεπούλημα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εξακολουθούν να θέλουν να συνεχίσουν να μας σώζουν...
● Να υπενθυμίσει στους Ευρωπαίους και λοιπούς αξιότιμους δανειστές και επόπτες, και πάνω απ’ όλα στις πρόθυμες μαριονέτες τους, ότι οι μαριονέτες για να λειτουργήσουν πρέπει πρώτα να εκλεγούν. Κάποιες... άριστες από αυτές τις μαριονέτες το κατανόησαν ήδη και θα το κατανοήσουν ακόμη περισσότερες στην ερχόμενη εκλογική αναμέτρηση.
● Να απαιτήσει την αλλαγή πορείας της χώρας και την επιστροφή της εξουσίας - κυριαρχίας εκεί όπου αυτή ανήκει. Όχι στον Ράιχενμπαχ, τον Τόμσεν και τον Τράα, αλλά στον ελληνικό λαό και την κυβέρνησή του.
Έχοντας, λοιπόν, κατά νου όλα τα παραπάνω, ο ελληνικός λαός θα σπεύσει στην κάλπη έχοντας την ευκαιρία να ολοκληρώσει τη δουλειά: να τινάξει στον αέρα τις πολιτικές των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, των οποίων τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά και αδιέξοδα.
Η ελληνική κοινωνία, πηγαίνοντας προς την κάλπη για δεύτερη φορά σε ένα μήνα και έχοντας ζεστή την εμπειρία από τις διαβουλεύσεις που παρακολούθησε στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών, έχει βγάλει τα συμπεράσματά της. Ταυτόχρονα έχει κωδικοποιήσει και τις ερωτήσεις της, τις οποίες θα κάνουν μεγάλο – μέγιστο! – λάθος όσοι τις αγνοήσουν.
Καλό θα είναι λοιπόν αυτοί τη φορά οι πολιτικές δυνάμεις που ζητούν την ψήφο του λαού να εμφανιστούν ενώπιόν του έχοντας κατά νου ότι ελάχιστοι είναι ακόμη διατεθειμένοι να ακούσουν παραμύθια με νεράιδες (επαναδιαπραγμάτευσης) και δράκους (καταστροφής).
Θα πρέπει λοιπόν ξεκάθαρα να πουν ποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το μόνο σχέδιο που υπάρχει για τη χώρα είναι το μνημόνιο. Η Ντόρα, ο Μάνος και διάφοροι λοιποί, προς τιμήν τους, είναι ξεκάθαροι. Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος τι λένε άραγε; Έχουν άλλο σχέδιο;
Για το «άλλο σχέδιο», πάνω από όλους, θα πρέπει να μιλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλει να αποκτήσει ρίζες και προοπτική η εκλογική του επιτυχία...
