έξοδο από το τρέχον πολιτικό αδιέξοδο, θα πρέπει να σταθεί κανείς στο παράδειγμα του Κάρολου Παπούλια.
Ο έμπειρος πολιτικός, απέδειξε με τους χειρισμούς του ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραμένει ρυθμιστής του πολιτεύματος, παρά το «τσαλάκωμα» των αρμοδιοτήτων του, στο οποίο οδήγησε η Αναθεώρηση του 1985, από το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Πολιτικός ο οποίος ανδρώθηκε σε περιόδους εξαιρετικά δύσκολες και συγκρουσιακές, ο Κάρολος Παπούλιας εξάντλησε τους δεξιοτεχνικούς χειρισμούς, για να πετύχει τη συμφωνία των κομμάτων στον σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων την πεισματική άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τον δεδομένο δισταγμό των υπολοίπων να… του κάνουν το χατίρι.
Το παράδειγμα του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας δείχνει πόσο προσεκτικές οφείλουν να είναι οι επιλογές για το πρόσωπο του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα. Μια αναζήτηση που, πολλές φορές, περιστρέφεται γύρω από την επιδίωξη τήρησης ευαίσθητων ισορροπιών.
