Όλοι και όλα του υπενθυμίζουν, πως αν δεν συμμορφωθεί απολύτως ‘ προς τα υποδείξεις’ και κυρίως αν ψηφίσει κάτι άλλο, τον περιμένει η πλήρης καταστροφή.
Το μόνο καλό στην όλη υπόθεση, είναι πως πολλοί από εκείνους που την προτιμούσαν, ως μέσο ενημέρωσης, έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται για το ρόλο των ΜΜΕ και ιδίως της τηλεόρασης.
Αρχίζουν λοιπόν να αντιλαμβάνονται, πως η τηλεοπτική επιχείρηση, δεν είναι παρά μια ακόμα μορφή επιχείρησης. Μοναδικός σκοπός του ιδιοκτήτη, είναι να βγάλει λεφτά. Θα μπορούσε να βγάλει λεφτά, έχοντας, ας πούμε, μια εμπορική επιχείρηση ή μια που να ασχολείται με τον τουρισμό. Η κατοχή τηλεοπτικού σταθμού, δεν αλλάζει το στόχο του εκάστοτε επιχειρηματία. Δεν μεταλλάσσει τον επιχειρηματία σε ‘κοινωνικό αναμορφωτή’ που δια μέσου της τηλεόρασης θα προσπαθήσει να ανεβάσει το επίπεδο του λαού. Αντίθετα, παραμένει ο ίδιος στυγνός επιχειρηματίας, που σκέφτεται μόνο το συμφέρον και που σε αυτό θυσιάζει τα πάντα.
Έτσι θα προσπαθήσει να βγάλει λεφτά με νόμιμους και με .. λιγότερο νόμιμους τρόπους. Π.χ. χρήματα κάτω από το τραπέζι, είναι δυνατόν να πάρει ένας ιδιοκτήτης τηλεοπτικούς σταθμού από
Α) από τις διαφημίσεις (διαφορά ποσού που φαίνεται στο τιμολόγιο και εκείνου που πραγματικά συμφωνήθηκε και καταβάλλεται).
Β) έμμεσες διαφημίσεις, όταν σε προγράμματα, αναφέρεται σε κάποια εταιρία, κλπ.
Γ) από τα μυστικά κονδύλια που πληρώνουν ξένα κράτη για την υποστήριξη των θέσεών τους. Έτσι βλέπουμε, εκπομπές που αναλύουν ‘σοβαρά’ κάποιο θέμα. Το γεγονός ότι το συμπέρασμα είναι εκείνο που συμφέρει το ξένο κράτος, είναι καθαρή …σύμπτωση. Ο ιδιοκτήτης τηλεόρασης, θα τα πάρει τα λεφτά του. Μαζί με αυτόν και ο ‘δημοσιογράφος’.
Τα ξένα κράτη δημιουργούν ‘ψυχολογικό κλίμα’ υπέρ αυτών. Για αυτό άλλωστε πληρώνουν. Οι ακόλουθοι τύπου των διαφόρων πρεσβειών, έκαναν πολύ δουλειά τελευταία.
Δ) Χρησιμοποιούν τις τηλεοράσεις για να πιέζουν προς εξυπηρέτηση των δικών τους επιχειρηματικών συμφερόντων. Ας δούμε πόσοι από τους μετόχους ΜΜΕ, είναι και ιδιοκτήτες κατασκευαστικών εταιριών.
Ε) Δεν θα ξεχάσουμε και τα χρήματα των εργαζομένων. Τελευταία έχει ενταθεί το φαινόμενο και ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων, έχει προβλήματα με την μισθοδοσία.
Ο τηλεοπτικός τρόμος που ασκείται τελευταία από τους δυσοσμιογράφους του υπονόμου, δικαιολογείται απόλυτα, αν σκεφτούμε πως τα συμφέροντα των επιχειρηματιών-ιδιοκτητών, εξυπηρετούνται από την διαιώνιση του ‘παλιού καθεστώτος’. Για αυτό και επιδίδονται σε αυτήν την τηλεοπτική τρομοκρατία. Για αυτό και στήνουν και πυροβολούν κάθε βράδυ, τα δικαιώματά μας, το μέλλον μας. Την ίδια μας την ύπαρξη. Ενώ το καθεστώς που οι ίδιοι υπηρετούν, μας οδηγεί σε αυτοκτονία, προσπαθούν να μας πείσουν πως αν ψηφίσουμε διαφορετικά, χαθήκαμε.
Τα δήθεν ανεξάρτητα ΜΜΕ, αποδεικνύονται ότι είναι ένας μηχανισμός ελέγχου της σκέψεως στην υπηρεσία των συμφερόντων του κράτους και των μεγάλων εταιριών. Η τηλεοπτική σκουπιδοκρατία είναι εδώ. Οι εκβιαστές της ελληνικής κοινωνίας, είναι εδώ. Βρίσκονται μπροστά και πίσω από τα τηλεοπτικά στούντιο. Η κοινωνία χάνεται, αλλά εκείνοι που την εκβιάζουν, κυκλοφορούν ελεύθεροι. Δεν γνωρίζουμε μέχρι πότε θα το κάνουν. Άλλωστε αυτό εξαρτάται από όλους. Από τον καθένα μας όμως ξεχωριστά, εξαρτάται, αν θα βλέπει ή όχι τηλεόραση. Αν θα έχει μέσα στο σπίτι του, το όπλο του εχθρού του. Για όποιον συνειδητοποιεί το πόσο κακό κάνει σήμερα η τηλεόραση, μία είναι η λύση: Να την θέσει εκτός σπιτιού του Όσο για τους εκβιαστές που κάνουν τους δημοκράτες, για να μας δολοφονούν; προς το παρόν,
Θυμόμαστε την λίστα με τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ, που συνέταξε ο Αμερικανός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκυ
Στρατηγική της απόσπασης της προσοχής, δημιουργία προβλημάτων και μετά προσφορά λύσεων
Στρατηγική της σταδιακής εφαρμογής
Στρατηγική της αναβολής
Λόγος στο κοινό σαν να βρίσκεται σε παιδική ηλικία
Πολύ μεγαλύτερη χρήση του συναισθήματος παρά της λογικής
Διατήρηση του κοινού στην άγνοια και στη μετριότητα
Ενθάρρυνση του κοινού να είναι ικανοποιημένο με την μετριότητα
Ενίσχυση της αυτοενοχής
Το σύστημα γνωρίζει τα άτομα καλύτερα απ΄ ότι αυτά γνωρίζουν τους εαυτούς τους.
