Όπως επισημαίνεται στο έγγραφο, πολλοί εργαζόμενοι απολαμβάνουν ειδικά εργασιακά προνόμια (αυτόματες μισθολογικές αυξήσεις, υπερωρίες, εκτεταμένες συμβάσεις ορισμένου χρόνου συμβάσεις, επιδόματα κ.λπ.) που απορρέουν από συλλογικές συμβάσεις που διατηρούνται και μετά την ιδιωτικοποίηση «θέτοντας σε κίνδυνο την βιωσιμότητα αυτών των επιχειρήσεων, καθώς εκτίθενται σε υψηλό ανταγωνισμό με μικρό περιθώριο για την προσαρμογή του κόστους».
Η κυβέρνηση λέει ότι «αυτά τα κληρονομημένα συμβόλαια θα αναθεωρηθούν με σκοπό την προώθηση νέων συμφωνιών μεταξύ των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που λαμβάνουν υπόψη τη συνολική οικονομική κατάσταση και την ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης».
Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο των τριετών επιχειρηματικών σχεδίων των ΔΕΚΟ, ύψους 600 εκατ. ευρώ περίπου, προβλέπονται περικοπές σε λειτουργικές δαπάνες και νέα επώδυνα, για τους καταναλωτές, μέτρα στο μέτωπο των εσόδων, από αυξήσεις εισιτηρίων και κομίστρων στα μέσα μεταφοράς.
Αυτές οι αλλαγές προβλέπεται να εφαρμοσθούν από τις αρχές του 2013, ωστόσο δεν θα πρέπει να αποκλείεται το ενδεχόμενο να επισπευσθούν, καθώς αναζητούνται πρόσθετα έσοδα για τα κρατικά ταμεία.
ΔΟΕ: Λιτότητα και μεταρρυθμίσεις ευθύνονται για την ανεργία!
Εν τω μεταξύ, η ετήσια έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ ή ILO), αποδίδει τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας που παρατηρούνται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες στη λιτότητα και τις σκληρές μεταρρυθμίσεις στον τομέα της εργασίας, οι οποίες, όπως αναφέρεται στην έκθεση, δεν μπόρεσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, γεγονός που οδηγεί σε μια ανησυχητική κατάσταση στην παγκόσμια αγορά εργασίας.
Σύμφωνα με την ετήσια «Έκθεση του Κόσμου της Εργασίας 2012», στις ανεπτυγμένες χώρες, ιδίως στην Ευρώπη, η απασχόληση δεν αναμένεται να επιστρέψει στα επίπεδα που ήταν πριν από την κρίση του 2008 μέχρι τα τέλη του 2016, δύο χρόνια αργότερα απ' όσο προβλεπόταν μέχρι τώρα, ακολουθώντας και την επιβράδυνση του ρυθμού παραγωγής.
Στα τέλη του 2011 υπολογίζεται ότι 196 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν άνεργοι παγκοσμίως και ο αριθμός αυτός εκτιμάται ότι θα αυξηθεί στα 202 εκατομμύρια το 2012.
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Μελετών της ΔΟΕ, Ρέιμοντ Τόρες, δήλωσε ότι «η λιτότητα δεν παρήγαγε περισσότερη οικονομική ανάπτυξη» και πρόσθεσε ότι «οι άστοχες μεταρρυθμίσεις στον τομέα της εργασίας βραχυπρόθεσμα δεν λειτουργούν επίσης. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές σε καταστάσεις κρίσης τείνουν να οδηγούν σε περισσότερες απώλειες θέσεων εργασίας και σε δημιουργία ελάχιστων νέων, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα».
Σύμφωνα με την έκθεση, οι άνθρωποι που αναζητούν εργασία για μεγάλο χρονικό διάστημα χάνουν το ηθικό τους. Στις αναπτυγμένες χώρες, περίπου το 40% όσων βρίσκονται στην πιο παραγωγική ηλικία τους (25-49 ετών) και αναζητούν εργασία, έχουν μείνει χωρίς δουλειά για πάνω από ένα χρόνο.
Επιπλέον, το ποσοστό των νέων ανέργων έχει εκτοξευτεί στα ύψη, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο για κοινωνική αναταραχή, ιδίως σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Η αγορά εργασίας στο σύνολό της έχει επιδεινωθεί τους τελευταίους έξι μήνες και είναι πολύ σημαντική η επιβράδυνση που παρατηρείται στις ευρωπαϊκές χώρες. Χαρακτηριστικό είναι ότι η ανεργία έχει αυξηθεί τον τελευταίο χρόνο στα δύο τρίτα των ευρωπαϊκών χωρών. Αντίθετα, το ποσοστό της απασχόλησης έχει αυξηθεί μετά το 2007 μόνο σε έξι ανεπτυγμένες χώρες και συγκεκριμένα σε Αυστρία, Γερμανία, Ισραήλ, Λουξεμβούργο, Μάλτα και Πολωνία.
Η έκθεση δείχνει σαφώς ότι ο συνδυασμός των μέτρων λιτότητας με τις άστοχες μεταρρυθμίσεις είναι η πραγματική αιτία για την επιδείνωση στην Ευρώπη και, σταδιακά, επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Ως λύση στο πρόβλημα αυτό, η έκθεση προτείνει στις χώρες να προωθήσουν την ποιότητα στην εργασία και να ενισχύσουν τους θεσμούς τους, αντί να απελευθερώνουν την αγορά εργασίας. Προτείνεται επίσης να βελτιωθεί η χρήση των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών Ταμείων και να αυξηθεί ο κατώτερος μισθός στις ευρωπαϊκές χώρες «για να τεθεί ένα όριο στην ύφεση στην Ευρώπη».
«Στην ILO αντιλαμβανόμαστε ότι τα δημοσιονομικά ελλείμματα δεν μπορούν να παραμένουν υψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια μεσοπρόθεσμη στρατηγική δημοσιονομικής εξυγίανσης. Όμως τίθεται το θέμα του ρυθμού και του περιεχομένου της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Ο ρυθμός πρέπει να είναι ρεαλιστικός», κατέληξε ο Τόρες.
