Οι μεγαλύτεροι θα το ξέρετε ήδη, οι μικρότεροι θα το μάθετε μόλις τελειώσετε την τρίτη λυκείου και περάσετε σε κάποια σχολή... της προτίμησής σας (ή και όχι). Αυτές τις μέρες ασχολούμαστε συνεχώς με τις Βουλευτικές Εκλογές 2012, όμως μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και οι Φοιτητικές Εκλογές 2012, οι οποίες μάλιστα θα διοργανωθούν αύριο, 16/6, σε όλα τα Πανεπιστήμια της χώρας μας.
Γιατί να υπάρχουν κόμματα μέσα στις σχολές; Μα φυσικά για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα κάποιων (ποιων άραγε;).
Καταφέρνεις και περνάς σε ένα ΤΕΙ/ΑΕΙ και πηγαίνεις για να κάνεις την εγγραφή. Πρώτη μέρα, δεν ξέρεις κανέναν και δεν ξέρεις επίσης και τα κτίρια της σχολής σου συνήθως. Είσαι κάπως αγχωμένος, χαμένος, απλά ψάχνεις κάποιον να σε βοηθήσει και να σου δείξει τα κατατόπια και όλα τα παρεμφερή. Τότε είναι που μπαίνουν στη μέση τα κόμματα, τα οποία μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις τσακώνονται μπροστά σου για το ποιος θα σε βοηθήσει (ωραίο θέαμα ε;). Χαρούμενος εσύ, δέχεσαι τη βοήθεια τους.
Σε παίρνουν από το χέρι, σου δείχνουν πώς να κάνεις την εγγραφή και μάλιστα πολλές φορές προσφέρονται να γράψουν εκείνοι(!) τα απαραίτητα χαρτιά, τα οποία κανονικά πρέπει να γράψεις εσύ. Βάζουν μάλιστα και μια όμορφη φοιτήτρια ή αντίστοιχα ένα όμορφο φοιτητή αναλόγως το φύλο του πρωτοετή φοιτητή που θέλει να γραφτεί στη σχολή. Εσύ νομίζεις πως έκανες τους πρώτους σου φίλους, όμως δε σκέφτεσαι σωστά. Γιατί όλη αυτή η προθυμία για βοήθεια;
Χμμ... Είσαι έτοιμος να φύγεις και τότε συνήθως σου ζητούν τον αριθμό του κινητού σου τηλεφώνου για να σε ενημερώνουν για διάφορες ανακοινώσεις. Θα το δώσεις άραγε; Οι περισσότεροι το κάνουν, εφόσον δέχτηκαν τόση βοήθεια προηγουμένως. Σωστό marketing από τα κόμματα...
Φεύγοντας από την πρώτη μέρα κάθε πρωτοετή φοιτητή, ακολουθούν οι πρώτες μέρες εφόσον ξεκινά η ομαλή λειτουργία της σχολής. Μέσα στα κτίρια παντού αφίσες των κομμάτων με μηνύματα χωρίς νόημα επάνω τους τις περισσότερες φορές. Σκέφτεσαι αν μπήκες σε σωστό κτίριο, εφόσον η κατάσταση δε θυμίζει κάποιο Ανώτατο Ίδρυμα, αλλά κάποιο γραφείο κόμματος. Κανείς δεν αντιδρά, ο χώρος μοιάζει άσχημος με τις αφίσες.
ΔΑΠ ΝΔΦΚ, ΠΑΣΠ, ΕΑΑΚ, ΜΑΣ κλπ, αποτελούν ονομασίες των φοιτητικών παρατάξεων. Θα σκεφτείτε μόλις δείτε τις δύο μεγάλες παρατάξεις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, μήπως έχουν σχέση με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Φυσικά και έχουν. Αποτελούν αντίστοιχα τις Νεολαία ΠΑΣΟΚ και Νεολαία ΝΔ. Αν ρωτήσεις μέλη των φοιτητικών παρατάξεων, κάποιοι το αποδέχονται και άλλοι όχι. Αναλόγως τι συμφέρει κάθε φορά.
Η βοήθεια από τα κόμματα συνεχίζεται με σημειώσεις μαθημάτων και λοιπές ανακοινώσεις. Εκτός αυτών όμως, αυτό που γνωρίζουν πολύ καλά οι δύο μεγαλύτερες φοιτητικές παρατάξεις που αναφέρθηκαν προηγουμένως, είναι να διασκεδάζουν (χαχα!). Κάθε βδομάδα, διοργανώνονται φοιτητικές έξοδοι σε διάφορα κέντρα διασκέδασης ή clubs. Αυτή είναι και η κύρια δράση τους, να σε ψυχαγωγούν, λες και εσύ δεν ξέρεις από μόνος σου. Τότε σκέφτεσαι, γιατί πραγματικά χρειάζονται τα κόμματα μέσα στη σχολή; Δε βρίσκεις κάποιο λόγο...
Τελικά τι κερδίζουν τα κόμματα; Την ψήφο σου! Για αυτούς δεν είσαι φίλος (τις περισσότερες των περιπτώσεων), αλλά μία κινούμενη ψήφος. Όταν έρχονται οι εκλογές το καταλαβαίνεις αφού σε παίρνουν τηλέφωνο και σε πρήζουν να τους ψηφίσεις ως αντάλλαγμα της βοήθειας που σου πρόσφεραν. Μέχρι και προεκλογικές συναντήσεις σε καφετέριες διοργανώνουν! Αν είναι δυνατόν...
Καταλήγοντας, θα διαπιστώσατε πως δεν ανήκω σε καμία φοιτητικά παράταξη και δεν έχω επαφές με καμία επίσης. Δε χρειαζόμαστε τα κόμματα μέσα στα Πανεπιστήμια είναι η άποψη μου, καθώς το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να αποπροσανατολίζουν τους φοιτητές και όχι να αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα τους. Μισώ το γεγονός ότι το "παίζουν" φίλοι σου και σε βοηθάνε με αντάλλαγμα την ψήφο σου. Μισώ την εικόνα των αφισών που ειδικά τώρα έχουν γεμίσει τους χώρους, κρέμονται ακόμη και από το ταβάνι! Μισώ κάθε γεγονός που σχετίζεται με τις παρατάξεις μέσα στις σχολές.
Λυπάμαι για όλους εκείνους που τους υποστηρίζουν, αλλά και για τους ίδιους, τους πολιτισμένους μας φοιτητές...
