tromaktiko: Η τελευταία συνέντευξη της Μαρίκας Μητσοτάκη…

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Η τελευταία συνέντευξη της Μαρίκας Μητσοτάκη…



Τον Δεκέμβριο του 2011 η Μαρίκα Μητσοτάκη έδωσε την τελευταία της συνέντευξη στο περιοδικό Down Town και στο συνάδελφο Γιώργο Πράτανο. Εμείς σας την παραθέτουμε ολόκληρη...

Ποιος σας έπεισε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Δεν με έπεισαν, με ανάγκασαν! Νομίζω ότι τον πιο αποφασιστικό ρόλο, τον έπαιξαν τα παιδιά μου. Πλέον τον τελευταίο καιρό, σχεδόν κάθε φορά που τους είχα τραπέζι έκαναν αυτή τη κουβέντα. Μου έλεγαν συνέχεια πως θα χαθούν οι συνταγές και είναι κρίμα. Για να σας είμαι απολύτως ειλικρινής, εμένα μου φαινόταν πολύ δύσκολο να κάτσω να υπολογίσω τις ποσότητες προκειμένου να δώσω σωστή συνταγή. Το τι γέλια κάναμε κάθε φορά που εγώ έλεγα «και βάζεις και λίγο βουτυράκι… -τι θα πει λίγο, μου έλεγαν, πόσο είναι το λίγο,- ε, έλα να με δεις να το βάζω και μέτρα το, τι να σου πω…». Τελικά όλη η διαδικασία ήταν απολαυστική με τα παιδιά και τα εγγόνια μαζεμένα να τσακώνονται για το ποιες συνταγές θα μπουν ανάλογα με τις προσωπικές τους προτιμήσεις.

Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο φαγητό;
Το ρολό κιμά. Το έκανε η μαμά μου και μου τη θυμίζει πάντα με πολλή τρυφερότητα. Αυτό θεωρώ άλλωστε ότι είναι και από τα πιο δύσκολα γιατί πρέπει να προσέξεις πολύ στο τηγάνισμα και μετά στο βράσιμο να μην σου ανοίξει και βρεθείς με… κιμά κοκκινιστό!

Πλέον οι σύγχρονες οικογένειες δεν τρώνε μαζί, δεν προλαβαίνουν…Πιστεύετε πως αυτό παίζει ρόλο στο γεγονός πως πλέον δεν είναι τόσο «δεμένες» όσο παλιότερα;
Το να μαζεύεται η οικογένεια γύρω από το τραπέζι είναι πολύ σημαντικό πράμα. Λες τα νέα σου, τα προβλήματά σου, ακούς του αλλουνού. Γελάς, τσακώνεσαι, κουτσομπολεύεις. Είναι ευκαιρία να πεις λόγια και κυρίως, έτσι δεν προλαβαίνεις να αποξενωθείς. Αυτό που κάνουν τώρα, που παίρνουν ένα δίσκο και τρώει ο καθένας μόνος του μπροστά στην τηλεόραση, είναι ο,τι χειρότερο. Εμείς με τον Κώστα δεν το έχουμε κάνει ποτέ, ακόμα και όταν είμαστε οι δυο μας. Είναι εντυπωσιακό πόσα βρίσκεις να πεις όταν έχεις τον άλλο απέναντί σου πάνω από ένα πιάτο φαί. Και μην ακούτε, δεν προλαβαίνουν. Είναι απλώς θέμα να το εντάξεις στη ζωή σου.

Υπάρχει κάποιου είδους τελετουργικό που ακολουθείτε στα τραπέζια σας; Οι θέσεις είναι πάντα δεδομένες; Τι δεν λείπει ποτέ;Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα άτυπο τελετουργικό που έχει να κάνει με τη σειρά …γέννησης του καθενός. Οι πιο μεγάλοι στην πάνω μεριά και οι μικρότεροι προς τα κάτω.
Από το τραπέζι μας δεν λείπουν ποτέ ελιές, γιατί τρελαίνεται ο Κώστας.

Η μαγειρική είναι θέμα ταλέντου ή αγάπης;
Η μαγειρική είναι και ταλέντο βεβαίως, αλλά είναι περισσότερο θέμα αγάπης. Ποιον ξέρετε που δεν θα σας πει ότι το τάδε φαγητό το κάνει η μάνα του καλύτερα από όλους στον κόσμο; Έχει σημασία αν είναι αντικειμενικά τόσο καλό; Η αντίληψη που έχει μετράει, γιατί μέσα στη μαγειρική της έβαζε όλη την αγάπη της. Και αυτό εισπράττεις τελικά. Το φαγητό είναι και κόπος. Οποίος τον κάνει, τον αξιώνεται.

Συμφωνείτε με το ρητό που λέει πως ο έρωτας περνάει από το στομάχι; Θα συμβουλεύατε τα νέα κορίτσια να μαγειρεύουν για τους συντρόφους τους;
Οπωσδήποτε. Περιποιηθείτε τους! Αυτό είναι το φαί. Φροντίδα και περιποίηση. Και δεν τις καταλαβαίνω εγώ αυτές τις φεμινιστικές σαχλαμάρες. Ντροπή είναι δηλαδή να φροντίσεις τον άνθρωπό σου; Από τη μανία μας μην τυχόν δεν πάρουμε όλα αυτά που δικαιούμαστε ως γυναίκες, ξεχνάμε τι ωραίο που είναι και να δίνουμε. Καταλαβαίνω βέβαια ότι οι γυναίκες που δουλεύουν έχουν πολύ λιγότερο χρόνο, αλλά πάντα υπάρχει καιρός, είναι ζήτημα προτεραιοτήτων…

Ο γάμος σας με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη έχει αντέξει στο χρόνο. Δεδομένου ότι το ποσοστό των διαζυγίων αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, τι θα συμβουλεύατε τα νέα ζευγάρια και κυρίως τις συζύγους;
Ο γάμος είναι ένας συμβιβασμός. Πάντα κάτι λείπει και κανείς δεν είναι τέλειος. Ούτε και εμείς όμως. Δεν μιλάω τώρα για ακραίες περιπτώσεις δυστυχίας. Έχω όμως την αίσθηση ότι τα νέα ζευγάρια απομακρύνονται στην πρώτη δυσκολία. Μα η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες. Εγώ ένα πράγμα έχω να πω: μην αφήνετε το γάμο σας γιατί θα σας αφήσει κι αυτός.

Η οικογένειά σας βρίσκεται στην κεντρική πολιτική σκηνή για περίπου έξι δεκαετίες… Με εντάσεις, αγωνίες… Υπήρξε στιγμή που συμβουλεύσατε τον σύζυγό σας να αποσυρθεί;
Πόσες φορές δεν ευχήθηκα να έκανε οποιαδήποτε άλλη δουλειά εκτός απ’αυτήν! Πόσες φορές δεν του χα πει, «δεν αξίζει Κώστα μου, δεν αξίζει…» Αλλά θα ταν κάποιος άλλος και όχι ο Κώστας μου.

Ποια είναι η νύχτα που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
Πριν από πέντε χρόνια, μαζεύτηκαν όλα τα παιδιά και τα εγγόνια εδώ για Χριστούγεννα. Είχαν έρθει και τα παιδιά της Αλεξάνδρας από το Παρίσι και ήμασταν μαζεμένοι όλοι. Εμένα το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι μ’αρέσει πιο πολύ απ’όλα, γιατί εκτός από το φαί, είναι και όλα όμορφα στολισμένα. Ήταν μια μαγική βραδιά, ήπιαμε πολύ και λέγαμε ιστορίες από παλιά, γελούσαμε, μέχρι το πρωί. Όταν πήγαμε για ύπνο, μόνο ένα πράγμα είχα να πω στον άντρα μου, «δόξα τω Θεώ Κώστα μου…»

Για ποιο πράγμα έχετε μετανιώσει;
Δεν μετανιώνω τίποτα. Ο,τι έκανα, το ήθελα.

Θέλετε τα εγγόνια σας να ασχοληθούν με την πολιτική; Ήδη ο Κωνσταντίνος Μπακογιάννης εκλέχθηκε Δήμαρχος Καρπενησίου…
Η πολιτική είναι σκληρή και άδικη. Έχει πολλές λύπες και λίγες χαρές. Πρέπει να τη θες πολύ και να έχεις γερό στομάχι. Αν με ρωτούσατε πριν από κάποια χρόνια που ο άντρας μου ήταν ενεργά στην πολιτική και ζούσαμε κάθε μέρα τις δυσκολίες της, θα σας έλεγα, προς Θεού, να μην ασχοληθούν. Σήμερα πια, με την απόσταση του χρόνου που βλέπω ότι τελικά –και για τον Κώστα- η αλήθεια μένει, θα σας έλεγα να κάνουν αυτό που τους κάνει να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους. Ο Κώστας ο Μπακογιάννης π.χ. είναι πολύ ευτυχής και αυτός και η οικογένειά του που ζουν στο Καρπενήσι. Και είναι και απ’ότι λένε, εξαιρετικός δήμαρχος. Οπότε….

Τι ρόλο παίζει η ομορφιά στη ζωή;
Κακά τα ψέματα, η ομορφιά είναι αρετή. Υπερτιμημένη ίσως, αλλά αρετή. Το θέμα είναι πως την εννοεί κανείς. Δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια ομορφιάς. Αυτό που αγαπώ, είναι ωραίο. Το περιποιημένο, είναι ωραίο. Το γλυκό, είναι ωραίο. Το μικρό είναι ωραίο. Το γελαστό είναι ωραίο…

Πλέον οι γυναίκες προσπαθούν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν τη νεανικότητά τους… Είναι θέμα μόνο επεμβάσεων; Τι χρειάζεται μια γυναίκα για να παραμένει ακμαία;
Δεν είναι θέμα νεανικότητας. Είναι θέμα περιποίησης, κομψότητας και κοκεταρίας. Και τι είναι επέμβαση δηλαδή; Ένας κορσές για να πέφτει καλύτερα το βραδινό φόρεμα, είναι επέμβαση; Να περιποιούνται τους εαυτούς τους οι γυναίκες και να κάνουν, ο,τι τις κάνει να νιώθουν οι ίδιες πιο ωραίες. Και έτσι θα είναι κιόλας.

entertv.gr
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!