Τα τελευταία χρόνια ακούμε για τις διάφορες συνιστώσες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τις πτέρυγες, τις ομάδες, τις τάσεις κτλ.
Ήταν μια έξυπνη και με έντονο επικοινωνιακό στοιχείο επιλογή η οποία όμως το 2009 άθροισε μόλις ένα 4,60% μη καταφέρνοντας να δώσει ώθηση στο γνωστό κόμμα του Συνασπισμού.
Στις τελευταίες εκλογές η κατάσταση άλλαξε. Μια πραγματική δυναμική συνιστώσα ήρθε να προστεθεί στο πολυσύνθετο παζλ του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αυτή της αστικής τάξης η οποία δεν επιθυμεί να συνεχίσει άλλο σε αυτό το ρυθμό που την οδηγεί στην εξόντωση. Η συγκεριμένη συνιστώσα άθροισε μια δύναμη κοντά στο 12% η οποία είναι πολύ πιθανό να αυξηθεί σημαντικά στις 17/6.
Αυτή η συνιστώσα προσετέθη γιατί:
. είδε κάποιον άλλο να ζητά ισχυρή λαϊκή εντολή διακυβέρνησης έχοντας ένα διαφορετικό και περισσότερο θαρραλέο πλάνο.
. δεν αντέχει άλλους τους yessir πολιτικούς που λένε σε όλα ναι ενώ θα μπορούσαν να είχαν πει και αρκετά όχι.
. ακόμη κι αν η γροθιά στο μαχαίρι οδηγήσει στη δραχμή, δε φοβάται διότι πλέον δεν έχει πολλά να χάσει.
Άλλωστε όπως κατηγορείται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για ανευθυνότητα επειδή δεν ξέχασε τα όσα προεκλογικά διατυμπάνιζε και δε δέχθηκε να καταστεί συνεταίρος στο έγκλημα, άλλο τόσο μπορεί να πιστωθεί πως η απόλυτη στάση του φέρνει ως αποτέλεσμα το φόβο των Ευρωπαίων ο οποίος εκφράζεται πλέον φανερά όπως είδαμε μέσω ενός νέου ύφους δηλώσεων διαφόρων αξιωματούχων όπως ο Γιούνκερ ή άλλων προσωπικοτήτων όπως ο Ρομάνο Πρόντι, φανερώνοντας πως πολλά θα μπορούσαν ενδεχομένως να αλλάξουν.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει πλέον τη δυναμική και όσο πολεμάται ή υποτιμάται από το σύστημα όπως με διάφορες απίθανες μετρήσεις που δίνουν πρωτιά στη Ν.Δ., αυτή η ανοδική πορεία θα συνεχιστεί. Διότι πάρα πολύ απλά το 1.500.000 ανέργων θα αυξηθεί μέχρι τις 17/6, η εκπνοή της μετενέργειας θα ακρωτηριάσει αρκετά σπιτικά και αυτό επιτρέψτε μου να εκτιμώ πως αν δίνει σε κάποιον 26%, αυτός δεν είναι ο κος Σαμαράς που έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στη θανατική μας καταδίκη.
Όμως!
Θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός διότι όταν κάποιος πάει κάπου πρώτη φορά, συνήθως είναι αρκετά επιφυλακτικός για το αν θα παραμείνει, θα φωνάξει κι άλλους κτλ.
Εν προκειμένω θα πρέπει στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να αποφασίσουν άμεσα αν τελικά θα μετεξελίξουν το κόμμα σε ένα πατριωτικό αριστερό χώρο που θα διαδεχθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δίχως τις παθογένειές του ή αν θα συνεχίσει πάνω σε αμφιλεγόμενες θέσεις όπως το τρομακτικό του πρόγραμμα για τους λαθρομετανάστες που λίγο πολύ ανοίγει οδούς για την νομιμοποίηση όλων και το οποίο ανέλυσε για τη Freepen ο Θόδωρος Κατσανέβας ή οι θέσεις του για τα εθνικά θέματα όπως το όνομα των Σκοπίων, το σχέδιο Ανάν ή η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Οι απελπισμένοι Έλληνες ενδεχομένως αγνοούν αυτές τις πτυχές της επιλογής τους.
Αυτό όμως είναι το κλειδί των εκλογών για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. διότι η αστική τάξη, η νέα αυτή συνιστώσα, είτε εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενη οπότε μιλάμε για το πατριωτικό παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ είτε εκ Νέας Δημοκρατίας οπότε κάνουμε λόγο για τη λεγόμενη λαϊκή δεξιά, έχει και κάποιες πάγιες κοινές αρχές και ηθικές αξίες όσον αφορά τη δομή της κοινωνίας, την πατρίδα, τα εθνικά θέματα κτλ.
Το διακύβευμα λοιπόν για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στις επερχόμενες -και όχι μόνο- εκλογές δεν είναι τόσο η πίεση του συστήματος όσο ο ίδιος του ο εαυτός.
Το παιχνίδι θα κριθεί από το πως θα συμπεριφερθεί σε αυτή του τη νέα πλειοψηφική συνιστώσα και από το πόσο σύντομα θα κατανοήσει και θα αποδεχθεί ότι για ορισμένα πολύ σημαντικά ζητήματα οφείλει να χαράξει διορθωτική πορεία. Διότι αν δεν το πράξει, θα το πράξει η συνιστώσα μιας και η συγκυρία έχει αποδείξει ότι πλέον αλλάζει πολύ γρήγορα.
