Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου. Αβραάμ Λίνκολν.
Δώστε τους κάρτα Εντολής!
Τα πάντα είναι μια Απόφαση!
Χωρίς πρόλογο: Όλοι γνωρίζουμε ότι το πρώτο μνημόνιο το ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και Δημοκρατική συμμαχία, το δεύτερο ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Δημοκρατική συμμαχία, χωρίς να ερωτηθεί ο Έλληνας πολίτης. Τα αποτελέσματα ήταν οδυνηρά για την κοινωνία και τους πολίτες, κανείς μα κανείς δεν σταμάτησε επί δύο και πλέον έτη να αγανακτεί και να αισθάνεται θυμωμένος, γυρίζοντας τις πλάτες στη κομματική μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα το κομμοτοκρατικό σύστημα ετοίμασε την άμυνα για τη μακροημέρευσή του.
Με το εργαλείο της πολιτικής ψευδολογίας και με επεοπτεροντική ρητορεία ο μηχανισμός της κομματοκρατίας, των υποψηφίων βουλευτών, των βολεμένων ανδράποδων, των κομματόσκυλων ανδρείκελων και των φερέφωνων ενημερωτικών μέσων της διαπλοκής, μας καλοπιάνουν από την μια ενώ από την άλλη προσπαθούν, αφενός να παρουσιάσουν ως "ήρωες" τους αρχηγούς του δικομματισμού και των δορυφόρων τους, επειδή κατάφεραν να εκποιήσουν τη χώρα σαν να πρόκειται για απλή ανώνυμη εταιρία με διεθνείς μετόχους, αφετέρου να κρύψουν την απύθμενη υποκρισία τους, για την ιδιοτέλεια τους, για την διαπλοκή τους, για την διαφθορά τους ,για την αρρωστημενόφανατισμένη επιθυμία τους να διατηρήσουν την εξουσία.
Είναι καιρός λοιπόν να τελειώσουν τα ψέματα για όλους μας. Είναι καιρός να τους ρωτήσουμε ότι τα προγράμματα των κομμάτων τους (του δικομματισμού και των δορυφόρων τους) διαμορφώθηκαν και μεθοδεύονται με βάση την δεύτερη μνημονιακή σύμβαση. Επομένως μας ζητούν να τους ψηφήσουμε καθόσον εκλέχτηκαν ως υποψήφιοι (χωρίς να μας ρωτήσουν) των μνημονιακών κομμάτων όταν:
-Τα κόμματα τους και οι εκπρόσωποι τους δημεύτηκαν, όταν ψήφησαν το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο χωρίς να μας ρωτήσουν και δεν τους κατήγγειλαν.
-Τα κόμματα τους δεσμεύτηκαν όταν υπέγραψαν το δεύτερο μνημόνιο, προσπαθούσαν και προσπαθούν με την ίδια κομματόπαχυδερμική οίηση να μας πουν ότι μας σώζουν και ότι δεν μας εξανδραποδίζουν.
-Tα κόμματα τους με τις αποφάσεις τους εντείνουν την ύφεση και οδηγούν σταθερά στην εξαθλίωση της χώρας.
-Τα κόμματα τους γελοιοποιούν τους θεσμούς και τις διαδικασίες επί 2 χρόνια.
-Τα κόμματα τους με τα προγράμματα τους κατεδαφίζουν το κοινωνικό κράτος και δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε να πολλαπλασιάζονται ραγδαία οι άνεργοι, τα λουκέτα και να απλώνεται το σκοτάδι στη χώρα.
Τώρα με την δική μας ψήφο, ζητούν να τους νομιμοποιήσουμε, να συνεχίσουν την ίδια πορεία:
-Για να γίνουν συνένοχοι στο ξεπούλημα της κοινής περιουσίας που κληρονομήσαμε.
-Για να σπρώξουν κι άλλους να ξενιτευτούν.
-Για να βγάλουν κι άλλους να κοιμούνται στο πεζοδρόμιο, δίπλα σε ερημωμένα μαγαζιά.
-Για να φέρουν πίσω τα τσιφλίκια και τους κολλήγους "για χάρη του ανταγωνισμού".
-Για να πείσουν ότι το επίσημο παραμύθι, που καταγράφετε στα προγράμματά τους, που λέει: ότι για να γιατρέψουνε τη χώρα πρέπει να τη σκοτώσουνε και να πουλήσουνε το πτώμα.
Για να εμπεδώσουμε το «μάθημα», κάθε μέρα στις τηλεοράσεις παρελαύνουν οι αρχιτέκτονες του πολιτικού συστήματος, που μιλούν για το πολιτικό σύστημα που πρέπει να αλλάξει. Δεν έχει σημασία που είναι οι ίδιοι. Αρκεί που η ευθύνη διαχέεται, χωρίς να τους απειλεί, σε ένα «γενικό σύστημα» που φταίει. Να είστε σίγουροι κύριοι υποψήφιοι (των κομμάτων και των παραφυάδων τους), που κυβερνήσατε τα τελευταία 30 χρόνια, ότι πολλοί Έλληνες θα θυμούνται με ποιούς πήγες. Και μη νομίζεις ότι με ένα «συγνώμη» ή ότι «κάναμε την αυτοκριτική μας» πήρατε το συγχωροχάρτι. Τα συγχωροχάρτια των «πολιτικών ευθυνών» δεν μπορεί να τα δεχτούν οι Έλληνες πολίτες. Την Κυριακή αν θέλουμε να εκλέξουμε "τους καλύτερους", ολόκληρος ο ελληνικός λαός πρέπει πρώτα να αναρωτηθεί:
- Γιατί διώξαμε τη μοναρχία και στη θέση της βάλαμε πολιτικούς με πλήρη ασυλία;
- Γιατί δεχόμαστε τόσα σκάνδαλα εκ μέρους τους και τους ξαναψηφίζουμε;
- Γιατί ψηφίζουμε μεταξύ δυο οικογενειών, αναλόγως ποιος θα "βάλει το παιδί στο δημόσιο";
- Γιατί χειροκρότημα φανατικά πολιτικούς που μιλάνε την ξύλινη γλώσσα, λες και απευθύνονται σε καθυστερημένους;
- Γιατί δεχόμαστε να πληρώνονται - σύσσωμο το πολιτικό σώμα - υπέρογκα ποσά ως νόμιμη αμοιβή/σύνταξη;
- Γιατί δεχόμαστε να συντηρούμε έναν δημόσιο τομέα/τέρας για να μας κάνει τη ζωή κόλαση κάθε φορά που χρειαζόμαστε άλλη μια "βεβαίωση";
- Γιατί επιτρέπουμε να ταυτίζεται η εκάστοτε κυβέρνηση με το κράτος και κατά αυτό τον τρόπο η χώρα να μην μπορεί να πάει μπροστά, να εξελιχθεί προοδευτικά;
- Γιατί ψηφίζουμε πολιτικούς, γνωρίζοντας ότι μας λένε ψέματα;
Συμπέρασμα: Συμπολίτη, λοιπόν όλα όσα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια και όλα όσα έγραψα παραπάνω, εξακολουθούν να μην σε πείθουν, τότε, ναι, είναι σαφέστατο δημοκρατικό σου δικαίωμα να φοβηθείς και να ψηφίσεις την εξακολούθηση του ίδιου δρόμου. Δικαίωμά σου όμως παύει να είναι να ενοχληθείς μετεκλογικά για οτιδήποτε επιβληθεί ως μέτρο.
Θα τους έχεις πει εσύ ο ίδιος ότι για τα επόμενα τέσσερα χρόνια έχουν κάθε δικαίωμα να το επιβάλλουν. Και καλά θα κάνουν να στο επιβάλλουν.
Θα έχεις συμφωνήσει μαζί τους πως άλλη επιλογή δεν υπήρχε, πως προτιμάς να σου το κάνουν αυτοί το κακό με τον τρόπο που ξέρουν, πως δεν αντέχεις την ευθύνη να εξερευνήσεις αν υπάρχει άλλη επιλογή από τον μονόδρομο του επιβεβλημένου κακού. Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου. Επομένως «έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις, με ποιούς θα πας και ποιούς θ' αφήσεις» με την συνέπεια και την αποτελεσματικότητα της ενακαινακανουνδυολογίας.
