Οι επιστήμονες δημιούργησαν μία «ασπίδα» στον οργανισμό, εισάγοντας ένα μεταλλαγμένο γονίδιο στους καρκινοπαθείς, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στα, τροποποιημένα πλέον, βλαστικά κύτταρα του ασθενούς να αντέχουν τις συνέπειες της χημειοθεραπείας.
Η χημειοθεραπεία στοχεύει στα ταχέως πολλαπλασιαζόμενα καρκινικά κύτταρα, όμως παράλληλα πλήττει και υγιείς ιστούς, όπως τον μυελό των οστών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα γενετικά τροποποιημένα βλαστικά κύτταρα για να προστατεύσουν τον μυελό, ο οποίος υπό φυσιολογικές συνθήκες παράγει συνεχώς νέα αιμοκύτταρα.
Η χημειοθεραπεία οδηγεί στην παραγωγή αφενός λιγότερων λευκών κυττάρων από τον μυελό (πράγμα που εξασθενεί τις άμυνες του οργανισμού και αυξάνει τον κίνδυνο λοιμώξεων) και αφετέρου λιγότερων ερυθρών κυττάρων (με συνέπεια ο ασθενής να κουράζεται πιο εύκολα και να αναπνέει πιο δύσκολα). Συχνά οι γιατροί αναγκάζονται να ελαττώνουν, να καθυστερούν ή να σταματούν τελείως την χημειοθεραπεία εξαιτίας αυτών των παρενεργειών της, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Οι αμερικανοί ερευνητές έκαναν δοκιμές με τον μυελό των οστών τριών ασθενών που έπασχαν από μία συνήθως θανατηφόρα μορφή καρκίνου του εγκεφάλου, το γλοιοβλάστωμα, καταφέρνοντας τα μεν υγιή κύτταρα να αποκτήσουν μία ασπίδα προστασίας, ενώ τα καρκινικά όχι. Οι επιστήμονες απομόνωσαν από τον μυελό βλαστικά κύτταρα που παράγουν αίμα και, με τη βοήθεια ενός ιού-οχήματος, εισήγαγαν στα κύτταρα αυτά ένα γονίδιο που προστάτευε τα κύτταρα από τη δράση του φαρμάκου της χημειοθεραπείας. Τα γενετικά τροποποιημένα κύτταρα στη συνέχεια εισήχθησαν ξανά στον οργανισμό των καρκινοπαθών.
Όπως αποδείχτηκε, οι ασθενείς μπορούσαν πλέον να ανεχτούν πολύ καλύτερα την χημειοθεραπεία και χωρίς παρενέργειες. Και οι τρεις συγκεκριμένοι εθελοντές, που συμμετείχαν στην έρευνα, έζησαν περισσότερο από το μέσο όρο των 12 έως 13 μηνών που είναι το προσδόκιμο ζωής μετά τη διάγνωση αυτού του είδους άκρως επιθετικού καρκίνου. Κατά μέσο όρο έζησαν 22 μήνες, ενώ ο ένας ασθενής ζει ακόμα 34 μήνες μετά την πρωτοποριακή θεραπεία.
