προπαγάνδα περί πολιτικών ανοιγμάτων ιδίως προς την Κουρδική μειονότητα, μιας χώρας με έντονη την παρουσία του Πολιτικού Ισλάμ που επιχειρεί να παρουσιαστεί ως πρότυπο στο μουσουλμανικό κόσμο, χαράσσει βάναυσα η καθημερινότητα του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού.
Παρά την συγγνώμη του ίδιου του πρωθυπουργού Ερντογάν για τη μαζική σφαγή αθώων αμάχων στο Ουλούντερέ από την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία και την υπόσχεση για πραγματοποίηση ουσιαστικής έρευνας και απονομής δικαιοσύνης, τα δημοσιεύματα του τύπου αναφέρουν ότι «O ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΡΥΒΕΙ ΕΓΓΡΑΦΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ». Η εφημερίδα Ταράφ (12-5-2012) γράφει: «Ο στρατός κρύβει έγγραφα σχετικά με το Ουλούντερέ. 136 μέρες πέρασαν από την σφαγή στο Ουλούντερέ όπου σκοτώθηκαν 34 πολίτες μας αλλά το Γενικό Επιτελείο και οι στρατιωτικές μονάδες ακόμη δεν έστειλαν στην εισαγγελία τα έγγραφα που ζητήθηκαν. Στην εισαγγελία ειδικής δικαιοδοσίας του Ντιγιαρμπακίρ που ερευνά την σφαγή των 34 χωρικών στα σύνορα με το Ιράκ, έφτασαν τα αναμενόμενα από το Υπουργείο Εσωτερικών και την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης έγγραφα. Αλλά ακόμη δεν έχουν έρθει τα έγγραφα από αναμένονται από το Γενικό Επιτελείο και από τις στρατιωτικές μονάδες. Η εισαγγελία δεν αρκέστηκε στις εικόνες από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (İHA), αλλά ζήτησε και τα βίντεο από τις κάμερες των F-16 που βομβάρδισαν.
136 μέρες πέρασαν από την 28η Δεκεμβρίου 2011 όταν κοντά στο χωριό Ορτάκιοϊ στο Ουλούντερέ του νομού Σιρνάκ, 34 χωρικοί, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν παιδιά έχασαν την ζωή τους από βομβαρδισμό. Μετά το γεγονός οι σχετικές αναφορές και τα έγγραφα των επιθεωρητών του Υπουργείου Εσωτερικών και της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της τουρκικής βουλής, στάλθηκαν στην εισαγγελία του Ντιγιαρμπακίρ. Με βάση δικαστικές πηγές, το Γενικό Επιτελείο και οι τοπικές στρατιωτικές μονάδες δεν απάντησαν στα αιτήματα της εισαγγελίας. Ανάμεσα στις μονάδες που στάλθηκαν επιστολές και ερωτήματα από την εισαγγελία, περιλαμβάνονται η 22η ταξιαρχία Στρατοχωροφυλακής στην Σενόμπα του νομού Σιρνάκ, η 23η Συνοριακή Μεραρχία Στρατοχωροφυλακής με έδρα το Σιρνάκ, οι υποδιευθύνσεις Στρατοχωροφυλακής σε Μπάτμαν και Βαν, το 7ο Σ.Σ. στο Ντιγιαρμπακίρ και η Διοίκηση της 2ης Στρατιάς στην Μαλάτια. Εμβαθύνοντας την έρευνα η εισαγγελία εντόπισε ότι τα αεροπλάνα που βομβάρδισαν είχαν απογειωθεί από το Ντιγιαρμπακίρ. Η εισαγγελία εξετάζοντας τις εικόνες από τα ΙΗΑ έκρινε πως ήταν ανεπαρκείς και ζήτησε τα βίντεο από τα αεροπλάνα που βομβάρδισαν τους 34 ανθρώπους. Η εισαγγελία επίσης εξέτασε επίσης ανακοινώσεις και άρθρα που δημοσιεύτηκαν στον τύπο».
Στρατός και Στρατοχωροφυλακή συγκαλύπτουν το έγκλημα. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά, αλλά ούτε και η τελευταία. Εξάλλου, η αστική δικαιοσύνη και στην Τουρκία λειτουργεί σε διατεταγμένη υπηρεσία και είναι επιφορτισμένη με το έργο της καταδίκης της εργατικής τάξης και της Κουρδικής μειονότητας.
Αν στην Ελλάδα το αστικό κατεστημένο έχρησε την κουκούλα αντικείμενο του τρομονόμου, στην Τουρκία τη θέση της έχει πάρει η μαντίλα. Χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρει το δημοσίευμα, επίσης, της εφημερίδας Ταράφ (12-5-2012) «ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΝΤΙΛΑ ΤΟΥ»: «Ένα πρωί τον πήραν από την στάση του λεωφορείου και τον έριξαν στην φυλακή. Κατηγορία ήταν η συμμετοχή σε διαδήλωση του ΠΚΚ. Απόδειξη ήταν μια μαντίλα. Ο Τζιχάν τιμωρήθηκε σε 11 χρόνια φυλακή. Και κατασχέθηκε και η μαντίλα του. Ο τριτοετής φοιτητής της σχολής μηχανικών του πανεπιστημίου Γαλατάσεράι Τζιχάν Κιρμιζιγκιούλ συνελήφθη σε μια στάση λεωφορείου στην περιοχή Καγίτχανε΄ της Κωνσταντινούπολης, με την κατηγορία πως μετείχε σε διαδήλωση του ΠΚΚ, και με αποδεικτικό στοιχείο την μαντίλα που φορούσε φυλακίστηκε. Παρά την μαρτυρία των αστυνομικών πως ¨δεν θυμόμαστε¨, του επιβλήθηκε ποινή 33 ετών και 9 μηνών. Το δικαστήριο του αναγνώρισε ελαφρυντικά και μείωσε την ποινή στα 11 χρόνια και 3 μήνες. Στην απόφαση που λήφθηκε ομόφωνα αναφέρεται ως αποδεικτικό στοιχείο η μαντίλα που φορούσε ο Κιρμιζιγκιούλ.
Βαριά η απόφαση από το δικαστήριο. Στην δίκη που έγινε προχτές στο 14ο Κακουργιοδικείο Κωνσταντινούπολης στο δικαστικό μέγαρο Τσαλαγιάν, μετείχαν οι δικηγόροι του Τσαλαγιάν ο οποίος μετά από 25 μήνες προφυλάκισης στις φυλακές τύπου F στο Τεκίρνταγ είχε αφεθεί προσωρινά ελεύθερος. Οι δικηγόροι του ζήτησαν την αθώωση του. Αλλά το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για ¨συνέργεια προς το ΠΚΚ¨, ¨κατοχή εκρηκτικών¨ και ¨πρόκληση φθοράς¨ και τον καταδίκασε σε 33 χρόνια και 8 μήνες φυλακή. Το δικαστήριο του αναγνώρισε ελαφρυντικά και μείωσε την ποινή στα 11 χρόνια και 3 μήνες.
Φίλοι του Κιρμιζιγκιούλ που περίμεναν από το πρωί μπροστά στα δικαστήρια αντέδρασαν στην απόφαση. Ο Οζγκιούρ Μουμτζού –γιός του Ουγούρ Μουμτζού- δήλωσε : Σοκαριστήκαμε. Διότι ναι μεν αυτό είχε ζητήσει ο εισαγγελέας, αλλά δεν περιμέναμε το δικαστήριο να βγάλει μια τέτοια απόφαση. Υπάρχει και το στάδιο του Ανώτατου Δικαστηρίου. Ελπίζω εκεί να καταπέσει αυτή η απόφαση¨. Ο Κιρμιζιγκιούλ στις 20-2-2010 συνελήφθη στο Καγίτχανέ για συμμετοχή σε πέταγμα μολότοφ και προφυλακίσθηκε. Στην κοινή γνώμη η δίκη έγινε γνωστή ως ¨δίκη μαντίλας¨ και κατά την δεύτερη εκδίκαση της υπόθεσης ο κρυφός μάρτυρας που αρχικά είχε πει πως είδε τον Κιρμιζιγκιούλ να πετά την μολότοφ, άλλαξε την κατάθεση του και είπε πως ¨δεν είδε τον Κιρμιζιγκιούλ στο συγκεκριμένο σημείο, ούτε τον είχε ξαναδεί¨.
Στημένες κατηγορίες, δράση χαφιέδων, κατασκευή βαριών αδικημάτων. Όλα αυτά φυσικά μας φέρνουν στη μνήμη την υπόθεση της ζαρντινιέρας, το φοιτητή με τα πράσινα παπούτσια, τις άγριες σκηνές με τα ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ-Ασφαλίτες να τραμπουκίζουν κατά διαδηλωτών, να τους συλλαμβάνουν αιμόφυρτους και να τους φορτώνουν με σακίδια γεμάτα πολεμοφόδια, που επισείουν βαριές κατηγορίες, ικανές να σου καταστρέψουν την ζωή.
Όμως, και η ελευθεροτυπία δέχεται τα πυρά της τουρικής κρατικής τρομοκρατίας. Ο Τούρκος Αντιπρόεδρος Μπουλέντ Αρίντς, μιλώντας στο φόρουμ ΜΜΕ Τουρκίας-Αφρικής και απαντώντας σχετικά με τους φυλακισμένους δημοσιογράφους είπε τα εξής: ¨Μπορείτε να κάνετε λόγο για 1-2 δημοσιογράφους που βρίσκονται στην φυλακή λόγω των γραπτών τους, αλλά όταν μιλάτε για εκατοντάδες ή χιλιάδες αυτό σημαίνει πως έχετε κάποιο πρόβλημα στο μυαλό¨. Ο Αρίντς δήλωσε ¨Το γεγονός πως κάποιος είναι δημοσιογράφος του διασφαλίζει μήπως δικαίωμα να διαπράττει αδίκημα;¨ Ο υπουργός Ε.Ε. Εγεμέν Μπαγίς απαντώντας σε σχετικό ερώτημα είπε πως ο αριθμός των δημοσιογράφων που κρατούνται στην Τουρκία είναι 92. Ο Μπαγίς ανέφερε πως υπάρχει κάποιος εξ αυτών που δικάζεται για βιασμό και πρόσθεσε πως ¨Εννοώ πως υπάρχουν κάποιοι που δικάζονται για κοινά εγκλήματα¨
Με βάση όμως την αναφορά του Παρατηρητήριου ΜΜΕ ΒΙΑ στα τέλη του Μάρτη υπήρχαν στις φυλακές 100 δημοσιογράφοι και 35 διανομείς. Στις έρευνες αντιμετωπίζουν κατηγορίες ουσιαστικά σχετικά με ¨παρακολούθηση είδησης¨, ¨συγγραφή βιβλίου¨ , ¨συγγραφή άρθρου κριτικού για την εξουσία¨ και ¨εργασία σε κουρδικά ΜΜΕ¨ οι οποίες κρίνονται ¨αδικήματα¨ ως ¨ΜΜΕ παράνομης οργάνωσης¨. Με βάση την αναφορά 4 μόνο δημοσιογράφοι δικάζονται ξεκάθαρα για τις ειδήσεις που δημοσίευσαν, ή για τα σχόλια και τα βιβλία που έγραψαν. Το νομικό τρικ είναι πασιφανές. Γράφει π.χ. ένας Κούρδος ένα άρθρο κριτικό για την πολιτική του Ερντογάν στο κουρδικό θέμα, και μετά του ασκείται δίωξη για ¨διενέργεια προπαγάνδας τρομοκρατικής οργάνωσης¨…
Ποιος μπορεί όμως να μην συγκρίνει τα όσα συμβαίνουν στη γειτονική χώρα με τον νόμο Βενιζέλου κατά της ελευθεροτυπίας, τους σχεδιασμούς ελέγχου στο ίντερνετ ώστε να καταστείλει η ελεύθερη εναλλακτική πληροφόρηση, αλλά και τις ορδές των ΜΑΤ να χτυπούν βάναυσα ρεπόρτερ και εικονολήπτες, για να μην καταγράφουν την βάναυση-δολοφονική συμπεριφορά τους απέναντι τον κόσμο της εργασίας που αγωνίζεται για τα δικαιώματα του.
Τελικά η εκδοχή του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού με το Ισλάμ στην Τουρκία και αντίστοιχα με το Χριστιανισμό στην Ελλάδα, εκτός από κοινότητα βάναυσων μεθόδων, έχει κυρίως, κοινότητα σκοπών, εξυπηρετώντας και οι δύο τον κόσμο του πλούτου.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
