6ης Μαΐου δεν οφείλεται μόνο στο θυμό του εκλογικού σώματος. Μεγάλη ευθύνη φέρει η λανθασμένη στρατηγική που είχε στόχο τον Βενιζέλο, αλλά και η μεσοβέζικη στάση έναντι της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Η αλλαγή στρατηγικής, που τώρα έχει στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τον δημαγωγικό λόγο των ΑΝ. ΕΛ, είναι βέβαιο ότι θα φέρει αποτελέσματα. Αρκεί βεβαίως η Νέα Δημοκρατία να μην επικεντρώσει τις επιθέσεις της στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας νέος άνθρωπος, ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ των νέων ψηφοφόρων, και ως εκ τούτου οι προσωπικές επιθέσεις των καθιστούν συμπαθή.
Αυτό που προέχει είναι να καταδειχθεί ότι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, κατά κύριο λόγο, εκτός από ανεδαφικές είναι και αδιέξοδες. Αυτό όμως θα πρέπει να συνδυασθεί και με μια ρεαλιστική αντεπίθεση του εφικτού, όσον αφορά το έλλειμμα των 5 δισ., αλλά κι ένα σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης που ο βασικός στόχος του θα είναι η ανεργία.
Σ’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση εκτός της αλλαγής στρατηγικής, η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται και να επανακαθορίσει το πολιτικό της στίγμα. Να επανορθώσει το μέγα λάθος που έκανε εγκαταλείποντας τον «μεσαίο χώρο», στρεφόμενη και πάλι στη μεγάλη δεξαμενή των κεντρώων ψηφοφόρων.
