Οι δύο μεγάλο-ιδιώτες προχωρούν στη δημιουργία κοινών επενδυτικών κεφαλαίων και σε από κοινού εξαγορές. Έτσι έρχονται πιο κοντά ακολουθώντας τη συμβουλή του «πατριάρχη» Τζον Ροκφέλερ ότι δηλαδή «μια φιλία βασισμένη στις επιχειρήσεις είναι καλύτερη από ότι μια επιχείρηση βασισμένη στη φιλία».
Σιγά-σιγά αποκαλύπτονται αυτοί, οι οποίοι κρύβονται πίσω από τους πολιτικούς και ποιος ξέρει ποιοι κρύβονται και πίσω από αυτούς, αφού η πυραμίδα έχει πολλά επίπεδα και πάντα υπάρχει μεγαλύτερο ψάρι. Θυμίζουμε πως ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ είχε δώσει την εντολή στον καθηγητή, Zbigniew Kazimierz Brzezinski, να διοργανώσει ένα κλαμπ κορυφαίων πολιτικών και επιχειρηματιών αρχικά από τις Η.Π.Α., την Ιαπωνία και την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη φαινομενική δικαιολογία της ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ των τριών αυτών πόλων, την Τριμερή Επιτροπή. Κύριος σκοπός της Επιτροπής είναι η διοικητική ένωση του πλανήτη ή αλλιώς η παγκόσμια διακυβέρνηση και επειδή δεν πρόκειται για κρατικό οργανισμό το μυαλό μας πάει σε μία ιδιωτική παγκόσμια κυβέρνηση πολυεθνικών ή μίας υπέρ-πολυεθνικής εταιρείας.
Στόχος της εταιρείας θα είναι να αγοράσει όλα τα χρέη των κρατών και να συγκεντρώσει τον παγκόσμιο πλούτο σ’ ένα κέντρο. Να σημειωθεί εδώ ότι το ίδρυμα Ροκφέλερ έχει συλλέξει σήμερα τους παραδοσιακούς σπόρους του 95% των σημαντικότερων καλλιεργειών δημητριακών του πλανήτη – σιτάρι, κριθάρι και καλαμπόκι. Πότε συνέβη αυτό; Όσο κοιμόμασταν.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση και η Ατζέντα 21 οδηγούν λοιπόν στον απόλυτο συγκεντρωτισμό καθώς και στην κατάργηση κάθε έννοιας ελευθερίας και ισότητας. Οι άνθρωποι θεωρούνται εξαρτήματα για να δουλεύει η μηχανή και να προχωράει ο πλανήτης προς την απόλυτη χούντα του χρήματος, της απανθρωπιάς και της ισοπέδωσης των αξίων. Η υπερπολυεθνική θα είναι το κέντρο και οι πολίτες τα μέλη-υπάλληλοι της. Τα περί λαϊκής κυριαρχίας θα αποτελούν μακρινό παρελθόν για τους μεγαλύτερους και άπιαστο όνειρο για τους νεώτερους.
Η αδιαφορία των πολιτών και η ανικανότητα των πολιτικών έγινε το πάτημα για τη προώθηση των «άρρωστων» αυτών σχεδίων της παγκόσμια διαπλοκής. Μακάρι να επρόκειτο για συνωμοσιολογία, αλλά οι μάσκες καθημερινά πέφτουν.
Βέβαια θα πρέπει να γνωρίζουν οι κύριοι αυτοί ότι υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες, οι οποίοι όταν ενεργοποιηθούν μπορούν να ανατρέψουν η να μπλοκάρουν σχέδια που χρειάστηκε πολύς χρόνος και πολλές θυσίες σε βάρος των λαών για να καταστρωθούν.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι στα παγκόσμια βιβλία της ιστορίας διαβάζουμε για ένα λαό ατίθασο, δυσκολοκυβέρνητο, εγωιστή, περήφανο αλλά και περίεργο, ο οποίος έχει αλλεργία στην καταπάτηση του υπέρτατου αγαθού της ανθρωπότητας, την ελευθερία και μάχεται κάθε φορά για να την εξασφαλίσει όχι μόνο γι’ αυτόν μα και για άλλους, χαλώντας τα σχέδια. Αν και κοιμισμένος αρκετά χρόνια τώρα σαν να άνοιξε το ένα μάτι και επειδή τον πήραν χαμπάρι ετοιμάζουν ορό. Θα αντέξει; Ανατρέξτε στην ιστορία.
