εν ζωή μια καινούργια προσπάθεια που φέρνει τον τίτλο Φεστιβάλ Νέων Μουσικών Γερμανίας.
Έχοντας ως εμψυχωτή τον μεγάλο δάσκαλο της Λαϊκής μας Μουσικής κύριο Θανάση Πολυκανδριώτη, ο οποίος πλαισίωσε με τη παρουσία του την εκδήλωση και δίπλα του μια ομάδα μουσικών της περιοχής, που είχε πιστέψει στο θαύμα, τίποτα πλέον δε θα μπορούσε να ανατρέψει το αποτέλεσμα της επιτυχίας.
Στοιχείο βασικής προϋπόθεσης η ανάδειξη όλων των νέων που ασχολούνται με τη μουσική, σύνθεση, στίχο, ξεκινώντας μια προσπάθεια ανεύρεσης δρόμων διεξόδου προς τον μαγικό κόσμο της μουσικής, ούτως ώστε να είναι πιο εύκολη η παρουσία και η γνώση τους σε αυτή.
Η αλήθεια είναι όμως πως με τον ερχομό του μεγάλου μουσικού, ένας διαφορετικός άνεμος άρχισε να φυσάει ξαφνικά στη καρδιά μας.
Η ψυχή μας άρχισε να χορεύει σε ένα μεθυσμένο μουσικό ρυθμό που ήταν σαν να ερχόταν από τα βάθη της αρχαίας ιστορίας μας, της βυζαντινής αρχοντιάς και της ρεμπέτικης παρανομίας.
Τη Υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια και τη
Συννεφιασμένη Κυριακή ξαφνικά τα τραγουδάμε μαζί.
Ο κύριος Πολυκανδριώτης, που όλοι τον φωνάζουν πλέον δάσκαλο, μικροί και μεγάλοι, άρχισε να παίζει μαζί μας ένα περίεργο μουσικό παιχνίδι.
Μας έδινε την εντύπωση πως εμπλουτιζόταν από έναν περίεργο ενθουσιασμό και μεθούσε από τον σεβασμό και την αγάπη που του έδειχναν, όμως κάτι περίεργο τον έκλεβε και τον εξαφάνιζε όσο βρισκόταν σε κύκλους και στέκια νέων παιδιών, ο οποίος γινόταν ένα μ αυτά δίνοντας την υπόσχεση πως θα είναι πάντα δίπλα, κοντά, μαζί τους. Ένας άλλος κύριος... δάσκαλος... αδερφός... φίλος.
Την εκδήλωση είχαμε χωρίσει σε τρείς ενότητες.
1. Τη συμμετοχή των παιδιών μας στο διαγωνισμό από όπου και θα έβγαιναν με επιλογή τα ταλέντα μας.
2. Τη δημιουργία ενός μουσικού σχήματος που θα είναι σε θέση να συνοδεύει τους καλεσμένους μας σε συναυλίες και
3. τη τελική φάση με τη συμμετοχή και παρουσία των παιδιών μας σε συναυλία μαζί με τον καλεσμένο μας.
Έκπληκτοι συνοδεύαμε ένα ένα τα στάδια και τη εξέλιξη της εκδήλωσης, παίρνοντας κουράγιο και δύναμη από τη θέληση και το πείσμα των παιδιών.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους πίστεψαν και συνόδευσαν τη προσπάθεια μας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά μας και μάλιστα όχι μόνο σε αυτά που πέρασαν τη τελική φάση αλλά και σ' αυτά που συμμετείχαν και πάλεψαν για να τα καταφέρουν και τους υπόσχομαι πως και του χρόνου θα έχουν την ανάλογη ευκαιρία. Ας στρωθούν λοιπόν στις πρόβες.
Είναι σημαντικό για μας που ζούμε στο εξωτερικό, στη καρδιά της Ευρώπης, στη Γερμανία και ιδιαίτερα τη χρονική στιγμή που τα εδώ τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης στάζουν μέλι για την Ελλάδα μας, να έχουμε το κύρος και τη δύναμη να τους μεταφέρουμε τα στοιχεία και τη ταυτότητα του Ελληνισμού, της κουλτούρας μας, της ιστορίας μας και τις γνώσεις μας.
Είναι σημαντικό να σηκώνεις ψηλά το κεφάλι και να φωνάζεις πως είσαι, ήσουν και θα παραμείνεις παρών, προς πάσα κατεύθυνση, δίπλα στα προβλήματα της πατρίδος σου .
Είναι σημαντικό να φωνάζεις και να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα σου, το μέλλον σου, την παρεχόμενη εκπαίδευση που τη βιάζουν συστηματικά.
Είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις τη περηφάνια στο πετσί σου, έτσι απλά και μόνο γιατί γεννήθηκες Έλληνας.
Συγγνώμη δάσκαλε.... άργησα να γράψω τούτο το δελτίο, όμως δε μπορούσα να το βάλω σε μια σειρά, σε έναν δρόμο... τόσο μεγάλη η ψυχολογική μου φόρτιση.
Δε φτάνουν κι ούτε χρειάζονται μεγάλα λόγια και κουβέντες για να σου μεταφέρουμε το θαυμασμό και την αγάπη που νιώθουμε για σένα και το έργο σου γιατί ειλικρινά νιώθω περισσότερο τη πίεση να σου φωνάξω:
Δάσκαλε, τώρα που είσαι κάτω στη πατρίδα πες σε όλους τους πατριώτες μας ότι στη Γερμανία ακόμη και τα μικρά Ελληνάκια ψήλωσαν, συμμετέχουν, αγωνίζονται και γράφουν τη δική μας ιστορία στην αλλοδαπή, εκεί στα ξένα.
Θα είναι στο πλευρό μας μωρέ και θα αγωνιστούν μαζί μας για μια Ελλάδα ελεύθερη και περήφανη.
Κλείνω με ένα ταπεινό ευχαριστώ, υποκλίνοντας σε όλους αυτούς που πίστεψαν και υιοθέτησαν τα όνειρα μας και ιδιαίτερα στα παιδία.
ταπεινά
για την οργανωτική επιτροπή
Παναγιώτης Μιχαηλίδης
