Στις εκλογές της 6ης Μαΐου, το κίνημά μας στηρίχθηκε από σχεδόν το 1% της ελληνικής κοινωνίας. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι μέσα από την εκλογική διαδικασία κερδίσαμε συναγωνιστές και καταφέραμε να επικοινωνήσουμε σε μία αρκετά μεγάλη μερίδα του κόσμου, την ανάγκη του συλλογικού αγώνα και του αισθήματος της αλληλεγγύης.
Χρησιμοποιούμε τις εκλογές ως ένα επικοινωνιακό εργαλείο, το οποίο εν συνεχεία στρέφουμε απέναντι στο ίδιο το σύστημα.
Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και απ’ το γεγονός ότι μετά την 6η Μαΐου δεχόμαστε καθημερινά δεκάδες τηλεφωνήματα απ’ όλη την Ελλάδα, από ανθρώπους που κατανόησαν ότι πρέπει να αποδράσουν από την ατομικότητά τους και να συστρατευτούν στον συλλογικό αγώνα για την ανατροπή της μαύρης πραγματικότητας που βιώνουμε. Πολλοί εξ αυτών επικοινώνησαν μαζί μας, εκφράζοντας την ειλικρινή επιθυμία τους να αγωνιστούν στο πλάι μας. Άλλοι, βιώνοντας στο πετσί τους την εξαθλίωση που επιφέρει το βάρβαρο σύστημα και οι πολιτικοί εκφραστές του, επικοινωνούν μαζί μας ως την έσχατη επιλογή για να βρουν μία άμεση λύση στα καθημερινά τους αδιέξοδα. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας που αισθάνονται να χάνουν τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους, αντιλαμβάνονται πλέον την ανάγκη της συλλογικότητας.
Τον τελευταίο μήνα, όπως και τα προηγούμενα τρία χρόνια άλλωστε, πράττουμε απλά αυτό που επιτάσσει η συνείδησή μας. Στεκόμαστε έμπρακτα δίπλα σε όποιον συνάνθρωπό... μας έχει ανάγκη και παλεύουμε μαζί του για τη δημιουργία μίας καλύτερης κοινωνίας.
Παρατηρούμε ότι οι συνάνθρωποί μας που έχουν ανάγκη πολλαπλασιάζονται καθημερινά, συμπληρώνοντας ένα παζλ μιας άνευ προηγουμένου ανθρωπιστικής καταστροφής που συντελείται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το επόμενο θύμα των τραπεζιτών είναι ο ισπανικός λαός. Η ισπανική κυβέρνηση, ακολουθώντας την «πετυχημένη» συνταγή της ελληνικής ομόλογής της, επιδίδεται και αυτή με τη σειρά της σε μία προσπάθεια εξαθλίωσης του ισπανικού λαού, με στόχο την διατήρηση της κερδοφορίας των τραπεζών. Και οι υπόλοιποι λαοί έπονται.
Ο κοινωνικός κατακερματισμός που συντελείται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πλέον, δεν έχει προηγούμενο.
Άνθρωποι που κάποτε ζούσαν αξιοπρεπώς καλούνται να θυσιαστούν στον βωμό της ακατάσχετης απληστίας κάποιων ολίγων.
Ο κοινωνικός μεσαίωνας είναι εδώ. Στην χώρα μας, οικογένειες μένουν πλέον χωρίς νερό και ηλεκτρικό, αλλά κυρίως δίχως αξιοπρέπεια.
Οι πάλαι ποτέ υπηρεσίες κοινής ωφελείας μετατρέπονται σε εισπρακτικοί μηχανισμοί των τραπεζών.
Δρουν πλέον ως οι στιγνότεροι εκ των κερδοσκόπων, κόβοντας ανάλγητα σε εκατοντάδες ανήμπορους συμπολίτες μας, την πρόσβασή τους σε δύο από τα σημαντικότερα κοινωνικά αγαθά που είναι άκρως απαραίτητα για την επιβίωσή τους.
Εμείς όμως, ως κίνημα που δε μένει στα λόγια, δεν αρκούμαστε σε φιλολαϊκές εξαγγελίες και κοινωνική πολιτική μέσω τηλεοπτικών πάνελ και προεκλογικών περιπτέρων. Εμείς μιλάμε με πράξεις.
Επισκεπτόμαστε άμεσα τους συνανθρώπους μας που μας καλούν και τους επανασυνδέουμε το ρεύμα και το νερό. Στηρίζουμε ψυχή και σώμα, πνευματικά και υλικά, κάθε συνάνθρωπο μας που έχει ανάγκη.
Η προσπάθειά μας είναι να απαντήσουμε στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας, χωρίς να χάνουμε όμως τον απώτερο στόχο μας που είναι η ανατροπή των κοινωνικών δομών που αναπαράγουν την ανθρώπινη δυστυχία και εκμετάλλευση. Διαβαίνοντας το δύσβατο μονοπάτι της ανατροπής, προσπαθούμε παράλληλα να εμφυσήσουμε το αίσθημα της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας μεταξύ των ανθρώπων. Όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε, στέλνοντας μια για πάντα τους δυνάστες μας στο περιθώριο της ιστορίας.
Οι επιστολές που λαμβάνουμε από συνανθρώπους μας, είναι ενδεικτικές της ζοφερής πραγματικότητας που βιώνει η κοινωνία μας αλλά και έμπρακτη απόδειξη του ρόλου μας αλλά και των πράξεών μας. Η καθημερινή επικοινωνία μας τον κόσμο μας δίνει και το κουράγιο για να συνεχίσουμε δυνατότεροι τον δύσκολο αγώνα μας.
Παραθέτουμε μία επιστολή συνανθρώπου μας που στάλθηκε μέσω e-mail προ ολίγων ημερών και είναι πραγματικά συγκινητική:
«Αγαπητοί φίλοι,
Σήμερα έγινε διακοπή του ρευματος στο σπίτι μας. Είμαι άνεργος εδώ και δύο χρόνια, χήρος και πατέρας δύο ανήλικων παιδιών(...) Σας ενημερώνω ότι είμαι άνεργος από την άνοιξη του 2009 μετά από 22 χρόνια παραγωγικής εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Το μόνο εισόδημά μας είναι μιά σύνταξη χηρείας των 400 Ευρω, που παίρνουν τα ανήλικα τέκνα μου.
Η διατροφή τους, τα φροντιστήριά τους, τα βασικά της διατροφής τους και άλλα έξοδά τους δεν αφήνουν περιθώρια να μείνουν χρήματα για την αποπληρωμή των λογαριασμών, τουλάχιστον τώρα. (...)Αναμένω την συμβουλή σας και στηρίζω πάντα την πρωτοβουλία σας, σαν Κίνημα δεν πληρώνω. Είμαι σε απόγνωση και προσπαθώ να κάνω το καλύτερο για αυτά τα παιδιά.
Εδώ και δύο χρόνια δεν έχω πάει για καφε, για ποτό, για φαγητο έξω με φίλους.
Δεν ξοδεύω χρήματα για τον εαυτό μου, δεν κάνω τίποτα που να στερεί από αυτά τα παιδιά τα βασικά τους. Έφτυσα αιμα να τα μεγαλώσω μόνος μου από την ημέρα που έχασαν την μητέρα τους πριν 12 χρόνια και ήταν 2,5 χρονών ο γιός μου και μόλις 6 μηνών η κόρη μου. Είμαι υπερήφανος για όσα κατάφερα και τώρα ντρεπομαι να τα κοιτάξω στα μάτια, επειδή είμαι ανίκανος να τους δώσω τα βασικά.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων που τουλάχιστον με ακούσατε, γιατί έπρεπε κάπου να τα πω.
Συγχαρτήρια για την ευαισθησία και το έργο σας.
Θ.Τ.»
Επισκεφτήκαμε άμεσα τον συνάνθρωπό μας και του επανασυνδέσαμε το ρεύμα. Συζητήσαμε μαζί του για πάνω από μία ώρα και τον τονώσαμε ηθικά. Εκτός από ένα μεγάλο χαμόγελο κερδίσαμε και έναν συναγωνιστή. Η επιστολή που λάβαμε μετά την επανασύνδεση είναι η ακόλουθη:
«Ένα μεγάλο ευχαριστώ! Φίλοι μου, η ανταπόκρισή σας στο πρόβλημά μου ήταν το λιγότερο εντυπωσιακή και γεμάτη ευαισθησία. Ένιωσα πως είχα έναν φίλο που κατανοούσε τα προβλήματά μου.
Είμαι μαζί σας πιά σε ότι και να κάνετε. Ακόμα κι αν δεν μπορούσατε να κάνετε κάτι, μου δείξατε με τον τρόπο σας ότι αξίζετε το ενδιαφέρον του κόσμου και θεωρώ μοναδικό αυτό που κάνετε. Πρέπει να καταλάβουν κάποιοι, οτι δεν προσπαθούμε να ξεφύγουμε από τις υποχρεώσεις μας.
Πρέπει επιτέλους να κατανοήσουν ότι όσο τα δικαιώματά μας τείνουν να εξαφανιστούν και ταυτόχρονα οι υποχρεώσεις μας πολλαπλασιάζονται δυσανάλογα, δεν υπάρχει περίπτωση να ανταποκριθούμε. Όλοι μας έχουμε την θέληση, αρκεί να μας δοθεί η ευκαιρία να σταθούμε στα πόδια μας. Ευχαριστώ και πάλι για όλα. Είμαι μαζί σας και μακάρι να μπορέσω να προσφέρω ότι μπορώ και όσο μου επιτρέπουν οι υποχρεώσεις που συνειδητά έχω αναλάβει τόσα χρόνια, μεγαλώνοντας δύο παιδιά.
Από τη μεριά μου είμαι κοντά σας και αν μπορώ να δώσω το παραμικρό ότι κι αν είναι αυτό είμαι εδώ.
Με απέραντη εκτίμηση και συνειδητή υποστήριξη, στον άξιο αγώνα σας!
Θ.Τ.»
Ο άνθρωπος αυτός, αποτελεί έναν από τους εκατοντάδες συμπολίτες μας που βρίσκονται στα όρια της απόγνωσης.
Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι χτυπάει και για μας η καμπάνα της κοινωνικής απομόνωσης που μας επιφυλάσσει το ανθρωποφάγο σύστημα.
Καλούμε όλους τους συμπολίτες μας να στηρίξουν το Κίνημα Δεν Πληρώνω στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα αντίστασης στους υπεύθυνους της εξαθλίωσής μας. Κυρίως όμως, σας καλούμε να μας ενισχύσετε με την αγωνιστική σας προσφορά και παρουσία σας.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ! για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω!
Κίνημα Δεν Πληρώνω
kinimadenplirono.gr
