Τα αρχαιολογικά ευρήματα και επιγραφές που εντοπίστηκαν στον αρχαιολογικό χώρο της Μεθώνης Πιερίας, χαρακτηρίζονται ως τα σημαντικότερα των τελευταίων 50 χρόνων, ενώ οι μελέτες τους βρίσκονται ακόμη σε αρχικό στάδιο. Τα ευρήματα - επιγραφές, χαράγματα, εμπορικά σύμβολα κεραμικά σκεύη – συγκολλήθηκαν το 2007 και μόλις πέρσι εκδόθηκε από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας ένας τόμος που περιλαμβάνει τις μελέτες και αναλύσεις γύρω από αυτά, ενώ ταυτόχρονα ανοίγει ο πρώτος κύκλος συζητήσεων μεταξύ αρχαιολόγων από όλο τον κόσμο για την αξιολόγηση των ευρημάτων.
Στο πλαίσιο αυτό διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη από το ΚΕΓ το διήμερο διεθνές συνέδριο «Πανέλληνες εις Μεθώνην: γραφή και ύστερη γεωμετρική και πρωτοαρχαϊκή Μεθώνη, Μακεδονία», με περίπου 40 ειδικούς επιστήμονες από τους χώρους της αρχαιολογίας, της επιγραφικής, της αρχαίας ιστορίας, της φιλολογίας και της γλωσσολογίας.
Στην πρώτη μέρα του συνεδρίου, ήδη, οι ειδικοί συμφώνησαν ότι οι πρώτες διαπιστώσεις από τα ευρήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικές, και προσφέρουν πλήθος νέων πληροφοριών για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, που χρήζουν περαιτέρω αναλύσεων, καθώς ενδεχομένως να φέρουν στο φως άγνωστες πτυχές.
«Τα ευρήματα της Μεθώνης, χρονολογούνται στο 730-690 π.Χ., και είναι τα μοναδικά που έχουν βρεθεί στην Μακεδονία. Τα δε γράμματα των επιγραφών είναι τα αρχαιότερα χαράγματα που γνωρίζουμε. Δεν υπάρχουν άλλες γραπτές μαρτυρίες στον συγκεκριμένο χώρο και στον συγκεκριμένο χρόνο» επεσήμανε ο αναπληρωτής καθηγητής Επιγραφικής των Κλασσικών Σπουδών Φιλολογίας του ΑΠΘ, και ερευνητής του ΚΕΓ, Γιάννης Τζιφόπουλος. Κατά την ίδια περίπου περίοδο, χαράγματα σε επιγραφές έχουν βρεθεί από ανασκαφές στην Κρήτη, την Αττική, την Εύβοια και την Ιταλία.
Η αρχαία Μεθώνη, ισχυρό εμπορικό κέντρο της Ν.Α. Ευρώπης
Όπως προκύπτει από τις πρώτες αξιολογήσεις των ευρημάτων, η αρχαία Μεθώνη, αποτελούσε το ισχυρότερο διακομιστικό εμπορικό κέντρο των Βαλκανίων προς το νότο, και είχε αναπτύξει πλούσια δραστηριότητα και δίκτυο εμπορικό, οικονομικό, λογοτεχνικό και αποικιακό. Διέθετε μεγάλες εμπορικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις – όπως στη σημερινή Σίνδο, μόνο που η σύγκριση γίνεται στα μεγέθη της εποχής, και δύο λιμάνια, όπου προσάραζαν τα πλοία, τα οποία ήταν μεγαλύτερα από της Θάσου, που αναπτύχθηκαν 50 χρόνια μετά.
«Τα λιμάνια της Μεθώνης ήταν τα ασφαλέστερα του Θερμαϊκού και η ανάπτυξή τους οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι βρισκόταν πολύ κοντά στις πλουτοπαραγωγικές πηγές – ξυλεία και μέταλλα – αλλά και στις γειτονικές περιοχές, όπου μεταφέρονταν τα εμπορικά προϊόντα» αναφέρει ο κ.Τζιφόπουλος.
