«Οι Έλληνες ψηφοφόροι έδωσαν την αντιφατική τους ετυμηγορία. Ενώ το 55 τοις εκατό ψήφισαν κόμματα που ήταν κατά των όρων του πακέτου στήριξης, εντούτοις μια κυβέρνηση υπέρ του πακέτου στήριξης, πρόκειται να σχηματιστεί - τέτοια είναι η φύση του εκλογικού συστήματος στην Ελλάδα (που επιβραβεύει το πρώτο κόμμα με μπόνους 50 επιπλέον βουλευτικές έδρες). Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας θα ηγηθεί της κυβέρνησης, παρόλο που ένας στους τρεις ψηφοφόρους που το υποστήριξαν, νοιάζονται ελάχιστα για το κόμμα και τον ηγέτη του, αλλά αισθάνθηκαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από τον να τον ψηφίσουν, επειδή η εναλλακτική λύση -μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- θα μπορούσε να φέρει στο Έθνος σύσσωμη την οργή του Βερολίνου, της Φραγκφούρτης και των Βρυξελών. Αυτή είναι μια δυσοίωνη αρχή, για μια νέα κυβέρνηση με ένα βουνό προκλήσεων, όπως θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.
Λοιπόν τι έπεται; Αφήνοντας κατά μέρος τις ανοησίες των επόμενων ημερών (οι οποίες θα είναι αναγκαίες, πριν το εκφυλισμένο σοσιαλιστικό κόμμα Πασοκ βρει την «κατάλληλη επιχειρηματολογία» που θα του επιτρέψει να εξηγήσει στον εαυτό του, την υποστήριξη στην κυβέρνηση της Ν.Δ.) το σημαντικότερο στοιχειό, στο οποίο προσβλέπουν είναι η επικείμενη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 28 και 29 Ιουνίου, όπου ένα 3ο πακέτο οικονομικών μέτρων στήριξης θα συγκροτηθεί. Παρά τις διαμαρτυρίες της Γερμανίας (ότι η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει στους όρους και τις προϋποθέσεις του 2ου Πακέτου Οικονομικών μέτρων) η πραγματικότητα μας έχει ξεπεράσει και ουσιαστικά ακύρωσε το πακέτο 2ο πακέτο στήριξης. Για να το θέσουμε απλά, όλες οι βασικές υποθέσεις (κυρίως όσον αφορά στην ύφεση στην Ελλάδα και τις σχετικές προβλέψεις για τα φορολογικά έσοδα) έχουν παραβιαστεί από τα γεγονότα επί του εδάφους. Το 3ο πακέτο στήριξης είναι αναπόφευκτο, δεδομένου ότι ένα Grexit θα ισοδυναμούσε με την άμεση διάλυση της Ευρωζώνης.
Αυτό που είναι πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ότι η Ευρώπη θα ανταμείψει τη Νέα Δημοκρατία με χαλάρωση των όρων από2ο πακέτο στήριξης. Αυτή η χαλάρωση θα σήμαινε τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς, ένα θρίαμβο. Δυστυχώς ο ενθουσιασμός, θα είναι πιο σύντομος από αυτόν που ακλούθησε το 2ο πακέτο και σχεδόν ανύπαρκτος σε σχέση με την ευθυμία που έφερε το 1ο πακέτο στήριξης.
Ποια θα είναι η ουσία του 3ο πακέτο στήριξης; Ένα 2ο πακέτο στήριξης, σε πιο light μορφή. Στην Ελλάδα θα δοθεί ένα επιπλέον χρονικό διάστημα 3 έως 5 χρόνων για να φέρει το δημοσιονομικό της έλλειμμα κάτω από το μαγικό όριο του 3%. Η κυβέρνηση Σαμαρά, η όποια είναι δεσμευμένη με τους όρους του 2ου πακέτου να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες κατά 11. 5 δισ μέσα σε ένα μήνα, πιθανότατα θα του επιτραπεί τη γλιτώσει με μικρότερο στόχο, (ας πούμε 5 δισ) . Η Ελλάδα προφανώς θα δανειστεί επιπλέον 50 δισ και στη νέα συνταγή θα προστεθούν κάποιες ανακοινώσεις σχετικές με τη διαρθρωτική χρηματοδότηση των επενδυτικών σχεδίων. Κατά την εκτίμησή μου μια τέτοια χαλάρωση θα είναι η χειρότερη δυνατή εξέλιξη για την Ελλάδα και καταστροφική για την Ευρώπη.
Επιτρέψτε μου να εξηγήσω γιατί είμαι πεπεισμένος ότι μια χαλάρωση των όρων και των προϋποθέσεων της ελληνικής διάσωσης, θα επιφέρει ένα δυσμενές αποτέλεσμα για όλους. Η ελληνική οικονομία είναι πραγματικά τραυματισμένη. Οι πιστωτές και το κύκλωμά τους, έχουν πάθει τόση σοβαρή ζημιά, που ακόμη και αποτελεσματικές και κερδοφόρες επιχειρήσεις έχουν αποκοπεί από τις αγορές κεφαλαίων, αλλά και τις διεθνείς αγορές (εφόσον οι προμηθευτές δεν θα δέχονται τις ελληνικές τραπεζικές εγγυήσεις, τις οποίες οι ελληνικές επιχειρήσεις χρειάζονται για να εισάγουν πρώτες ύλες). Αυτοί οι πιστωτές θα πληγούν κάτω από αυτούς τους νέους όρους και προϋποθέσεις, όπως τους περιέγραψα παραπάνω. Ούτε η παράταση των αποπληρωμών των νέων δανείων στον αφερέγγυο κράτος (το οποίο όλοι γνωρίζουν ότι θα οδηγηθεί ξανά στη χρεοκοπία), ούτε τα νέα δάνεια θα αλλάξουν αυτή την κατάσταση. Επιπλέον οι νέες περικοπές δαπανών, ακόμη και αν είναι λιγότερες απ ότι είχε προβλεφθεί απ το 2ο πακέτο στήριξης, θα δώσουν άλλη μια ώθηση στην ύφεση. Με λίγα λόγια δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μια τέτοια χαλάρωση, απλά θα παρατείνει τον μαρτυρικό θάνατο της ελληνικής κοινωνικής οικονομίας, ενώ την ίδια στιγμή θα εξαντλήσει τα ελάχιστα αποθέματα υπομονής χωρών, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Φιλανδία και η Αυστρία.
Για να το θέσω διαφορετικά, όταν τον επόμενο Δεκέμβριο ξεκαθαρίσει ότι ένα πιο χαλαρό ακόμη σχέδιο διάσωσης έχει αποτύχει, αυτή η συνειδητοποίηση θα προστεθεί στις εντάσεις που υπάρχουν ήδη στην Ευρώπη, επιταχύνοντας περαιτέρω τις φυγόκεντρες δυνάμεις που θα διασπάσουν την Ευρώπη.
Έτσι, αν μια χαλάρωση της ελληνικής διάσωσης δεν πετύχει, τότε τι θα πετύχει; Για ποια πράγματα θα πρέπει να παζαρέψει η ελληνική κυβέρνηση; Η ουσία της πρότασής μου είναι, ότι η Ελλάδα για την ακρίβεια, δεν χρειάζεται περισσότερα χρήματα. Το να ρίξει κανείς επιπλέον «καλό» χρήμα μέσα στα βουνά «κακού» χρήματος, που έχουν μπει στην τρύπα της λιτότητας, είναι άστοχο.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια διαφορετική λογική. Μια νέα συνταγή σε αντίθεση με τις διαφορετικές δόσεις του ίδιου δηλητηρίου. Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία, Ιταλία, ολόκληρη η Ευρώπη απαιτεί, ότι για να σταματήσει ο ευρώ- εκτροχιασμός χρειάζονται 3 πράγματα: (α) άμεση ανακεφαλαιοποίηση των προβληματικών τραπεζών της από το EFSF, (με ρύθμιση της Κεντρικής τράπεζας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών ), (β) το καθεστώς του Μάαστριχτ για δανειοδότηση στην περιφέρεια να μετατραπεί σε θέμα της ΕΚΤ, (με παράλληλη έκδοση ομολόγων της ΕΚΤ), και (γ) ένα επενδυτικό πρόγραμμα αποκατάστασης που θα χρηματοδοτήσει από κοινού , από την ΕΤΕΠ και ΕΚΤ (σε αντίθεση με τα ευρωπαϊκά θεσμικά ταμεία που δεν λειτουργούν σωστά).
Αυτά τα τρία βήματα (αντικατοπτρίζουν τη Μετριοπαθή Πρότασή) θα αποδειχτούν λιγότερα ακριβά από τη σημερινή κλιμάκωση των άσκοπων διασώσεων. Η διαφορά είναι ότι δίνουν μια θαυμάσια ευκαιρία να ανατραπεί η κρίσης σε αντίθεση με τις διασώσεις που οδηγούν σε αδιέξοδα.
Αλλά μπορεί μια ελληνική κυβέρνηση να διαπραγματευτεί όλα αυτά για λογαριασμό της ευρωπαϊκής Περιφέρειας; Φυσικά και όχι. Αλλά μπορεί να κάνει ένα γρήγορο ξεκίνημα ζητώντας τα ακόλουθα: Αντί των νέων δανείων ως μέρος του πακέτου το 3ο πακέτο στήριξης, η Ευρώπη να βγάλει από τα ελληνικά λογιστικά βιβλία τα χρήματα που της δόθηκαν για να τα παραχωρήσει σε ελληνικές τράπεζες και να κάνουν «ευρωπαϊκές» τις τράπεζες. Αυτό είναι βάσιμο και θα ακουγόταν ελκυστικό ακόμη και στην ΕΚΤ στο ΔΝΤ, στο Παρίσι και στην Ουάσιγκτον. Σε όλους τους γνώστες των οικονομικών. Επίσης, τη στιγμή που η Ελλάδα θα το ζητήσει, η Ισπανία θα προσθέσει τη φωνή της σε μια τέτοια εξαιρετικά λογική πρόταση. Και στη συνεχεία η Ιταλία. Ενδεχομένως και το Δουβλίνο. Μια νέα «ατζέντα» θα δημιουργηθεί στην Ευρώπη.
Φυσικά όταν αρχίζει η μπίλια να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, απαιτείται μια κυβέρνηση στην Αθήνα που να είναι ικανή να κοιτάξει τους γερμανούς εταίρους μας στα μάτια επίμονα, χωρίς δισταγμό. Δυστυχώς, η ομήγυρης της ΝΔ και το τσιράκι τους το Πασοκ, ήταν οι νικητές της μέρας με την υπόσχεση της γρήγορης εκκίνησης. Μπορεί να πραγματοποιήθηκε η ευχή της Ευρώπης αυτό το Σαββατοκύριακο. Σύντομα όμως θα ξαναθυμηθεί, ότι ο πιο εκδικητικός θεός είναι αυτός που πραγματοποιεί τέτοιες ευχές».
