Συνεπής στην ασάφεια και τη διγλωσσία ο Αλέξης Τσίπρας, κατά την ομιλία του σήμερα προς τους πρεσβευτές των χωρών των G20, παρουσίασε... ως θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ τις πάγιες θέσεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα θέματα της Κύπρου, του ΝΑΤΟ, της ονομασίας της ΠΓΔΜ, των ελληνοτουρκικών σχέσεων και των σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως από το επίσημο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προκύπτουν ζητήματα που απαιτούν διευκρινήσεις.
1) Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει τη διακοπή της τριμερούς σχέσης Ισραήλ-Ελλάδος-Κύπρου με βάση το ασθενές επιχείρημα ότι στο υποθετικό σενάριο πολέμου Ιράν-Ισραήλ, η Ελλάδα θα θεωρηθεί έμμεσα σύμμαχος του Ισραήλ και θα αποξενωθεί από τον αραβικό κόσμο. Να επισημάνουμε ότι το Ιράν είναι μεν κράτος της Μέσης Ανατολής, δεν είναι όμως αραβικό και επιπλέον υπάρχουν αραβικές χώρες που αντιτίθενται στην απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν. Συνεπώς δεν τίθεται θέμα αποξένωσης της Ελλάδας.
2) Ο ΣΥΡΙΖΑ, διαφορετικά από την ομιλία του κ. Τσίπρα προς τους πρέσβεις των G20, στο πρόγραμμά του τοποθετείται ξεκάθαρα υπέρ της αποχώρησης της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και τους ευρωατλαντικούς θεσμούς βασιζόμενος σε απλή διαίσθηση : «Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών αυτής της επιδίωξης. Πιστεύουµε όµως ότι οι διεθνείς εξελίξεις θα επιβεβαιώνουν την ορθότητα της θέσης µας.»
3) Αντιφάσκει, γιατί ενώ επιδιώκει αποκοπή απο τους ευρωατλαντικούς θεσμούς, υποστηρίζει τη βαλκανική συνεργασία και συνανάπτυξη, τη στιγμή που όλα τα βαλκανικά κράτη είτε έχουν ήδη ενταχθεί είτε περιμένουν και επιθυμούν διακαώς την ενσωμάτωση τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
4) Βεβαίως, δεν προσθέτει τίποτα απολύτως ουσιαστικό ή πρωτότυπο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το κυπριακό και την ονομασία της ΠΓΔΜ. Στις δε σχέσεις με τους ευρωπαίους εταίρους μας, υπάρχει η σαφής άποψη για καταγγελία του Μνημονίου, ενώ ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του επανέφερε την επανεξέταση.
Συνολικότερα, οι προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική είναι μη ρεαλιστικές, απομονωτικές και γι`αυτό επικίνδυνες. Θέλουν να αποκόψουν την Ελλάδα από τους παραδοσιακούς πολλαπλασιαστές ισχύος της (ΕΕ-ΝΑΤΟ), αλλά και απο τακτικούς συμμάχους (Ισραήλ), με αποτέλεσμα την πλήρη περιθωριοποίηση μας στο διεθνές σύστημα, έχοντας ως βάση ασαφείς υπολογισμούς, ευσεβείς πόθους και ονειρικές επιδιώξεις.
1) Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει τη διακοπή της τριμερούς σχέσης Ισραήλ-Ελλάδος-Κύπρου με βάση το ασθενές επιχείρημα ότι στο υποθετικό σενάριο πολέμου Ιράν-Ισραήλ, η Ελλάδα θα θεωρηθεί έμμεσα σύμμαχος του Ισραήλ και θα αποξενωθεί από τον αραβικό κόσμο. Να επισημάνουμε ότι το Ιράν είναι μεν κράτος της Μέσης Ανατολής, δεν είναι όμως αραβικό και επιπλέον υπάρχουν αραβικές χώρες που αντιτίθενται στην απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν. Συνεπώς δεν τίθεται θέμα αποξένωσης της Ελλάδας.
2) Ο ΣΥΡΙΖΑ, διαφορετικά από την ομιλία του κ. Τσίπρα προς τους πρέσβεις των G20, στο πρόγραμμά του τοποθετείται ξεκάθαρα υπέρ της αποχώρησης της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και τους ευρωατλαντικούς θεσμούς βασιζόμενος σε απλή διαίσθηση : «Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών αυτής της επιδίωξης. Πιστεύουµε όµως ότι οι διεθνείς εξελίξεις θα επιβεβαιώνουν την ορθότητα της θέσης µας.»
3) Αντιφάσκει, γιατί ενώ επιδιώκει αποκοπή απο τους ευρωατλαντικούς θεσμούς, υποστηρίζει τη βαλκανική συνεργασία και συνανάπτυξη, τη στιγμή που όλα τα βαλκανικά κράτη είτε έχουν ήδη ενταχθεί είτε περιμένουν και επιθυμούν διακαώς την ενσωμάτωση τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
4) Βεβαίως, δεν προσθέτει τίποτα απολύτως ουσιαστικό ή πρωτότυπο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το κυπριακό και την ονομασία της ΠΓΔΜ. Στις δε σχέσεις με τους ευρωπαίους εταίρους μας, υπάρχει η σαφής άποψη για καταγγελία του Μνημονίου, ενώ ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του επανέφερε την επανεξέταση.
Συνολικότερα, οι προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική είναι μη ρεαλιστικές, απομονωτικές και γι`αυτό επικίνδυνες. Θέλουν να αποκόψουν την Ελλάδα από τους παραδοσιακούς πολλαπλασιαστές ισχύος της (ΕΕ-ΝΑΤΟ), αλλά και απο τακτικούς συμμάχους (Ισραήλ), με αποτέλεσμα την πλήρη περιθωριοποίηση μας στο διεθνές σύστημα, έχοντας ως βάση ασαφείς υπολογισμούς, ευσεβείς πόθους και ονειρικές επιδιώξεις.
