Χωρίς να ξέρουν τι γράφει, αφού ήταν στα τουρκικά, τα μέλη του Συλλόγου το κράτησαν καθώς ο πρόεδρος τους ήθελε να πραγματοποιήσει μια έκθεση με τα πιο περίεργα αντικείμενα που είχαν βρει στις ακτές.
Το γράμμα στάλθηκε για μετάφραση και αποκαλύφθηκε ότι το είχε γράψει ένας 25χρονος Τούρκος που είχε αποκλειστεί στη Λιβύη τις ημέρες του πολέμου.
Ο 25χρονος βρέθηκε τον Αύγουστο του 2011 στη Λιβύη και όπως γράφει η Καθημερινή αποφάσισε να γράψει το γράμμα στο οποίο περιέγραφε την κατάσταση, να το κλείσει στο μπουκάλι και να το ρίξει στη θάλασσα με αποδέκτη την αγαπημένη του. Τελικά, το μπουκάλι έφτασε στις ακτές της Σκιάθου όπου το βρήκαν τα μέλη του Συλλόγου.
Η ιστορία άρχισε να αναθερμαίνεται λίγο αργότερα όταν στο νησί βρέθηκε για μια εκπαιδευτική συνάντηση ένας Τούρκος, που προσέθεσε περισσότερα στοιχεία στην υπόθεση και καθαρόγραψε την αναγραφόμενη διεύθυνση.
Ετσι, ο κ. Τζούμας, ο πρόεδρος του Συλλόγου, απέστειλε μια φωτοτυπία του γράμματος στην Μπούρσα, όπου την παρέλαβαν οι γονείς του Ερσίν, καθώς ο ίδιος είχε μπαρκάρει.
Λίγο αργότερα ο Ερσίν επικοινώνησε με sms με τον Θοδωρή Τζούμα και η συζήτηση συνεχίστηκε μέσω Facebook. Ο Θοδωρής και ο Ερσίν έγιναν φίλοι στο facebook και συνομίλησαν στο chat.
«Κάθε γραμμή είναι αλήθεια» είπε ο 25χρονος Τούρκος, «το συνηθίζω να ρίχνω μπουκάλια στη θάλασσα, αλλά δεν ήλπιζα να βρεθεί ποτέ!».
«Αυτή τη στιγμή που σου γράφω οι βόμβες σκάνε γύρω μου, κάνοντας τη νύχτα μέρα», ανέφερε στο γράμμα του προς τη Ντενίζ.
Η ιστορία πήρε διαστάσεις και στα τουρκικά ΜΜΕ που την παρομοίασαν με την υπόθεση της ταινίας «Οι άνθρωποι του παππού μου», στην οποία ο Τουρκοκρητικός ήρωας ρίχνει μπουκάλια με σημειώματα στη θάλασσα στη διάρκεια όλης της ζωής του με την ελπίδα να φτάσουν στα Χανιά.
onlarissa.gr
