Άμισθος Καθηγητής – Συνταξιούχος Ιατρός
τ. Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής
Νοσοκομείου ΙΚΑ Θεσσαλονίκης
Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών...
Πρόεδρος Εταιρείας Πληθυσμιακών Ερευνών-Μελετών Ελλάδος
Ερευνητής – Συγγραφέας
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές στον αγώνα της καθημερινότητας και της ζωής.
Σας προσκαλώ να διαβάσετε τις σκέψεις ενός φίλου καθημερινού, συνομηλίκου σας, που δεν ανήκει σε κανένα κόμμα και δεν υπηρετεί καμία σκοπιμότητα. Ενός συνομηλίκου σας που παίζατε μαζί στην αλάνα μιας φτωχογειτονιάς της Θεσσαλονίκης, που πήγατε μαζί του στο Σχολείο, πολλοί και στο Πανεπιστήμιο. Που αγωνιστήκατε μαζί στην καθημερινότητα, τίμια μακριά από δολοπλοκίες, παράνομες μεσολαβήσεις «πολιτικών» και κάθε είδους συμμετοχή σε βρώμικα κυκλώματα απάτης της πελατειακής «πολιτικής».
Οι μεγαλύτεροι από εμάς, στους οποίους και ανήκω, νιώσαμε στο πετσί μας το απαίσιο άγγιγμα της ναζιστικής γερμανικής κατοχής και όλοι μας, ποιος λίγο, ποιος πολύ, κρατούμε μνήμες και από τον αδελφοσπαραγμό της μετακατοχικής αιματοβαμμένης λευτεριάς.
Περάσαμε μαζί τα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια 1950-55 και τα χρόνια της Δικτατορίας 1964-1974. Όχι πως τα ενδιάμεσα και τα επόμενα του 1974 κύλησαν ειδυλλιακά. Υπήρξαν όμως ικανοποιητικά για την καθημερινότητα του μέσου ανθρώπου καθώς οι δείκτες της οικονομίας είχαν πάρει κάποια ανοδική πορεία και τα ξερονήσια δεν λειτουργούσαν πια.
Η Ελλάδα έγινε το 10ο μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και οι μετανάστες-εργάτες της Γερμανίας είχαν επιστρέψει. Ο Ελληνικός λαός άρχισε να ζει με την ψευδαίσθηση μιας συνεχώς διογκούμενης οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας, άτρωτης και ατέρμονης. Και αυτό υπήρξε λάθος ολέθριο που καταλογίζεται βασικά στην πολιτική ηγεσία.
Διότι, αυτή η επίπλαστη οικονομική ευημερία βόλευε τις Κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, καθώς αποκοίμιζε τον Λαό που πίστευε ότι η οικονομική αυτή άνοδος στηρίζονταν στην παραγωγικότητα της χώρας και στον Τουρισμό της και δεν είχε αντιληφθεί ότι ζούσαμε μια ευημερία με δανεικά. Αυτό κρατιόταν επτασφράγιστο μυστικό από τις Κυβερνήσεις. Έτσι, ψηφίζαμε τα «κόμματα εξουσίας» που μας παραπλανούσαν, για να πιστέψουμε ότι την εξασφάλιζαν!
Βέβαια, υπήρχαν και εξαιρέσεις, που προειδοποιούσαν για τον επερχόμενο κίνδυνο οικονομικής κατάρρευσης, αλλά η ενορχηστρωμένη δημοκοπική ψηφοθηρία του πελατειακού πολιτικού συστήματος, φρόντιζε με οργανωμένες παραθυροομάδες των τηλεοπτικών μέσων και αρθρογραφίες εφημερίδων, να τις εξουδετερώνει. Έτσι:
Οι Τράπεζες με ελκυστικές «προσφορές» και « διευκολύνσεις» για άχρηστα είδη και υπηρεσίες χορηγούσαν «δάνεια» με ληστρικούς τόκους: εορτοδάνεια, διακοποδάνεια και κάθε είδους θαλασσοδάνεια! Επαυξάνοντας την πεποίθηση του απλοϊκού πολίτη ότι η ελληνική οικονομία είναι ισχυρή! Άτρωτη!
Οι εισαγωγές άχρηστων πολυτελών ειδών γιγαντώθηκαν, γεμίσαμε αυτοκίνητα με «ιδιοκτήτες» δεκαοχτάχρονους γυμνασιόπαιδες και πρωτοετείς φοιτητές, αφού οι Τράπεζες χορηγούσαν, πιεστικά, αυτοκινητοδάνεια. Το ίδιο έγινε και με τους αγρότες που πολλοί «διέθεταν» αγροτικό ημιφορτηγό και δεύτερο ΙΧ αυτοκίνητο.
Στην τερατούπολη Αθηνών των 4,5 εκατομμυρίων μονίμων (και άγνωστο αριθμό ξένων) κατοίκων, συνέρρεαν τα πρωϊνα των εργάσιμων ημερών 350-500 χιλιάδες άτομα από την «λοιπή Ελλάδα», που για να εξυπηρετηθούν από τις Δημόσιες Υπηρεσίες, ακόμη και για να εισαχθούν στα Νοσοκομεία, έπρεπε να συναντηθούν με τον Βουλευτή «τους»!
Έτσι, δημιουργήθηκε το πλέγμα της πελατειακής πολιτικής, καθώς η «εξυπηρέτηση» των Βουλευτικών γραφείων ήταν και η προσφορότερη μέθοδος άγρας ψήφων – ψηφοθηρίας.
Το «μέσον» και το «ρουσφέτι» για τα οποία το μέγιστον της ευθύνης φέρουν τα «κόμματα εξουσίας», απαξίωσαν πλήρως την πολιτική και την κοινωνική ζωή και το «βόλεμα» έφτασε να γίνει ιδανικό και επιδίωξη μιας ολόκληρης γενιάς. Με τους υπεύθυνους που κυβέρνησαν να το υποθάλπουν, με σκοπό να αποφύγουν το «πολιτικό κόστος» που θα είχε γι’ αυτούς η σωστή αντιμετώπισή του με την καθιέρωση της αξιοκρατίας σε όλα τα επίπεδα της Δημόσιας ζωής. Και πρέπει να καταλογισθεί ως έγκλημα εθνικής εμβέλειας το γεγονός ότι όλοι οι κυβερνήσαντες απέκρυπταν, επιμελώς και κατ’ εξακολούθηση, από τον Λαό τον κίνδυνο από το τσουνάμι της επερχόμενης συμφοράς, που κάποτε μπορούσε ίσως να αντιμετωπισθεί, αλλά κανείς δεν είχε την πολιτική ευαισθησία να προτείνει «μέτρα» προς αντιμετώπισή του, επειδή όλοι τους υπολόγιζαν το «πολιτικό κόστος» που θα είχε για τους ίδιους η αποκάλυψη της κακοδιαχείρισης των λειτουργιών του Κράτους.
Ίσως πολλοί να θέλησαν να ξεφύγουν από αυτές τις ανήθικες ψευτοπολιτικάντικες μεθοδεύσεις, αλλά δεν πέτυχαν να εξυγιάνουν το «σύστημα» που είχε εθιστεί και στηριχθεί στην προώθηση με κάθε «μέσον», των «δικών του ανθρώπων».
Έτσι γεννήθηκε η αναξιοκρατία, που έχει αποσαρθρώσει τη δομή και συγκρότηση της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή έδιωξε και διώχνει από τη χώρα μας τα καλύτερα μυαλά, με αποτέλεσμα αυτή τώρα να βρίσκεται σε περίοδο μετριοκρατίας, σε όλα τα επίπεδα, Επιστήμης, Πολιτικής, Οικονομίας και Δημόσιας Διοίκησης.
Ο ευτελισμός αυτός βόλευε την μετριοκρατία του πολιτικού κατεστημένου των κομμάτων εξουσίας, καθώς και τα αρπακτικά της πλουτοκρατίας που το στήριξαν και το στηρίζουν. Και γι’ αυτό κανείς τους δε μίλησε για τη δίκαιη φορολόγηση του μεγάλου πλούτου.
Μίλησαν όλοι οι Μνημονιακοί για εμάς, τους συνταξιούχους υπερήλικες. Για να εκφοβίσουν τα άτομα της ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ. Μας υπόσχονται ότι δεν θα πάρουν άλλα από εμάς, αφού ξέρουν ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ και μας πιέζουν να τους ψηφίσουμε.
Αλλά για τους ΕΧΟΝΤΕΣ δεν βγάζουν μιλιά. Το ιερόν τέρας του ΠΛΟΥΤΟΥ είναι θέσμιο ανέγγιχτο, ωστόσο όμως ικανό να ξεπληρώσει ολόκληρο το πραγματικό χρέος αν φορολογηθεί. Ο περιούσιος λαός των Βορείων Προαστείων και του πάλαι Κολωνακίου, οι κατά χάριν Υπότροφοι των Κοινωνικο-Οικονομικών Σχολών του Χάρβαρντ, συνήθως απόφοιτοι του Αμερικανικού Κολεγίου Αθηνών και παρεπιδημούντες στα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα με παχυλές αμοιβές και διάφορες άλλες χρυσοφορεμένες μετριότητες, τσιράκια του διεθνούς κεφαλαιοκρατικού συστήματος, μαζί με τους διεφθαρμένους πολιτικούς του πελατειακού συστήματος, έστησαν και χειραγωγούμενα «Μέσα Ενημέρωσης» υποταγμένα στο ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο και δημιούργησαν μια δισυπόστατη ΕΞΟΥΣΙΑ!: Την ορατή εξουσία και την αόρατη υπερεξουσία.
Αυτοί όλοι είναι οι υπεύθυνοι, αυτουργοί και συναυτουργοί της φοβερής δυστυχίας και απαξίωσης της πατρίδας μας και του Λαού μας, που έφτασε στα όρια της αντοχής του.
Διότι, ο Λαός εξαπατήθηκε και χειραγωγήθηκε από τους πολιτικούς. Ο Λαός δεν ευθύνεται για το σημερινό κατάντημα. Φταίνε αυτοί που αφού επί τριάντα (30) χρόνια κυβέρνησαν και αφού μας έφεραν ως αυτή την κατάντια επιχειρούν και πάλι να μας παραπλανήσουν, να μας εκφοβίσουν, να αρπάξουν επάνω στον πανικό την ψήφο μας και να γυρίσουμε πάλι στα ίδια και χειρότερα. Αφού αυτοί παρέμειναν οι ίδιοι.
Ο «ηγέτης» Γιωργάκης Παπανδρέου μας έσπρωξε στο Μνημόνιο 1 και στο ΔΝΤ και μας φόρτωσε την Τρόικα. Σήμερα οι Ισπανοί πήραν 100 δις € ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, ενώ εμείς με το Μνημόνιο 2 και το Μεσοπρόθεσμο, που το ψήφισε και ο Αντώνης Σαμαράς δεθήκαμε χειροπόδαρα. Οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ ως αυτουργός και ΝΔ ως συναυτουργός, υπέγραψαν την παράδοση της Ελλάδος, στους τοκογλύφους δανειστές, σιδηροδέσμια για τριάντα χρόνια. Και, τώρα, πασχίζουν να μας πείσουν ότι ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΙ ξέρουν να κυβερνούν αποτελεσματικά, ότι μόνον αυτοί μπορούν να κρατήσουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη και να διαπραγματευτούν το σχέδιο προσαρμογής με καλύτερους όρους.
Και θέλουν να τους πιστέψουμε. Υποτιμούν τη νοημοσύνη μας.
Δεν μας είπαν όμως πώς θα βελτιώσουν το ψήφισμα υπέρ της Siemens, που της παραχωρούν το δικαίωμα «να επενδύσει κεφάλαια» και δεν υπολογίζουν ότι είναι εθνικό ανοσιούργημα να ξαναβάζεις στη χώρα τον μεγαλύτερο διεθνή διαφθορέα (βλέπε περίπτωση Χριστοφοράκου).
Οι πολιτικοί που ψηφίζουν Μνημόνια χωρίς να τα διαβάσουν, υποταγμένοι στις εντολές της Γερμανίας, που ψηφίζουν υπέρ της Siemens για τον ίδιο λόγο, είναι ανάξιοι ως εκπρόσωποι μας και πρέπει να μην ψηφίζονται. Να διαγράφονται. Ωστόσο όμως αυτοί επιμένουν με θράσος απύθμενο στις υποψηφιότητές τους. Αδιανόητο!
Και επειδή είναι δύσκολο να πείσουν τον Λαό ότι «αυτοί μόνο μπορούν» έχουν εκτραπεί σε χυδαίες ανακρίβειες εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά εναντίον του Αλέξη Τσίπρα, που βλέπουν την κατακόρυφη άνοδο των ποσοστών του και τρέμουν την «ημέρα της Κρίσης».
Επιστράτευσαν λοιπόν ως σύμμαχο και συμπαραστάτη τους τον ΦΟΒΟ, αντιγράφοντας την μεθοδολογία της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, που είχε τρομοκρατήσει την τότε πτωχευμένη και παραπαίουσα γερμανική κοινωνία του μεσοπολέμου, με τις παραστρατιωτικές, ναζιστικές οργανώσεις του.
Σήμερα βέβαια, 75 χρόνια από τότε, η μεθοδολογία έχει αλλάξει, όπως και ο χώρος δράσης είναι διαφορετικός. Δεν υπάρχουν εβραίικα μαγαζιά για μια «νύχτα των κρυστάλλων» ούτε τα ΜΑΤ έχουν κάποια σχέση με τους επίστρατους του ναζισμού στη γερμανική κοινωνία του 1936-39.
Σήμερα ο ΦΟΒΟΣ εξαπολύεται ύπουλα, με τη βοήθεια ορισμένων ΜΜΕ και ιδιαίτερα τηλεοπτικών (τηλεοράσεων) που πιθανόν έχουν δασκαλευτεί, έχουν πάρει «γραμμή» από ειδικούς, σπουδαγμένους στην ψυχολογία της «μαύρης είδησης», που αποτελεί βασική αρχή του ψυχολογικού πολέμου. Είναι, μια «μικρή τροποποίηση» (διάβαζε διαστρέβλωση) μιας κατά τα άλλα «αθώας» κοινότυπης είδησης, που έτσι γίνεται πολύ αποτελεσματική γι’ αυτόν που την χρησιμοποιεί. Γι’ αυτόν που γνωρίζει να τη χειρίζεται.
Ήδη η Ν.Δ. έχει συστήσει ειδικό Γραφείο που παρακολουθεί τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και φροντίζει, λέει, να τις αντικρούει, για να μη δημιουργούνται παρερμηνείες των δικών της θέσεων! Δηλαδή, του κ. Σαμαρά.
Προσέξτε το είδος των «αντικρούσεων» και θα βγάλετε μόνοι σας συμπέρασμα. Είναι «μαύρη προπαγάνδα».
Το επιτελείο του φόβου επικεντρώνει την επίθεσή του στα άτομα της ΤΡΙΤΗΣ ηλικίας και ιδιαίτερα σ’ εμάς τους συνταξιούχους άνω των 67 ετών χρησιμοποιώντας ένα φοβικό, ένα ευτελές, ένα ψεύτικο και συγχρόνως παιδαριώδες επιχείρημα: Αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσετε τις συντάξεις σας.
Και επιχειρούν αδιάντροπα, οι ευτελείς αποδέκτες του Μνημονίου, οι άνθρωποι που ψήφισαν την επάνοδο της Siemens, επειδή φοβούνται πιθανόν την οργή της κ. Μέρκελ και ορισμένοι – λέγεται - τις αποκαλύψεις Χριστοφοράκου. Αυτοί οι επιφανείς της απολιτικής, που καταβαράθρωσαν την Ελληνική Οικονομία και εξευτέλισαν την Πατρίδα μας, σ’ όλο τον κόσμο, επιχειρούν να εκφοβίσουν εμάς τους συνταξιούχους της τρίτης ηλικίας και να αρπάξουν την ψήφο μας για να κυβερνήσουν και πάλι την Ελλάδα που κατέστρεψαν.
Αυτοί οι γελοίοι όσο και επικίνδυνοι τύποι, αυτοί οι εθελόδουλοι οσφυοκάμπτες της κ. Μέρκελ, αυτοί οι ξεπουλημένοι συνειδησιακά «ηγέτες» της καταστροφής έχουν το θράσος να μας ζητούν να τους ψηφίσουμε για να μην μας διώξουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από την ζώνη του Ευρώ!!! Γιατί αυτοί είναι οι θεματοφύλακες της ηθικής και αναγνωρίζουν ότι το Μνημόνιο πρέπει να διατηρηθεί και μόνο να «τροποποιηθούν» ορισμένοι όροι (!). Δεν μας είπαν όμως, ποιοι όροι θα τροποποιηθούν; Τι θα γίνει με το Ταμείο, όπου, από την επαύριο των εκλογών, όλες οι εισπράξεις των τακτικών και εκτάκτων φόρων και όλες οι «εκταμιεύσεις – δόσεις» του Μνημονίου θα πηγαίνουν σ’ αυτό μόνον για να πληρώνονται οι τοκογλυφικοί τόκοι.
Τέλος, δεν μας είπαν τι θα γίνει με την παραχώρηση των εθνικών δικαιωμάτων
στους δανειστές - τοκογλύφους - Με τα μνημόνια, έχουν δικαίωμα να πουλήσουν τον ήλιο, τον αέρα, τον επίγειο, τον υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτο της Ελλάδας σε τιμή ευκαιρίας στους πολυεθνικούς κολοσσούς αντί πινακίου φακής και οπωσδήποτε με την ανάλογη μίζα στους εγχώριους πάτρωνες και διαμεσολαβητές του Μνημονίου, γνωστούς και αγνώστους. Τι θα γίνει με την ρήτρα της απεμπόλησης παντός δικαιώματος μας να συνάπτουμε δανειακές συμβάσεις με άλλα κράτη εκτός της Ευρωζώνης, που σημαίνει ότι αυτοί θα μας επιβάλλουν τους τοκογλυφικούς τόκους και αν «κάποιοι» θέλουν να μας δανείσουν με μικρότερο τόκο, απαγορεύεται.
Αυτούς τους μασκαράδες και τους υποστηριχτές τους καλείσθε να ψηφίσετε φίλες και φίλοι της τρίτης ηλικίας για να σωθείτε πεθαίνοντας γρηγορότερα! Αιδώς Αργείοι!
Σας καλώ να σκεφθείτε τα παιδιά και τα εγγόνια μας που θα υποχρεωθούν να πληρώσουν τα σφάλματα της γενιάς μας. Αυτούς που το Μνημόνιο φορτώνει με χρέη δισεκατομμυρίων €, που θα εξοφληθούν 30-60 χρόνια από σήμερα και που θα είναι πρόβλημα αν θα πάρουν σύνταξη 350 € στα 70.
Αυτό το Μνημόνιο υπέγραψαν οι άθλιοι ελπίζοντας στην ανοχή και στην παραπλάνηση του Λαού. Και τώρα που πήραν την σκληρή και ανέλπιστη απάντηση, τώρα βγήκαν να μας πουν ότι «στο βάθος του μυαλού τους είχαν πάντοτε να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για βελτίωση των όρων». Ψέματα!
